Volgende zondag, 18 oktober, viert de hele wereldwijde Kerkgemeenschap missiezondag. Een zondag waarop we de missionaire dimensie van ons geloof extra in de aandacht willen zetten. De campagne van Missio roept ons dit jaar op om ons hart te openen, het goede te zien en het slechte om te buigen. En dit vanuit een verbondenheid met Christus. Hij wil ons iets zeggen. Maar om zijn stem te horen moeten we het vooral stil maken. Wat vraagt Hij jou? Naar wie zendt Hij ons uit? Wie heeft jou en Hem het meest nodig? Dat zijn zeker de mensen in je directe omgeving: een eenzame buur, een gekwetst iemand, iemand in rouw. Je kan voor hem of haar een warm vangnet, een luisterend oor zijn. Maar kijken we ook over onze grenzen, naar plekken die we amper of niet kennen. Liberia bijvoorbeeld. Missio vraagt er onze aandacht voor.
Liberia in de kijker
Als ik de naam van dit land hoor, denk ik onwillekeurig aan olietankers die onder de vlag van dit land varen. Een korte blik op internet leert me dat 5 van de 10 scheepsrampen met olietankers gebeurden met schepen die voeren onder deze vlaggenstaat.
Het land situeert zich aan de Westkust van Afrika, tussen Sierra Leone, Guinée en Ivoorkust. Het waren ex-slaven uit de Verenigde Staten van Amerika die in 1822 deze staat gesticht hebben. Maar hun komst en plannen botsten met de bevolking die er blijven wonen was en die onderdrukt werd door de nieuwkomers. Dit leidde tot het grote burgerconflict dat het land tussen 1989 en 2003 in zijn greep hield. Er vielen meer dan een kwart miljoen doden, één miljoen mensen vluchtte naar het buitenland en nog eens anderhalf miljoen ging binnen de eigen grenzen op de vlucht.
Onderwijs en gezondheid
Als in 2003 de wapens zwijgen begint een moeizaam proces van heropbouw en ontwikkeling. De 4,6 miljoen Liberianen zijn vandaag nog steeds afhankelijk van buitenlandse steun, ondanks de natuurlijke rijkdommen van het land. Het slechte onderwijssysteem en een ondermaatse gezondheidszorg zijn de grootste uitdagingen.
Het land heeft dus nog even hulp nodig. De overheid wil zorgen voor voldoende voeding, drinkwater, elektriciteit, veiligheid maar stoot op teveel ontwikkelingsuitdagingen.
Welke rol kan de Kerk daarin spelen?
De Kerk in Liberia
Van de bevolking zijn zowat 12 à 15% katholiek en toch spelen ze een bijzondere rol in de samenleving. Vooral de inzet van de Kerk voor gerechtigheid, mensenrechten en de meest kwetsbaren maakt haar tot een belangrijke partner in de samenleving.
De ex-slaven brachten in de eerste plaats het protestantisme mee. Vooral baptisten, methodisten, lutheranen en leden van de Episcopaalse kerk konden zich inplanten. Er waren amper katholieken. Het was de Sociëteit van de Afrikaanse Missiën (SMA – Société des Missions Africaines) die in 1906 in het binnenland, waar vooral de oorspronkelijk bevolking woonde, het katholieke geloof kon verspreiden. De huidige rol van de Kerk in de samenleving is heel groot geworden. Ze heeft een bijzondere aandacht voor vrede en gerechtigheid. De vroegere aartsbisschop Michael Francis had als bijnaam ‘Geweten van het land’. De Kerk werkt sinds de burgerconflicten aan ontwapening, letterlijk en figuurlijk. Ook haar inzet voor onderwijs en gezondheidszorg is voor velen levensbelangrijk.
Rol van vrouwen
De Liberiaanse Kerk rekent voor die inzet niet alleen op priesters en religieuzen. Veel leken en vooral vrouwen nemen binnen de Kerk belangrijke taken op zich: in parochies helpen ze de visie en de missie van de geloofsgemeenschap uit te tekenen, bieden psychosociale steun, bezoeken de mensen in blije en moeilijke momenten zoals ziekte en dood.
Hoopvolle groei
Deze inzet van de Kerk heeft een grote aantrekkingskracht en heel wat mensen vinden de weg naar de Kerk, zowel op het platteland als in de stad. De Kerk slaagt erin om Christus en zijn hoopvolle Boodschap overal te verkondigen met bijzondere aandacht voor de meest kwetsbaren. In Liberia is dat veelal de oorspronkelijke bevolking, die nood heeft aan onderwijs, gezondheidszorg en sociale centra.
Een warm nest
Bij die meest kwetsbaren horen de kinderen. Liberia telt heel wat kinderen zonder ouders, enerzijds omdat ze in de steek werden gelaten, anderzijds omdat hun ouders overleden zijn in de conflicten maar ook in de verschillende gezondheidscrisissen zoals de Ebola-epidemie in 2014-2015.
In het centrum van het land ligt het bisdom Gbarnga met zo’n 1,4 miljoen inwoners. Hier woedde het ebolavirus in alle heftigheid en de vele weeshuizen zitten er overvol. Er is weinig overheidssteun en het bisdom koos ervoor om acht van die weeshuizen bijzonder te steunen. Men wil meehelpen om te voorzien in de dagelijkse behoeftes van voeding, kleding, medische zorg en school. Maar ook inzetten op psychosociale begeleiding en de kinderen een warm nest geven. Met Kerst en Pasen krijgt de begeleiding een extra feestelijk en familiaal karakter bij het organiseren van een warm feest en daar horen ook geschenkjes bij.
Je kan de Kerk van Liberia in dit project steunen door een bijdrage na de vieringen van komende zondag. Je kan een extra steentje bijdragen op de rekening van Missio:
BE19 0000 0421 1012 met als mededeling 'Weeskinderen Liberia'. Je kan ook online een gift doen op de Missio-website: www.missio.be
Hartelijk dank voor je solidariteit!
Pastor Guido met dank aan de campagneteksten van Missio-België
Gebed bij missiezondag
Goede Vader,
vanaf het begin bouwt U aan een relatie met ons:
U dwaalt onder uw volk,
kiest Maria uit om U te dienen,
laat mensen met gezag spreken in uw Naam.
Help ons ook vandaag te antwoorden op uw liefdesaanbod:
help ons niet enkel uw liefde te voelen
maar haar ook samen met uw Woord te verspreiden tot in alle hoeken van de wereld.
Laten we meer dan ooit kiezen voor liefde en verbondenheid,
vooral met onze zusters en broeders in Liberia.
Zij hebben nood aan onze steun om het pas van vrede en hoop terug te vinden.
Het is de zending die U ons elke dag geeft:
geen lastige opgave maar wel een grote genade en vreugde;
een zaadje in ons hart, van harte doorgegeven!
(Catherine De Ryck)
