De eerste lezing komt uit het boek Deuteronomium
De passage begint en sluit met het aanbrengen van de eerste vruchten van het beloofde land, Kanaän, voor God: het is een uiting van de dankbaarheid van de Israëlieten omdat God de beloften nakwam die Hij hun deed:
"Dan zal de priester jullie mand aannemen en die voor het altaar van jullie God zetten. Dan moeten jullie, staande voor Jahwe, jullie God, zeggen:
`Mijn vader was een zwervende Arameeër. Met een klein aantal mensen ging hij naar Egypte. Terwijl hij daar verbleef als vreemdeling, werd hij een groot, machtig en talrijk volk. Toen de Egyptenaren ons slecht behandelden, ons verdrukten en ons lieten werken als slaven, hebben we gebeden tot de God van onze voorouders. En God verhoorde ons. Hij trok zich onze vernedering, ons gezwoeg en onze verdrukking aan. Onder grote verschrikkingen, tekenen en wonderen, leidde Hij ons uit Egypte met sterke hand, met uitgestrekte arm, Hij bracht ons naar hier en gaf ons dit land, een land van melk en honing. Daarom breng ik nu de eerste vruchten van de grond, die God ons heeft geschonken."
In het evangelie treffen we Jezus in de woestijn. Veertig dagen, een tijd om zich te bezinnen vooraleer Hij in Palestina rondtrok.
Waarom veertig dagen? Dat doet denken aan Mozes en de Israëlieten die veertig jaren door de woestijn trokken, op weg naar het beloofde land. Jezus treedt dus in de voetsporen van Mozes en van zijn volk.
In de woestijn heeft Jezus een ontmoeting met de duivel, in het Grieks:diabolos; in het Frans diable., in het Engels devil.
In het Grieks is de duivel letterlijk iemand die er zich tussen gooit en een bepaalde orde verstrooit.
Het Hebreeuwse woord voor duivel is satan. Dit woord betekent aanklager of iemand die de dingen in de war brengt.
De duivel verpersoonlijkt het kwade (goddeloosheid, onrecht ... ).
De duivel is een antistem, hij brengt Jezus drie maal in verleiding, bekoring of beproeving:
- als hij spreekt over stenen in brood veranderen is dat een beeld voor materieel voordeel / veel hebben
- als hij zegt alle koninkrijken der wereld zullen van u zijn hanteert hij een beeld voor macht, hebzucht / machtig zijn
- en als hij zegt: Werp u naar beneden, de engelen zullen er voor zorgen dat u uw voet niet stoot aan een steen gebruikt hij een beeld voor hoogmoed, zucht naar succes / belangrijk zijn.
Jezus moet kiezen! Hij kon uit zijn op materieel voordeel, macht of succes en dus voor zichzelf kiezen. Of Hij kon zijn leven oriënteren op God en aandacht hebben voor wie in nood is.
Jezus wijst af wat de duivel Hem voorspiegelt. Zijn woorden en daden in de evangelies tonen aan dat Hij kiest kiest voor aandacht voor mensen in nood, voor liefde, rechtvaardigheid, vrede ...
Peer Verhoeven, prister (1933-2023), interpreteert het verhaal als volgt:
Over Jezus gaat het verhaal
dat Hij veertig dagen en nachten
zonder eten en drinken in de woestijn
door de duivel werd getreiterd:
Hij moest van stenen brood maken
een serieuze machtsgreep doen,
als een stuntman van de tempel springen.
Veertig dagen, veertig nachten
dat wil zeggen heel zijn leven
hebben mensen dit van Hem verwacht.
Het was een woestijn voor Hem:
een leven lang tussen twee vuren
–wat mensen wensen, wat God wil.
(in Meegaand, Gooi & Sticht, Hilversum 1988, blz.19)
Lees ook het vonkje en de meditatie!
Mia Verbanck en Jozefa Vangoidsenhoven, teamleden liturgie
