Die woensdagnamiddag vertrek ik wat vroeger uit het ontmoetingscafé want ik wil zeker niet te laat op mijn afspraak komen. Die afspraak is in Anderlecht bij één van onze jonge geëngageerde parochianen van de Paulusgemeenschappen. Zijn naam is Hervé Katagaruka.
Zoals gewoonlijk in onze rubriek ‘Even voorstellen’ start ik met dezelfde vraag: ben jij in Brussel geboren of zoals velen een inwijkeling?
Hervé Katagaruka: ik ben op 25 februari 2003 in Brussel geboren, in het Erasmusziekenhuis in Anderlecht. Dat is dicht bij mijn huidige parochie Onze Lieve Vrouw van Vreugde. Maar ik ben gedoopt in de parochie van Scheut. Mijn vormsel heb ik gedaan in Onze Lieve van Vreugde. Altijd in Anderlecht dus.
Kom jij uit een groot gezin en waren jouw ouders betrokken in de parochie?
Hervé: ik heb een grote zus van 29 jaar. Dus samen met mijn ouders zijn we met vier. Mijn vader was niet betrokken in de parochie maar mijn moeder wel. We gingen samen naar de vieringen in Scheut en doorheen de jaren zijn we daar aangesloten vooral omdat er meer gezinnen waren en we er een goed contact hadden. De pastoor daar gaf ook goed onderricht en goede homilies.
Welke studies volg jij?
Hervé: Supply Chain Management omdat de logistiek overal aanwezig is en ook steeds de trends volgt binnen ons maatschappij. Ik loop nu stage bij Delhaize.
En hoe ben jij betrokken geraakt bij je huidige parochie Onze Lieve Vrouw van Vreugde?
Hervé: dat is vrij natuurlijk gekomen. In 2014-2015 is de kerk van Scheut gesloten want er was wateroverlast door dakproblemen. Dan is ze verkocht en er zijn grote werken gebeurd en ze is nu omgevormd tot een school. Wat me vooral aantrekt zijn de gezinsvieringen en van daaruit zijn er andere engagementen gekomen. Dat is begonnen via Erika en de plussersgemeenschap zowat tien jaar geleden. Wij waren met vier en organiseerden voor de jongeren activiteiten ook buiten de kerk maar altijd met geloof als achtergrond. Belangrijk was: samen zingen, samen eten, samen reflecteren over verschillende thema’s. Ik leerde er vriendschapsbanden smeden. Maar dan is Covid gekomen en is alles helemaal verstoord en platgelegd. Toen versoepelingen toegelaten waren, was het erg moeilijk om dat weer op te starten. Pas in september 2024 besloten we om een nieuwe start te maken en weer met een groep aan de slag te gaan. En het is een succes al moet ik zelf daarin nog groeien.
Hoe is dat dan verlopen?
Hervé: we hadden eerst een kennismakingsmoment georganiseerd en we maakten er samen croque-monsieurs. Een volgende keer zijn we Helena gaan helpen op de jaarmarkt met het bakken van pannenkoeken. Met Kerstmis namen we deel aan een fakkeltocht met als thema ‘eenzaamheid’. Het was in de winter en dat was echt niet evident want het was erg koud. Tijdens de vastenperiode hebben we gereflecteerd over ‘de verzoeking van Jezus’. In juni was er een soort van zoektocht waar we vragen moesten beantwoorden en een raadsel oplossen over de gestolen de kazuifel van pastor Guido. Nu is het tweede jaar gestart. We hebben wel lessen getrokken uit het vorige jaar. We moeten de jongeren meer betrekken. Tot nu toe was er steeds een grote impuls van de begeleiders. Dat is onze doelstelling want jongeren hebben ook ideeën en willen het initiatief nemen. Jongeren moeten zich hier thuis voelen. Voor mij is dit het eerste jaar dat ik deelneem als organisator. We hadden al een voorbereidingsmeeting en daar is er de nadruk op gelegd dat we ons niet focussen op het aantal maar op de kwaliteit van de groep en van de activiteiten.
Waarom wil jij je engageren in de parochie?
Hervé: het is natuurlijk gegroeid. Erica, Lieve, Claire-Alice en Liliane hebben me ervoor warm gemaakt. Ik heb veel ontvangen en ik wil zelf nu ook geven. Ik besef nu ook veel meer dat er veel werk en voorbereiding nodig is voor de misvieringen en alle andere activiteiten. Als jongeren leren we er veel uit, ook bij de plussers, en ook voor de ouders want we willen ook een brug maken en zorgen dat verschillende generaties betrokken zijn. In de vieringen is er een vast publiek met veel jonge gezinnen. Pastor Guido houdt van interactieve vieringen met power points met mooie tekeningen. Tijdens de kindernevendienst mogen de kinderen ook tekeningen maken en op het einde geef ik wat toelichting over het thema van de kindernevendienst zoals bijvoorbeeld over de Parabel van de Barmhartige Samaritaan.
Hoe zie jij de toekomst van de parochie?
Hervé: dat is nog heel vroeg om daarop te antwoorden. Ik ben nu pas gestart in de pastorale ploeg samen met pastor Guido, Danny, Ellen, Magda, Arielle en Ria (Dereymaeker) en daar is ook die vraag gesteld. Ik ben nu meer gefocust op het heden, meer inzichten aan het krijgen over de huidige activiteiten binnen de parochie vooraleer ik een mening over de toekomst kan vormen. Naast de Plussersgroep geef ik ook kindernevendienst samen met Erika, Claire-Alice en Noémie elke eerste zondag van de maand. Ik begeleid de kinderen van 6 tot 12 jaar. We vertalen eigenlijk het Evangelie van de dag naar de jongeren. We bereiden dat ongeveer twee weken op voorhand voor.
En hoe ervaar jij dat?
Hervé: in het begin was het moeilijk want ik heb geen ervaring als begeleider of leerkracht. Maar het gaat al iets vlotter. Ook de Pastorale Ploeg is een ontdekking voor mij. Het is onze betrachting om in september 2026 een buurtfeest te organiseren zodat we als parochie een brug maken met onze omgeving. Maar dat blijkt niet zo eenvoudig. We zijn tot de conclusie gekomen dat we eerst persoonlijke contacten moeten aanspreken. Zij kunnen onze spreekbuis zijn voor de buurtbewoners.
Beste Hervé, van harte bedankt voor je medewerking en ook voor jouw engagement. In naam van de hele Paulusgemeenschappen wil ik jou daarvoor bedanken en dat de Geest jou verder mag bezielen en dat je samen met het hele team heel creatief mag zijn en veel voldoening mag vinden in je engagement.
Ria V.A.
