Bezinning bij Allerheiligen en Allerzielen
Bij het evangelie van Allerheiligen
Laten we hen heilig verklaren:
de armen van geest
die hun leven radicaal beleven als een geschenk van God;
de naamloze mensen
die mee in het verdriet gaan staan van hun naaste medemensen;
de stille werkers
die in hun inzet, zachtheid en moed met elkaar verbinden;
zij die hongeren en dorsten naar gerechtigheid
en daarom weigeren om elke vorm van onrecht goed te praten;
zij die barmhartig zijn, en teder en fijngevoelig omgaan
met de kwetsuren van hun medemens;
zij die vrede brengen
midden een wereld van geweld;
zij die om hun geloof, hun hoop, hun liefde
slachtoffer zijn van pestgedrag ...
Laten we hen heilig verklaren,
want zij zijn de dragers van een nieuwe manier van leven,
getekend door “Ik zal er zijn voor u”.
Carlos Desoete, oktober 2011
Allerzielen
God en Vader,
we mogen ons
bijzonder verbonden voelen
met zoveel mensen die ons zijn voorgegaan.
We gedenken hun leven,
zien weer hun gelaat,
voelen weer hoeveel ze van ons hielden.
Geef ons de moed om in hun spoor
het beste van onszelf te geven
tot we in U voltooid worden
in tijdloze eeuwigheid.
Manu Verhulst
DE LITURGIE VAN DE EERSTE WEEK VAN NOVEMBER
In deze week vallen drie liturgische vieringen: de feesten van Allerheiligen en Allerzielen (niet met elkaar te verwarren!) en de eenendertigste zondag door het jaar A.
Woensdag 1 november, feest van Allerheiligen
Allerheiligen heet in het Frans La Toussaint, in het Engels All Saints' Day. Op dit feest horen we in het A-jaar traditiegetrouw een lezing uit de Apocalyps (7,2-4.9-14) en uit Matteus (5,1-12a).
Jan Kortstee, priester in het Nederlandse Enschede, typeert treffend wat het feest van Allerheiligen betekent: “Op Allerheiligen gaat het niet alleen om de heiligen die in onze kerken een beeld gekregen hebben zoals Maria en Jozef. Het gaat niet alleen om de mensen die officieel heilig verklaard zijn zoals pausen, van wie je eigenlijk mag hopen, zei kardinaal Simonis, dat ze zonder al die titels al heilig zijn.
Vandaag gaat het om de velen die niemand tellen kan, de mensen die door Jezus zalig genoemd worden; eenvoudige mensen, heiligen zonder naam, waar niemand acht op sloeg. Zij hebben net als de zaligen uit het evangelie geleefd in Gods nabijheid en waren gegrepen door Gods liefde.
Zij hebben in de geest van de Bergrede, in de geest van de zaligsprekingen, de armen bijgestaan, de treurenden getroost. Zij zijn barmhartig geweest. Zij hebben mensen, die ruzie hadden met elkaar, weer bij elkaar gebracht. Zij zijn opgekomen voor rechtvaardigheid en eerlijk handelen. Ook werden zij soms vervolgd om hun keuze en bespottelijk gemaakt om hun geloof, zoals ook de eerste christenen in de verdrukking ondervonden hebben. Het is van alle tijden dat mensen moeten bloeden voor hun geloof in Jezus, die als een lam zichzelf ten offer heeft gegeven op het kruis van Golgota.
Allerheiligen is het feest van al degenen die iets van God hebben laten zien, zoals Jezus dat deed. Mensen met een vriendelijk karakter, mensen met het hart op de goede plaats, mensen die een zuivere kijk hebben op God en de wereld bekijken met de ogen van God, mensen die opkomen voor vrede, die je nooit hoort praten over anderen. En als er een keer iemand over de tong gaat, halen ze altijd weer het goede van zo'n persoon naar voren.
Iedereen ontmoet wel mensen die Jezus zalig noemt. Mensen die arm zijn van geest, die niet vol zijn van zichzelf, maar juist heel goed met anderen kunnen meeleven, die zieken weten te troosten, die een arm om iemand heen slaan en die de pijn van een ander meevoelen.
Het is een groot geluk als je zulke mensen in je omgeving hebt. Zij geven aan hoe je een goed, gelovig en gelukkig mens kunt zijn naar Gods hart. Heel vaak zijn het mensen die niet aan de weg timmeren, maar in stilte iets uitstralen van vrede en barmhartigheid.”
