Zoals eerder aangekondigd is er komende zaterdag een tweetalige namiddag voor zieken en bejaarden. Om 14.30 u. vieren we in de kerk van St. Jozef eucharistie met daarin de gelegenheid om de ziekenzalving te ontvangen. Aansluitend is er een koffietafel in het Gildenhuis, met muzikale animatie door muzikant Rudi die sommigen onder jullie al kennen van de feesten van OKRA.
Sacrament
De ziekenzalving is één van onze zeven sacramenten die horen bij grote stappen en momenten in ons leven. Je mag er God in ontmoeten. Je mag er zijn aanraking, zijn liefde, zijn trouw voelen. Letterlijk ook in het aangeraakt worden in een handoplegging. De ontmoeting is ook persoonlijk want in elk sacrament word je bij je naam genoemd.
Na onze geboorte hebben onze ouders ons laten dopen en verder in het leven werden we gevormd, ontvingen Christus in de eucharistie, huwden we, kregen we nieuwe kansen in de verzoening of werden tot priester gezalfd. Wanneer ziekte, ouderdom of een zware operatie ons in een crisis doen belanden, hebben we nood aan begrip, beluisterd worden, aan zorg, ons geborgen weten. Ook dan mogen we Gods tederheid ontvangen in een sacrament.
In de Schrift
We vinden in de bijbel twee teksten rond het zalven van zieken:
Marcus 6,7.13:
In die tijd riep Jezus de twaalf bij zich en begon hen twee aan twee uit te zenden. Zij dreven veel duivels uit, zalfden veel zieken met olie en genazen hen.
Jakobus 5,14-15:
Is iemand onder u ziek, laat hij de oudsten van de kerk tot zich roepen en laat hen bidden over hem, hem zalvend met olie in de naam van de Heer. 15. En het gebed van het geloof zal de zieke redden en de Heer zal hem doen opstaan en als hij zonden heeft gedaan, het zal hem vergeven worden.
Wat kan de ziekenzalving vandaag betekenen?
Het zalven van het lichaam met olijfolie was normaal in de Joodse en Grieks-Romeinse wereld. Het diende om wonden te helen en de huid soepel te houden. Het maakte het lichaam sterk in het vooruitzicht van een moeilijke strijd. Ziek zijn is vaak zo’n strijd.
De oorsprong om zieken te zalven gaat dan terug op Jezus zelf. Hij ging al weldoende rond en Hij genas zieken. Zoals bovenstaande schrifttekst zegt, zalfden de apostelen zieken.
En op onze beurt doen we dat vandaag nog steeds. Het geeft een zieke de kracht om niet ontmoedigd te raken tijdens een moeilijk proces van ziekte of aftakeling. Het toont: God laat je niet in de steek, vooral nu niet in deze moeilijke periode. Ook iemand die voor een risicovolle ingreep staat heeft nood een kracht en vertrouwen.
In de zieke medemens ontmoeten we Christus zelf: ‘Ik was ziek en jullie hebben mij bezocht’
Ziekenzalving heeft ook betekenis voor de geloofsgemeenschap zelf. In onze samenleving waar het accent vaak ligt op jong zijn, dynamisch en vitaal zijn, zijn het zieke mensen die een boodschap hebben voor de gezonde mens, namelijk dat God zich bij uitstek identificeert met en manifesteert in de lijdende en zwakke mens. Zieke mensen zijn zo een beetje ‘evangelisten’. Je hoort er nog steeds bij in een christengemeenschap.
Handen opleggen en zalven
Tijdens de ziekenzalving worden de handen opgelegd. In dit gebaar vragen we om Gods nabijheid , opdat zijn Geest de zieken bemoedigt, beschermt, kracht geeft. Andere mensen leggen ook de hand op de schouder en vertegenwoordigen zo de hele geloofsgemeenschap die biddend Gods nabijheid vraagt . We tonen de zorg voor elkaar en drukken uit: ‘Jij mag op ons rekenen’.
Er wordt ook gezalfd met de olie die de bisschop tijdens de chrismaviering heeft gewijd. Het hoofd wordt gezalfd met de woorden ‘Moge onze Heer Jezus Christus door deze heilige zalving en door zijn liefdevolle barmhartigheid u bijstaan met de genade van zijn heilige Geest’ en dan de handen: ‘ Moge Hij u van zonden bevrijden, u heil brengen en verlichting geven’.
Teken van hoop en vertrouwen
Vaak mag je ervaren hoe het ontvangen van de ziekenzalving de zieke helpt om zich aan God toe te vertrouwen en zijn of haar leven in Gods handen te leggen, terwijl het rust brengt in de persoon zelf maar ook in de kring van de naaste familie. Men kan samen dragen wat voorheen ondraaglijk leek. Als christenen geloven we dat ziekte, lijden en eindigheid niet het laatste woord hebben over de mens. Want er is een God die als een herder zorg voor ons draagt. Die zorg willen we als christen tastbaar maken naar concrete mensen toe.
In Psalm 23 drukt dat vertrouwen dat Hij ons draagt zo uit:
De Heer is mijn herder. Er ontbreekt mij niets.
Hij laat mij rusten in groene weiden en zorgt ervoor dat ik water kan drinken.
Hij geeft mij kracht en leidt mij langs veilige paden want God is zijn naam.
Al gaat mijn weg door een donker dal, ik ben niet bang, want Jij God, bent bij mij.
Jouw bescherming geeft mij moed. Jij nodigt mij uit aan tafel.
Je zalft mijn hoofd met olie, en vult mijn beker tot de rand.
En dat allemaal voor het oog van wie tegen mij is.
Geluk en genade volgen mij alle dagen van mijn leven,
En altijd kom ik terug in het huis van de HEER daar wil ik voor altijd wonen.
(vertaling uit Bijbel in 1000 seconden )