In september starten we een nieuw pastoraal werkjaar. Het heeft iets van een nieuw schooljaar met nieuwe pennen, witte schriftjes en lege mappen. Dit jaar heeft het iets vreemds: de oude mappen zijn nog zo goed als leeg… Veel bleef ‘onaf’ door corona. Hopelijk wordt het dit jaar beter!
Het is ook het moment waarop we moeten beslissen welke focus we willen leggen. Wat is er nu het belangrijkste? Pastoraal is immers zo breed… Wie denkt dat een pastor enkel bezig is op zondag is er flink naast. Traditioneel denken we in termen van ‘diakonie, liturgie en verkondiging’. Naast dit trio komen dan ook nog ‘beleid en gemeenschapsvorming’…
Diakonie
Er wordt wel eens gezegd ‘Als de kerk niet dient, dient ze voor niks’. Als we als christenen ons niet dienstbaar opstellen, dan is ons christen-zijn niet echt. Structureel hebben we in de pastorale eenheid nog weinig dat we als diaconie mogen bestempelen. Er is geen enkele groep rechtstreeks daarop gericht. Maar de spirit is er wel! Ik durf gewoon niet beginnen opnoemen waar zovelen van ons als vrijwilliger ingeschakeld zijn of occasioneel te hulp schieten. Ook onze financiële bijdragen aan projecten als Welzijnszorg en Broederlijk Delen zijn niet te onderschatten. ‘Laat je linkerhand niet weten wat je rechterhand doet’ lezen we in het evangelie… en als het over diakonie gaat voel ik me die linkerhand die niks weet!
Diakonie heeft voor mij ook te maken met het zien en antwoorden op noden. Ik krijg toch regelmatig wel eens een vraagje voor iemand thuis of in een rusthuis te bezoeken. Ik doe dit zelf heel graag maar ik vind de tijd niet om de kring uit te breiden. Wie doet er mee?
Een totaal andere vraag die heel actueel is, komt vanuit anderstalige ouders en nederlandstalige scholen. Het is geen geheim dat veel kinderen en jongeren leerachterstand hebben. Hier kunnen wij als nederlandstalige vrijwilligers een enorm verschil maken voor de toekomst van de jongeren. Een of twee keer per week samen een uurtje huiswerk maken of lezen helpt. Er zijn een aantal organisaties in Anderlecht actief die instaan voor schoolbegeleiding maar denk gewoon ook aan de kinderen van je buren of aan de kinderen van de pastorale eenheid.
Liturgie
Onze zondagsliturgie op Anderlecht is eenvoudig en verzorgd. Ook hier niet alleen met dank aan de pastores maar ook aan organisten, zangers, lectoren, misdienaars… Maar er is ook de liturgie bij uitvaarten of dopen. Vaak neemt de familie dan wel het een en ander in handen maar niet altijd. Bij uitvaarten is dit soms moeilijk. Dan wordt de liturgie zo veel mooier als naast de voorganger ook iemand assisteert. Ik denk ook aan de (tweetalige) vieringen in rusthuizen. Een lector, een voorzanger… Laatst hielp een jonge moslima op stage in het rusthuis mij als lector tijdens een gebedsviering. Mooi en respectvol maar het stelt me toch vragen!
Hopelijk zijn er ook weer heel wat schoolvieringen. Katholieke scholen komen in de kerk voor gebedsvieringen of soms eens een eucharistieviering. Kinderen en jongeren met verschillende religieuze en filosofische achtergrond beleven dit samen. Kleine stapjes naar respect voor verscheidenheid.
En dan zijn er ook de meer intieme momenten waar we de communie of ziekenzalving bij iemand thuis brengen. Of zomaar een kruisje geven of krijgen, een gesprek biddend en zegenend afronden… Pareltjes.
Verkondiging
Verkondiging is er eigenlijk altijd en overal wanneer we als christen een goede indruk nalaten. Maar laten we het bij het striktere woord houden: waar en wanneer verkondigen we het evangelie?
Er is de kindercatechese en de jongerengroep. Daar komen bijbelverhalen systematisch aan bod en maken we kinderen en jongeren vertrouwd met de levensvisie en het engagement van Jezus. Voor velen is het de enige plaats waar dit gebeurd. We hopen dit jaar, zonder of met corona, normaal te kunnen werken. Maar ook hier hoop ik nog enkele vrijwilligers te vinden die met een groepje kinderen op weg willen gaan. Twee jongeren hebben zich al geëngageerd. Moesten er nog één of twee mensen zijn… Het is vaak zaaien zonder te weten wat er ooit kan geoogst worden. Maar Gods Geest werkt in mensenharten.
Er is het bijbelleerhuis waar we dit jaar in gaan op de grote levensvragen -lijden, geluk, relaties…. De Wijsheidsboeken uit het Oude Testament zullen onze gids zijn.
En ja, als er kandidaten zijn willen we ook samenzitten rond de zondagslezingen. Op zondag horen we ze klinken, er komt een kort woordje bij dat ons denken en doen kan richten maar er gaat ook zoveel verloren… Wie weet nog wat hij hoorde? Een beetje achtergrond en context maakt vaak de link tussen oud en nieuw testament duidelijk en opent een nieuwe kijk. Boeiend om hierover uit te wisselen.
Beleid…
Wie en hoe nemen we beslissingen? En hoe komen we tot de uitvoering er van? Welke richting willen we uitgaan met onze Pastorale Eenheid Anderlecht? Welke noden, welke prioriteiten, welke vragen leven er op Anderlecht, binnen en buiten onze gemeenschap? Wat willen/kunnen we aanpakken? De taak van de Pastorale Ploeg is om hierover te waken. Het is gemakkelijk ieder jaar weer dezelfde kalender aan te passen… maar soms moet er eens iets meer gebeuren! Onze pastorale ploeg is echter aan vernieuwing toe. Het lijkt wel een engagement dat mensen afschrikt?
Anderzijds zijn we ook verbonden met de vele kerkelijke structuren: vicariaat, bisdom en zelfs wereldkerk spreken (on)rechtstreeks ook hun woordje mee in vele beslissingen. We staan niet alleen!
Gemeenschapsopbouw
Last but not least. ‘Zie hoe ze elkaar liefhebben.’ werd er gezegd van de eerste christenen. Ze noemden elkaar broer en zus want allen hebben we dezelfde Vader. Onze visietekst begint met ‘We zijn een warme en gastvrije gemeenschap, samen op zoek naar wie God voor ons kan zijn…’ We staan gekend voor een pastorale eenheid waarin veel gefeest wordt. Dit vooral dankzij alle verenigingen: Okra, Femma, KWB. Het zijn momenten van gratuit samen-zijn die we vooral gemist hebben deze laatste corona-jaren. Ook nu is alles nog niet mogelijk.
Misschien hebben we hier en daar wat ingeboet aan verbondenheid ondanks heel veel telefoontjes, ‘stoepbezoeken’ e.a. Misschien kennen we elkaar soms net niet goed genoeg om eens langs te gaan of contact te nemen. Ons logo met alle verschillende kleuren, met grotere en kleinere vlakken toont de rijke verscheidenheid die onze gemeenschap kenmerkt en die het soms wat moeilijker maar vaak ook boeiender maken. Laten we stapje voor stapje verder bouwen aan die warme en gastvrije gemeenschap.
Pastor Tite
