Kerkbezoek van onze eerstecommunicanten

Samen met hun juf of hun meester kwamen de leerlingen van het tweede leerjaar uit OLV Pulhof naar onze kerk. Op maandag 17 oktober kwamen de kinderen van 2B en 2C samen met meester Koen en juf Christa op bezoek. Op donderdag 20 oktober brachten juf Frieda en juf Lien hun pupillen uit 2A en 2D mee.

In de klas hadden ze zich op dit kerkbezoek voorbereid. En nu kwamen ze een uurtje ter plaatse. Hun bezoek kaderde in de lessen godsdienst. Voor de kinderen die hun eerste communie doen, was de verkenning natuurlijk dubbel belangrijk, want het was ook bedoeld als initiatie in de liturgie.

Terwijl de ene groep naar de doopkapel trok, begaf de andere zich eerst naar de maquette of naar de kruisweg, dat stripverhaal over Jezus’ lijden en dood. Zo wisselden ze elkaar af tot ze allemaal vooraan plaats namen op de eerste drie rijen. Op het hoogkoor had ik alles klaargezet voor een eucharistieviering. Ons Rosa die de kerk inkwam, vroeg of er écht een eucharistieviering zou plaats hebben …

Alle lichten en kaarsen brandden. Het lectionarium stond op de lezenaar, de kelk, pateen en ampullen op de credenstafel. Ik had ook een ‘kostuum’ van een priester, een diaken, een gebedsvoorgangster en misdienaar tentoongesteld. En nu mochten de kinderen vertellen wat ze allemaal zagen en vragen stellen. Met de loopmicro in de hand kon ik naar hen toegaan en hen een en ander vertellen en antwoorden. Wat een opmerkingsgave hebben die gastjes! Niets ontsnapte aan hun arendsblik. Tot en met de mandjes voor de omhaling en de tekst ‘God is liefde’ op de kabel. Of het tabernakel ook eens open mocht, vroeg juffrouw Frieda? En wat de nummers op het bord aanduidden? Waarom er twee altaren waren? Wie er afgebeeld zijn op die twee grote witte taferelen op de muur? En ga zo maar door! Ze geraakten niet uitverteld en uitgevraagd! We hadden nog lang kunnen doorgaan …

Daarna brachten ze per klas nog een bezoekje aan de sacristie. Zo zagen ze ook de liturgische kleuren. De groene kazuifel, stola en gebedskraag hadden ze al in de kerk gezien. Nu kwamen paars, roze, wit en rood erbij. Even heb ik op donderdag ook de klokken geluid, omdat ze het vroegen. Paul is niet komen kijken en hopelijk waren er geen buren gealarmeerd.

De kinderen waren supergeïnteresseerd, ook de moslims. De tijd vloog en was veel te kort … Ze zullen nog eens moeten terugkomen! En ze zijn van harte welkom! Op 27 november verwachten we 43 kinderen met hun ouders, broers en zussen voor de eerste ingroeiviering. We zullen hen als parochie gastvrij onthalen.

Mia Verbanck