Betekenis van een novene:
Het woord noveen of novene komt uit het Latijns en betekent negen. Het noveengebed behoort tot de katholieke gebedstraditie en verwijst naar de negen dagen tussen Hemelvaart en Pinksteren. Gedurende deze periode verbleven de leerlingen van Jezus met Maria en enkele anderen in Jeruzalem, eensgezind in gebed, wachtend op de gave van de door Jezus beloofde Heilige Geest (zie Handelingen 1,8.11-14)
Daarom is deze liturgische tijd, een tijd bij uitstek voor intens gebed.
Er bestaan in de Kerk vele vormen van novenen.
Als voorbereiding op een hoogfeest is naast de Pinksternoveen, vooral de Kerstnoveen bekend. Er zijn novenen op voorspraak van Maria of een Heilige, waarin de bidder een bijzondere intentie toevertrouwd. Het is de gewoonte een noveenkaars te branden, die ononderbroken 9 dagen en 9 nachten haar licht laat schijnen. Ze is een symbool voor Christus, het Licht van de wereld (Joh 8,12). Met zijn verrijzenis, zijn overwinning op de dood zal de duisternis niet het laatste woord hebben. Uiteindelijk zal het goede zegevieren over de machten van het kwaad.
Het noveengebed op voorspraak van Charles de Foucauld, is gebaseerd op een reeks teksten gekozen als voorbereiding op een tocht van de Kleine zusters van Jezus in het voetspoor van Broeder Charles door Straatsburg, zijn geboortestad in deze meimaand.
- Gebed of lied tot de Heilige Geest
- Lezen van de dagtekst. In de stilte de woorden van Broeder Charles in ons hart opnemen en overwegen. Wat raakt mij persoonlijk? Herken ik erin iets van mijn eigen leven, van mijn zoeken en verlangen naar God?
- Met God erover in gesprek gaan. Een dank of een voorbede, een persoonlijke intentie uitspreken.
- Het Onze Vader bidden
- Slotgebed: God, onze Vader, Jij hebt Charles de Foucauld geroepen om te leven vanuit jouw liefde, in intieme vriendschap met je Zoon, Jezus van Nazareth. Sta ons toe in het Evangelie het fundament te vinden van een christelijk leven met warme uitstralingskracht en in de Eucharistie, de bron van een universele broederschap dat vragen wij op voorspraak van Broeder Charles. Amen.
Dag 1: LEVEN VOOR GOD ALLEEN
"Ik begon naar de kerk te gaan, zonder te geloven, maar ik voelde me er goed en bracht er lange uren door, dit vreemde gebed herhalend: ‘Mijn God, als U bestaat, laat mij U dan kennen!’ Zodra ik geloofde dat er een God was, begreep ik dat ik niet anders kon dan alleen voor Hem te leven: mijn religieuze roeping dateert van hetzelfde uur als mijn geloof: God is zo groot! Er is zo'n verschil tussen God en alles wat Hij niet is!
(Brief aan Henri de Castries, 14 augustus 1901)
Dag 2: JEZUS HET ENIGE MODEL
"De navolging is onlosmakelijk verbonden met liefde, zoals u weet, wie liefheeft wil imiteren: dit is het geheim van mijn leven: ik heb mijn hart verloren aan deze Jezus van Nazareth die 1900 jaar geleden gekruisigd werd en ik breng mijn leven door met proberen hem na te volgen, zoveel mijn zwakheid mij toestaat..."
(Brief aan Gabriel Tourdes Beni Abbes, 7 maart 1902)
Dag 3: NAZARETH
"En hij daalde met hen af en kwam in Nazareth en was hen onderdanig. Hij daalde af: zijn hele leven lang deed hij niets anders dan afdalen. Hij daalde af door mens te worden, door een klein kind te worden, door te gehoorzamen ... arm te worden, verlaten, verbannen, vervolgd, gemarteld, door zichzelf altijd op de laatste plaats te zetten. ‘Als je op een feest wordt uitgenodigd, ga dan op de laatste plaats zitten’, dit is wat hij deed vanaf zijn intrede in het feest van het leven, tot aan zijn dood. Hij komt naar Nazareth, de plaats van het verborgen leven, van het gewone leven, van het familieleven, van gebed, van werk, van de duisternis, van de stille deugden, beoefend met geen andere getuigen dan God, zijn verwanten, zijn buren… dat heilig, nederig, weldadig, duister leven, dat het leven is van de meeste mensen, en waarvan Hij dertig jaar lang het voorbeeld heeft gegeven... Hij was hen onderdanig, Hij God, aan hen, mensen....