De Schola gregoriana o.l.v. Paul Zwysen, zal de viering met aangepaste gezangen omlijsten.
Donderdag 2 november, gedachtenisviering van Allerzielen
De oorsprong van het feest van Allerzielen gaat terug tot het einde van de tiende eeuw. In 998 immers besliste Odilo, de vijfde abt van Cluny, om voortaan op 2 november de doden te herdenken.
We gedenken in de gebedsviering van 19 uur, voorgegaan door Mia Verbanck, alle overledenen en in het bijzonder onze overledenen van het afgelopen jaar:
- - Hilde Van der Voort (66)
- - Nisan Toma Güle Hamo (83), echtgenote van Yusus Iliya Hana Gorgis
- - Jules Hens (87), echtgenoot van Doris Janssens
- - Denise Willocx (84), weduwe van Luc Simons
- - Pierre Minette (81), echtgenoot van Gilberte Ocket
- - Luc Joris (52)
- - Jenny Geeraerts (94), weduwe van Luc Menten
- - Elza Hendrickx (81), echtgenote van Guido Vonck
- - Henri Thomas (90), echtgenoot van Simone Van Coppenolle
- - Jurgen Adriaensen (34)
- - Gaston Suls (89), priester
- - Maria Pulinckx (94), weduwe Broekmans
- - Myriam Michoel (89 jaar), weduwe van Robert Van Steenkiste
- - Jacques Stockmans (89 jaar), echtgenoot van Monique Taelman
- - Jozef 'Jef' Patteet (88), weduwnaar van Maria De Keersmaecker
Familieleden worden extra uitgenodigd. Ze nemen het kruisje dat op het bord achteraan hing, nu mee naar huis. We hopen dat vele parochianen de viering zullen bijwonen om de families van de overledenen een hart onder de riem te steken.
Het parochiekoor o.l.v. Jozefa Vangoidsenhoven, zal de volkszang ondersteunen.
Na de viering schenken we koffie en thee zodat we nog kunnen napraten.
Zondag 5 november, eenendertigste zondag door het jaar A
De lezingen komen uit de profeet Maleachi (1,14b – 2b.4-10) en uit Matteüs (23,1-12). En we citeren daarbij twee passages uit een commentaar van pastor Harrie Brouwers:
“Joodse ballingen kwamen twee en een half duizend jaar geleden terug uit Babylonië. Eindelijk thuis in Jeruzalem. Ze hadden hier lang van gedroomd. Dan volgt de kater! Niemand zat op hen te wacht. Hun eigendommen waren ontvreemd. Iedereen is met zijn eigen winkeltje bezig. Dromen en idealen slaan om in teleurstellingen. Dan verheft de profeet Maleachi zijn stem. Hij verwijt de priesters dat ze het verbond met de Heer niet nakomen. En dan lezen we ineens deze zin: ‘Heeft niet één God ons geschapen? Waarom bedriegen we elkaar dan?’ Wie in één Vader gelooft, moet zijn medemensen als zusters en broeders behandelen. Over die grondhouding gaat het vandaag: God erkennen en je niet boven je naasten stellen.
Wanneer Matteüs zijn verhaal optekent, is de tempel van Jeruzalem vernietigd. Het hart lijkt uit de godsdienst weggerukt. De Farizeeën zijn bezig leiding te geven aan de verwarde gelovigen die het nu zonder tempel moeten doen. In diezelfde tijd zijn de christenen zich ook aan het organiseren, en deze twee stromingen verwijderen zich van elkaar. Matteüs geeft het verwijt van Jezus aan het adres van de Farizeeën door aan zijn lezers. Zij moeten hun heil niet zoeken in een stipte naleving van de wet; ze zullen hun geluk immers vinden in de gezindheid van hun hart. Het zijn de intenties van een mens en zijn belangeloze gerichtheid op de Eeuwige die tellen. Het zit hem niet in de breedte van de gebedsriemen en de grootte van de kwasten. Je moet niet uit zijn op de ereplaats aan tafel en je koesteren in de titel ‘rabbi’. Door al die aandacht voor jezelf, ben je God aan het verliezen. Het verlangen naar God bestaat in het besef dat je een leraar nodig hebt. God begint te dagen als je de mensen om je heen ervaart als ‘net zo iemand als jezelf’.”
De Schola gregoriana is ook deze dag present!
De Werkgroep Liturgie