Nadat de wijk van het Rabot praktisch is volgebouwd zoekt men naar nieuwe mogelijkheden om fabrieken te vestigen. Zo komt de Bloemekenswijk nu aan bod in de geschiedenis van onze gemeenschappen.
Eigenlijk is er weinig gewijzigd sinds de kerk in de Maïsstraat verhuisd is naar de Vroonstalledries. Wel is in 1857 het Guislaininstituut gesticht, midden in de vlakte waar in 1873 de Westergembegraafplaats officieel wordt geopend. Voor de rest bestaat de Bloemekenswijk uit één lange straat (de Maïsstraat, toen Boerenkerkstraat genoemd) met een twaalftal hofsteden, twee korte zijstraten, enkele huizen aan de Grensstraat en de Dracoenastraat. De wijk is als een afgezonderd dorp.
Daar komt veel verandering in als tussen 1896 en 1899 verschillende fabrieken gebouwd worden op de wijk (Filature du Rabot, Filature du Nouvel Orléans, Galet). Ook arbeiderswoningen zijn er dan nodig en vindt men in de Lorkenstraat, Haverstraat, Guislainstraat en Gezondheidsstraat. In 1907 wil men een tramlijn aanleggen over Evergem naar Bassevelde. In 1910 ontstaat zo de Van Ryhovelaan. Vanaf 1906 is er reeds een katholieke school daar gevestigd. Het Van Beverenplein krijgt een eerste huis in 1912.
Het hele gebied van de Bloemekenswijk behoort tot 1908 nog tot de parochie van Sint-Jozef. In dat jaar begint men stappen te zetten om er een nieuwe parochie te stichten. Zo vraagt men E.H. Picavet, onderpastoor van Sint-Jozef, om op de nieuwe wijk te gaan wonen. Op 11 september 1909 is het dan zover: In het Staatsblad verschijnt de wettelijke erkenning van de parochie Sint-Vincentius. Het aantal inwoners bedraagt dan 4.800.
Tussen de Maïsstraat en de Roggestraat vindt men twee lagere scholen, een meisjes- en een jongensschool, het klooster voor de zusters van Sint-Vincentius en de pastorie. In 1911 komt er nog een Werkmanskring bij. Omdat bij een parochie een kerk behoort legt men op 20 juli 1914 de eerste steen naast de parochiale gebouwen in de Maïsstraat. Als de eerste Wereldoorlog uitbreekt op 9 augustus vallen de werken stil: toren en zijmuren zijn enkele meters hoog opgetrokken. Nadat de vrede komt is het moeilijk om de werken te hervatten. Gebrek aan financies laat zich duidelijk voelen. Het zal duren tot 1925 vooraleer er verder aan wordt gewerkt. Toch kan reeds in maart 1926 de mis in de voltooide kerk worden opgedragen. Op 23 juli 1929 wijdt Mgr. Coppieters de kerk feestelijk in. Ondertussen verrijst ook aan het Van Beverenplein een parochiale school.
Ondanks de lieflijke naam van Bloemekenswijk is dit geen brave wijk. Naast de bloemennamen (meer dan 20) verwijzen straatnamen naar socialistische voormannen (Edmond Van Beveren, Vincent Ferrer) en zogenaamde ketters (Frans Van Ryhove). Jarenlang zal er nog strijd gevoerd worden tussen katholieken en socialisten. In ‘De Vooruit’, een socialistische krant, voert men een ware hetze tegen Picavet, dit zelfs tot in 1942.
Steeds meer straten worden volgebouwd. Op de Ferrerlaan en enkele andere straten vindt men de barakken, gebouwd voor het woningentekort na de eerste Wereldoorlog. Ze zullen er nog lang blijven staat. Maar de ontwikkeling gaat verder; het zuiden van de gemeente Wondelgem komt nu in het vizier. Zo ontstaat de ‘Nieuwe Wijk’. De fabrieken die zich in Wondelgem vestigen (Mahy, Lummerzheim, Shell, Silkose) hebben immers arbeiders nodig Hiertoe worden de Sint-Godelievestraat, Zandstraat, Kolegemstraat en Dikkelindestraat aangelegd. Het zal echter tot in de jaren 70 duren vooraleer nieuwe straten verschijnen.
In 1920 legt de NMBS het Westerringspoor aan. Het spoor brengt echter een scheiding tussen het centrum van Wondelgem en de Nieuwe Wijk. Het maakt dat de inwoners van de Nieuwe Wijk voor kerkelijke diensten vanaf 1936 aangewezen zijn op de kerk van Sint-Vincentius in de Maïsstraat. Dit zal nog jaren het geval zijn tot de oprichting van de Sint-Godelieveparochie in 1970.
