Zondag 26 juni legden we het pastorale werkjaar neer in een feestelijke slotviering, gevolgd door een receptie en een gezellige maaltijd samen. We kijken met tevredenheid en vreugde terug naar deze slotdag.
Verzameld rond Hem
Met het lied ‘Alles begon met God’ zongen we deze feestelijke dag in. Bij Hem start inderdaad ons leven als gelovige, als christengemeenschap. Hij is de echte gastheer en verzamelt ons telkens opnieuw. In de eerste lezing van Paulus aan de Galaten herinnerde hij er ons aan dat we vrije mensen zijn, geroepen om de ander te beminnen als onszelf en te leven vanuit de Geest. Jezus op zijn beurt stapte vastberaden naar Jeruzalem, geen plezierreisje maar een tocht naar de plek waar Hij zijn leven zal geven. ‘Als je mij wil volgen kijk dan niet om’ zei Jezus. ’Ik wil met jou vooruit.’ Het klinkt misschien raar op het einde van een werkjaar waar we vaak even terugkijken en evalueren hoe alles geweest is maar Hij wil met ons toekomst maken.
Bloemen voor Tite
Terugkijken en vooruit kijken deden we ook met pastor Tite. In deze viering hebben we haar letterlijk en figuurlijk in de bloemen gezet. 12 jaar lang was Tite hier werkzaam onder ons. Pastor Guido sprak in naam van de hele gemeenschap een woord van dank voor haar inzet tijdens al die tijd, in het bijzonder voor haar oog en zorg voor kleine en zieke mensen. Voor haar inzet als vrijwilliger in het Dienstencentrum De Kaai, voor haar bezorgdheid om kinderen en jongeren te laten proeven van wat echt christen zijn is en hen Jezus te leren kennen, in het bijzonder in de catechese waar ze al die tijd de verantwoordelijkheid voor droeg. Het was dan ook logische dat Kimberly, die door Tite ooit gevraagd werd op mee catechese te geven haar een grote ruiker bloemen overhandigde. Samen met een kaart met vele namen en wensen van mensen uit de hele gemeenschap. Tite dankte op haar beurt de hele gemeenschap Ze gaf enige uitleg bij de precaire situatie aan de grens van Burkina en Niger waar ze werkte en waar grote nood is, die ze via haar vrienden kent en wil lenigen. Dank aan iedereen die mee bijdroeg voor dit project! In haar bijdrage kan je hier meer over lezen. Tite vertelde ook wat over haar nieuwe opdracht: ze zal halftijds werken in Scheutbos en halftijds op het secretariaat van de kathedraal van Brussel.
Gezellig eten
Tot slot zongen we onze hoop in de toekomst uit met het lied ‘Een stad vol hoop’, dat ondertussen al een beetje ons lijflied geworden is bij start- en slotvieringen. Daarna startte de receptie waar iedereen de tijd kreeg om vooraleer de vakantie begint nog wat bij te praten. De tafels stonden al uitnodigend klaar om ook samen te eten. Deze keer niet in de tuin omdat het nog behoorlijk nat was maar op de stenen net vóór de kerk. Daardoor zat iedereen dicht bijeen en dit werd heel positief onthaald. Het gaf meer een gevoel van gemeenschap en verbondenheid. Het was ook drie jaar geleden dat we dit nog konden doen. We genoten er des te meer van. Het buffet was weer rijkelijk gevuld met lekkere gerechten, slaatjes, beignets, rijstschotels en vleeskoek. Daarna volgde nog een rijk dessertbuffet waar de aardbeien en de meloen als sneeuw voor de zon verdwenen. Er werd hartelijk verteld en gedeeld en men had tijd. Dat was mooi om te zien.
Dank voor vele helpende handen
Het doet ook deugd om op zulke dagen te zien hoeveel helpende handen er zijn. Vooraf, om alles klaar te zetten (stoelen, tafels, glazen…), tijdens de receptie en de maaltijd maar ook achteraf voor de afwas en om alles op zijn plaats te krijgen. Een diepe dank voor al die hulp. Maar ook dank aan iedereen die bij droeg aan het buffet en vooral aan iedereen die er was. Dank zij jullie kunnen we gemeenschap vormen en verder bouwen aan verbondenheid. Het was een fijne en deugddoende zondag.
Vooruit kijken
Zulk een afsluitend gebeuren laat ons ook met veel vertrouwen naar september kijken om dan een nieuwe pastoraal werkjaar aan te vatten. Om terug activiteiten op te zetten en mekaar zonder angst voor Corona te ontmoeten. Elk mens heeft nood aan anderen om zelf meer mens te worden. De anderen vormen ons mee. We hebben de anderen ook nodig om in en met ons geloof op weg te gaan, om het te toetsen aan anderen, om het samen ook te zeggen en te zingen. Er zit leven in onze gemeenschap. Dat het verder mag groeien onder Gods zegen en in zijn Geest.
Pastor Guido
