Na de parochieraad van 21 februari in het parochieblad

Terugblik op de bijeenkomst van 21 februari 2017

De inleidende bezinning kwam deze keer uit het boekje “Mijn geloof als bijbelwetenschapper. Een broos en eerlijk antwoord” van Bénédicte Lemmelijn.

Daarna werd het verslag van de vergadering van 10 januari 2017 unaniem goedgekeurd.

De hoofdbrok van de vergadering was nogmaals gewijd aan liturgie, deelthema van het overkoepelende jaarthema: “Onze parochie, een levende (geloofs)gemeenschap tussen droom en werkelijkheid”.

We namen een aantal bedenkingen door die we nog niet hadden kunnen bespreken en we geven hier de belangrijkste weer:

• Wat behouden we? Wat schaffen we af en wat willen we aanbieden via een groter geheel?
  De meeste mensen wensen het meeste te behouden in eigen parochie, maar langs de andere kant is er de wens om de mensen en de werking in onze naburige parochies te leren kennen. Als de pastorale eenheid een feit is, zal er sowieso een vorm van samenwerking ontstaan. Maar zien we dit uitsluitend als een noodzaak voor de verre toekomst (’t zal mijn tijd nog wel doen) bij gebrek aan priesters en medewerkers of kunnen we dit ook zien als een punt van verrijking waaraan we nu al werken?  In het verleden was er al een gezamenlijke catechese en vormselviering in de federatie, maar sinds enkele jaren koos onze parochie ervoor om de catechese weer zelf in handen te nemen. Elke parochie heeft zijn eigen ziens- en werkwijze. Bij de buren gaan kijken, praten en luisteren is dus belangrijk om tot eventuele samenwerking te komen. Pastoor-deken Ronald Sledsens nodigde de aanwezigen bij de ontbijten voor de Pastorale Eenheid trouwens expliciet uit om te gaan hospiteren d.w.z. elders praktijkervaring te gaan opdoen.
  De vraag of we de gedurige aanbidding op Witte Donderdag behouden, gaat over verschillende zaken: het aantal mensen dat na de viering van Witte Donderdag ook nog naar de aanbidding komt, is heel beperkt. De mensen die komen, doen dat omdat ze het echt willen en er iets aan hebben. Sommigen blijven tot het laatst volhouden enkel om niemand ‘alleen’ achter te laten. Het is voor de kosteres of voor degene die de kerk afsluit, een opgave; de Goede Week is een heel vermoeiende week voor voorgangers en organisatoren. Maar vooral komt de vraag: past deze vorm nog in deze tijd? Is ze nog zinvol? Voor wie de oorspronkelijke betekenis kent allicht wel, maar die groep (oudere) mensen wordt klein.
• Teksten in vieringen:
  Voor sommige aanwezigen is een misviering te overladen met teksten, alhoewel ze steeds heel zinvol en mooi zijn. Er is vraag naar meer stiltemomenten en rustpunten. De werkgroep Liturgie zoekt naar een evenwicht tussen goede teksten, liederen en stilte. De bezinningstekst na de communie mag voor sommigen wegvallen. Deze teksten willen evenwel meestal een samenvatting zijn van wat in de viering aan bod kwam.
• Homilie:
  Een homilie moet vertrekken van de lezingen, positief zijn, diepgang en voeding (vitaminen) geven waarmee de kerkgangers blij naar huis gaan.  Men mag de mensen geen schuldgevoel aanpraten.
• Gebouw en inrichting:
  Eucharistie vieren is gemeenschap vormen. Sommige PR-leden hebben het aanvoelen dat de schikking van de kerk en het feit dat er mensen achteraan en verspreid blijven zitten, dat bemoeilijken. De voorgangers staan nogal eens voor een bijna lege kerk. Ook zij horen bij de gemeenschap en willen er fysiek dichterbij zijn.
  Enkele jaren geleden probeerden we in de Goede Week eens een ‘dwarsopstelling’ uit. Dat geeft een gevoel van grotere samenhorigheid, maar is niet realiseerbaar voor grote vieringen zoals uitvaarten en communievieringen
• Woord- en communiediensten:
  Een woord en communiedienst is voor sommigen evenwaardig aan een eucharistieviering, maar is toch niet gelijk omwille van de consecratie. In beide gevallen gaat het om in gemeenschap vieren rond Jezus en samen bidden. Veel mensen zien en weten het verschil niet.
  De commissie liturgie van ons bisdom koos bij de orde van dienst van een woord- en communiedienst heel bewust voor een andere volgorde dan in een eucharistieviering.

Tot slot nog een greep uit de rondvraag en varia:

• Werkgroep Derde Wereld: Pater Herman De Vriendt schreef een dankbrief. Die hangt in de kerk uit. De Rwandese priester Epimaque Makuza die de werkgroep bij zijn studie in Rome steunt, zal dit jaar afstuderen.
• Werkgroep Brody: de Brodydag heeft plaats op 26 maart. Wereld Missiehulp zal Brody betrekken in zijn projecten.

• De renovatie van de pastorie vordert langzaam.
• Het mandaat van Mia en Jozefa om voor te gaan in uitvaartdiensten is opnieuw voor drie jaar verlengd.
• Sterzingen is een actie van Missio. Als vormelingen zingen voor Brody, zingen ze ‘Driekoningen’.
• De parochie kan een actie op het getouw zetten voor een goed doel. Als mensen dat privé doen, is het nodig om dat helder te communiceren zodat er geen verwarring ontstaat.
• Nelly Burman gaf wegens haar hoge leeftijd ontslag als orgeliste en koorbegeleidster.
• Naamopgave en kruisoplegging van de vormelingen gebeurt in de eucharistieviering van zondag 19 maart 2017.

Dit is een resumé van het verslag. Wie het volledige verslag wil nalezen, kan dat vinden op de parochiale website, op het prikbord achteraan in de kerk en in de valven van Bergheem.

De volgende vergadering van de parochieraad heeft plaats op dinsdag 28 maart 2017 om 20 uur in Bergheem (verder nog op 16/5 en 27/6). Van harte welkom!

Mia Verbanck (moderator) en Greet Zwysen (secretaris)