We gedenken onze geliefde overledenen...
In het Evangelie van Johannes (11, 21-27) horen we dat Jezus de Opstanding en het Leven is. Wie in Hem geloofd zal eeuwig leven.
Marta zei tegen Jezus: “Heer, als U hier was geweest, zou mijn broer niet gestorven zijn! Maar ik weet zeker dat God U ook nu alles zal geven wat U van Hem vraagt.” Jezus zei tegen haar: “Je broer zal opstaan uit de dood.” Marta antwoordde: “Ik weet dat hij zal opstaan uit de dood, op de laatste dag, als alle doden weer opstaan.” Jezus zei tegen haar:
"IK BEN de opstanding en het leven. Iedereen die in Mij gelooft, zal leven, zelfs als hij al gestorven is. En iedereen die leeft en in Mij gelooft, zal nooit meer sterven. Geloof je dat?” Ze zei tegen Hem: “Ja Heer, ik geloof dat U de Messias bent, de Zoon van God die op aarde zou komen.”
Als Christenen delen we in dit geloof van eeuwig leven. Hoe het er juist uit ziet weten we niet. We weten alleen dat we in de handen van de barmhartige Vader worden opgenomen. Voor hen die daar niet klaar voor zijn kan sterven een hel zijn, of een vagevuur, maar dat is iets wat we zelf creëren. God heeft ons lief, en als wij Hem en anderen lief hebben, delen we in deze zuivere liefde.
Als een mens sterft, gaat er een encyclopedie verloren, zo zegt men. Maar men kan hier ook aan toevoegen dat er ook veel liefde verloren gaat met de dood van een geliefde. We zijn triestig om het verlies, maar als we ons concentreren op de liefde die we van de persoon hebben gekregen, en dat is wat we doen tijdens een uitvaart of met een nagedachtenisviering zoals op Allerzielen, dan wordt het verlies draagbaar. En als we daarenboven die liefde voortzetten in ons leven, dan blijft de persoon ook voelbaar aanwezig. Het beste voorbeeld zijn de ontelbare heiligen die we met Allerheiligen vieren. Jezus heeft het sterkste voorbeeld gegeven van een onvoorwaardelijke liefde, maar in feite “niemand van ons leeft voor zichzelf”, zoals Paulus het zegt (Rom. 14, 7-12). Deze kring van mensen waar je om geeft uitbreiden zodat meer en meer mensen in onze liefde een rust en vrede kunnen vinden, is het Christelijk ideaal want deze liefde komt van God. Iedere christen doet dit op haar of zijn manier door partner, kinderen, kleinkinderen, en allen die op ons pad komen lief te hebben, in vreugde en in verdriet.
De Paulusgemeenschappen (Nederlandstalige Pastoraal Brussel) hebben voor de gelegenheid een gemeenschappelijk gebedsviering georganiseerd om onze doden te herdenken. Het zal doorgaan op Zaterdag 1 November, om 16:30u, in de OLV Finis Terrae kerk op de Nieuwstraat. De boot zal daar weer staan om samen onze overledenen, speciaal die van het verleden jaar (de gestorven bootvluchtigen inbegrepen) een goede vaart naar het Eeuwige Licht toe te wensen. Het wordt “een zee van namen, omdat geen leven vergeefs (of vergeten) mag zijn”.
Pastor Peter