(Tamanrasset, dagelijkse notities, 20 juni 1916)
Dag 4: HET EVANGELIE VERKONDIGEN MET HEEL ONS LEVEN
"Ons hele bestaan, ons hele wezen moet het Evangelie van de daken schreeuwen. Heel onze persoon moet Jezus uitademen. Al onze daden, heel ons leven moet het uitroepen dat wij Jezus toebehoren. Het moet een teken zijn van een evangelisch leven ..."
(Meditatie over de Evangeliën)
Dag 5 : EUCHARISTISCH LEVEN
"Er is, geloof ik, geen woord uit het Evangelie dat op mij zo’n diepe indruk heeft gemaakt, dat zo mijn leven heeft omgevormd dan dit woord:’Alles wat u aan een van deze kleinen doet, dat doet u ook aan mij. ’Als men bedenkt dat dit woorden zijn van de ongeschapen Waarheid, van de mond die zei: 'Dit is mijn lichaam... dit is mijn bloed', met hoeveel kracht is men geneigd om Jezus te zoeken en te vinden in deze ‘kleinen’, de zondaars, de armen.
(Tamanrasset, brief aan Louis Massignon, 1 augustus 1916)
Dag 6: BIDDEN IS AAN GOD DENKEN TERWIJL JE HEM LIEFHEBT
Wanneer wij liefhebben, zouden wij onophoudelijk willen spreken met degene die wij liefhebben, of hem tenminste onophoudelijk willen aankijken. Bidden is niets anders: een vertrouwd gesprek met onze Geliefde. Wij kijken Hem aan, wij zeggen Hem dat wij Hem liefhebben. Wij genieten aan zijn voeten te zijn, wij zeggen Hem dat wij daar willen leven en sterven.
(Rome, brief aan pater Jérome, 29 november 1896)
Dag 7 : DE UNIVERSELE BROEDERSCHAP
"De mensen van het land zijn zeer goed voor de christelijke maraboet. Zij kennen de weg naar de ‘Fraterniteit van het Heilig Hart’, de Zaouïa, zeggen zij. Ik heb deze naam gekozen om aan te duiden dat ik hun broeder ben en de broeder van alle mensen, zonder uitzondering of onderscheid. Ik wil dat alle inwoners, christenen, moslims, joden en niet gelovigen, mij zien als hun broeder - de universele broeder….
(Brief aan commandant Lacroix, Beni Abbès, 20 januari 1902)
Dag 8: WIJ BEMINNEN NOOIT VOLDOENDE (1 december 1916)
Als wij kunnen lijden en liefhebben, dan kunnen wij veel. Dan kunnen wij het grootste wat er is op deze wereld: wij voelen dat wij lijden, maar wij voelen niet altijd dat wij liefhebben, en dat is een bijkomend lijden! Maar wij weten dat wij willen liefhebben en willen liefhebben is liefhebben. Wij vinden dat wij niet genoeg liefhebben. Het is waar, wij zullen nooit genoeg liefhebben. Maar de goede God die weet uit welk slijk Hij ons gekneed heeft en die ons meer liefheeft dan een moeder haar kind, heeft ons gezegd, dat Hij degene die tot Hem komt, niet zou afwijzen.
(Tamanrasset, brief aan zijn nicht Marie de Bondy, 1 december 1916)
Dag 9 : GEBED VAN OVERGAVE
Dit is het laatste gebed van onze Meester, onze Heer, onze Geliefde... Moge dit het onze zijn... En moge het niet alleen het gebed van ons laatste moment zijn, maar het gebed van al onze momenten:
"Mijn Vader, ik leg mij in uw handen;
Mijn Vader, ik vertrouw mij aan U toe;
Mijn Vader, ik verlaat me op U
Mijn Vader, doe met mij wat U wilt. Wat U ook met mij doen wilt, ik dank U; dank U voor alles. Ik aanvaard alles. Als uw wil maar geschiedt in al uw schepselen, in al uw kinderen, in allen die uw hart liefheeft. Ik verlang niets anders, mijn God. Ik leg mijn ziel in uw handen. Ik geef haar aan u, mijn God, met alle liefde van mijn hart. Omdat ik u liefheb en het voor mij een noodzaak van liefde is mij te geven, mij zonder maat in uw handen te leggen. Ik leg mij in uw handen met een oneindig vertrouwen, want U bent mijn Vader..."
(Trappistenklooster van Akbes, Syrië, 1896)
Kleine Zuster Sylvie
