Elk jaar rond deze tijd in januari bidt de hele Wereldkerk om meer eenheid onder de verschillende christelijke Kerken. Dit jaar gebeurt dat onder het thema: ‘Wij hebben zijn ster zien opkomen en zijn gekomen om Hem te huldigen’. (Mt. 2,2). De keuze van de Bijbelse en liturgische teksten refereert aan het bezoek van de Wijzen aan de pasgeboren Koning, zoals dit beschreven staat in Mt 2, 1-12 en meer bepaald in vers 2: ‘Wij hebben zijn ster zien opkomen en wij zijn gekomen om Hem te huldigen’.
Ontstaan en geschiedenis van deze gebedsweek Het idee om jaarlijks een gebedsweek te wijden aan de eenheid onder de christenen ontstond begin 20ste eeuw in episcopaalse (protestantse) kringen in de VS met als doel te bidden voor de eenheid rond de Romeinse Stoel. Midden de jaren 1930 kwam er een nieuwe oriëntatie: bidden voor de eenheid ‘zoals Christus ze zou willen en met de middelen die er voor nodig zijn’. Vanaf 1935 doen ook de orthodoxe Kerken mee. Na het Vaticaans Concilie II werd over alle kerkelijke gemeentes en parochies wereldwijd materiaal verspreid voor deze gebedsweek. In het zuiden van de wereld verloopt deze gebedsweek in de Pinksterperiode. In het noorden elk jaar tussen 18 en 25 januari. Het feest van de bekering van St. Paulus op 25 januari sluit de week af.
Eenheid in verscheidenheid
Het belang van eenheid kan niet genoeg onderlijnd worden. Onze kardinaal De Kesel schrijft het in de inleiding van de brochure: “de eenheid waarop we hopen en waarvoor we bidden zal een eenheid in verscheidenheid zijn, de eenheid is niet iets dat we zelf maken, het zal de Heer zijn die ons weer verenigt, daarom is het gebed zo nodig… Maar eenheid is slechts mogelijk als we elkaar liefhebben en waarderen. De liefde is de ware motor van de oecumene. Liefde veronderstelt respect en eerbied, vriendschap en hartelijkheid, ontmoeting en samenwerking. Zonder de liefde dient de oecumene tot niets…De volkomen eenheid, zichtbaar en structureel verankerd, is voor het ogenblik nog niet mogelijk. Maar niets ligt de spirituele oecumene in de weg. Niets belet ons elkaar te zoeken en lief te hebben.. Het is de Heer zelf die ons op deze weg tegemoet komt. Hij is het die ons hart doet branden. Hij is het die met ons bidt. De eenheid van de kerk is niet onmogelijk. Zolang we ons verzamelen rond Gods Woord. Zolang we, zoals de Wijzen uit het Oosten, alles doen om Hem te vinden.”
Christenen uit het oosten 2022 Dit jaar zijn de gebedsteksten voorbereid door christenen uit Libanon, Syrië en Egypte in samenwerking met een Pauselijke Raad in Rome en de Wereldraad van Kerken (WCC). Syrië, een land herstellend van een oorlog met veel vluchtelingen….en christenen die er toch gebleven zijn. Libanon met onstabiliteit en nog grotere armoede na de zware dodelijk ontploffing vorig jaar. En toch is er veerkracht bij de bewoners. Egypte met een discrete Koptische kerk die ouder is dan die van Europa…Het hoeft dan ook geen verwondering dat de christenen uit de Oosterse Kerken, die zopas kerst vierden voor dit verhaal van de drie Wijzen kozen. Voor hen staan de Wijzen voor de eenheid onder alle volkeren zoals God zelf het verlangt. Ze komen uit verre landen en vertegenwoordigen diverse culturen maar worden gedreven door hetzelfde verlangen om de nieuwe Koning te ontmoeten en te leren kennen, Hem hun geschenken aan te bieden en eer te betuigen. De christenen zijn geroepen om een teken te zijn voor de wereld die God schiep en de eenheid te realiseren die Hij verlangt. Vanuit de diversiteit qua cultuur, taal en volk delen de christenen eenzelfde zoektocht naar Christus en een gemeenschappelijk verlangen om Hem te aanbidden. Het Godsvolk vandaag heeft als zending een teken te zijn zoals de ster het was en zo de mensheid te gidsen in haar zoeken naar God.
Een verjaardag
De oecumenische gebedsdienst die tijdens deze week wordt georganiseerd (zie de laatste paragraaf) is ook de gelegenheid om de 50e verjaardag te vieren van het Interkerkelijk Comité van Brussel. Zij brengen Kerken, parochies, groepen en gemeenschappen bijeen om samen na te denken, te bidden en activiteiten op te zetten. In hun charter kan je lezen: ‘De deelnemers erkennen dat zij een gemeenschappelijk geloof delen in God en in Jezus Christus, Heer en Redder, en in de H. Geest, volgens het getuigenis van de Schrift. Zij erkennen de (soms geaccentueerde) verscheidenheid van theologische en kerkelijke opvattingen en uitdrukkingen; toch spreken zij hun wil uit te leven in broederlijke communio, vermits zij geroepen zijn in dezelfde stad te getuigen. In de bijzondere situatie van de Brusselse agglomeratie, zijn de deelnemers zich bewust dat een gemeenschappelijke dienst aan de stad noodzakelijk is.’
Dit comité geeft elk jaar het boekje voor de gebedsweek voor de eenheid uit en organiseert de jaarlijkse oecumenische gebedsdienst. Samen met Brussel Onthaal Open Deur (in de Taborastraat) geven ze een repertorium uit van alle christelijke Kerken en gemeenschappen in Brussel. Heel interessant voor wie eens een andere christelijke gemeenschap wil ontmoeten.
Wake
In vele steden in België vinden er gebedswaken plaats waar christenen van de verschillende Kerken uitgenodigd worden om samen te bidden. In Brussel is dat op donderdag 20 januari om 19u. in de Anglicaanse Pro-Cathedral of the Holy Trinity, Kapitein Crespelstraat 29 in 1050 Brussel.
Pastor Guido,
met dank aan de brochure van het Interkerkelijk Comité voor Brussel en een artikel van Rita Vandeperre
