Nu zondag 2 april zetten we de Goede Week in, een bijzondere week waarin we Jezus willen volgen in zijn laatste dagen, van zijn intocht in Jeruzalem tot zijn dood en verrijzenis. We gedenken wat er toen met Hem gebeurde: ‘gedachtenis’ is het kernwoord in deze dagen.
Het gaat telkens om kernbeelden van ons geloof en ons leven die uitgebeeld worden: vreugde, hoop, vrede, veiligheid, wanhoop , verlossing
Palmzondag
We noemen deze zondag doorgaans Palmzondag maar soms ook Palmpasen of Passiezondag. We staan mee de Heer te verwelkomen en juichen Hem toe. Hij is welkom in ons, welkom in de stad van ons hart en toch werpt het passieverhaal al zijn schaduw vooruit op wat komen gaat. In Jeruzalem, het hart van het Joodse geloof zal zijn leven tot een climax komen. Zal Hij de mensen nog voor zich kunnen winnen of is de strijd al verloren?
Het verhaal
De vier evangelisten (Mattheüs 21,1-11; Marcus 11,1-11; Lucas 19, 28-44 en Johannes 12,12-19) verhalen ons hoe Jezus 6 dagen voor het Pescha, het joodse Pasen, aankomt in Bethanië en Bethfagé. Hij eet er die avond bij zijn goede vriend Lazarus en zijn zussen Maria en Martha. Jezus stuurt 2 leerlingen naar een dorpje in de buurt om een ezelsveulen op te halen waar nog niemand op gereden heeft. Als ze daarop aangesproken worden, moeten ze antwoorden dat de Heer het veulen nodig heeft en het ook zal terugsturen. Zo gebeurt het ook. De leerlingen leggen hun mantels op de rug van het ezelsveulen en Jezus gaat erop zitten. Vele pelgrims zijn, net als Jezus, naar Jeruzalem gekomen om Pesach te vieren. Ze staan langs de weg te wuiven en roepen Jezus toe:’ Hosanna! Gezegend hij die komt in de naam van de Heer! Gezegend het komende koninkrijk van onze vader David! Hosanna in de hemel!’ (Mc 11,9-10). Een stukje daarvan zingen we in elke zondag in de eucharistie. De toeschouwers spreiden hun mantels uit op de weg en halen jonge takken van de bomen, Johannes schrijft uitdrukkelijk over palmtakken (Joh 12,13), om die ook op de weg te leggen als teken van zijn koningschap. In Jeruzalem aangekomen, gaat Jezus naar de tempel. Het is er een drukte van belang: er wordt verhandeld en geld gewisseld. Jezus ontsteekt in woede, jaagt alle handelaars de tempel uit en gooit hun tafels om. Door deze episode raakt Jezus nog meer in conflict met de hogepriesters. Dat zal uiteindelijk uitlopen op zijn gevangenneming en dood. Na die uitbarsting komen vele zieken naar hem toe en hij geneest hen. 's Avonds keert hij met zijn twaalf leerlingen terug naar Bethanië.
Een ezeltje
Het lijkt een detail maar Jezus is dus de stad binnengekomen op een ezelsveulen en niet op een paard zoals een wereldse koning zou doen. Zo vervult Hij een oude profetie van de profeet Zacharia die de intocht in Jeruzalem beschreef (Zach 9, 9). Wie op een paard zit, troont hoog boven de mensen uit en toont daarmee zijn macht en gezag. Op een ezel echter steek je amper boven de andere mensen uit. In de bijbel is de ezel dan ook een beeld van nederigheid en kwetsbaarheid. Het verwijst naar de Messias die komt als de koning van de vrede.
Waarom palmtakken?
Dat komt door een psalm: ‘De rechtvaardige groeit op als een palmboom, hij schiet omhoog als een ceder op de Libanon, geplant in het huis van de Heer en opgegroeid in de voorhof van God’. (Psalm 92, 13-15) Deze psalm inspireerde Johannes, toen hij schreef dat de omstaanders takken trokken van palmbomen (Joh 12,13). De lange veervormige bladeren van de dadelpalm staan immers symbool voor deugd en overwinning (1 Makkabeeën 13,51). Ze verwijzen naar de rechtvaardige koning.
De mensen roepen Jezus enthousiast ‘Hosanna’ toe, Hebreeuws voor ‘help toch’. De manier waarop Jezus binnenkomt in Jeruzalem herinnert eraan hoe Salomo als nieuwe koning in Jeruzalem werd ingehaald (1 Kon 1, 32-40). Jezus’ intrede was daarom zowel voor de Romeinse bezetter als voor de hogepriesters een duidelijke provocatie.
Vandaag Hosanna! Morgen Kruisig Hem!
Dit christelijke gezegde waarschuwt voor de grillen van het volk, dat iemand vandaag kan toejuichen om hem of haar even later te verguizen. Dat zullen we horen in het passieverhaal dat we ook op Palmzondag lezen en dat ons Jezus’ laatste dagen verhaalt.
Ook wij willen Hem vergezellen op die tocht naar en in Jeruzalem. Laten we samen Jezus zingend verwelkomen met onze palmtakken en Hem daarna niet alleen laten in zijn lijden en dood. Wij wensen u een sterke Goede Week toe!
Pastor Guido
Met dank aan Kerknet
