De nieuwe affiches voor Kerk en Leven zijn aangekomen. Ze zijn een beetje vreemd. De slogan ‘Mag het iets meer zijn?’ is in de mode. Enkele weken terug was dit ook de slogan van de vredesweek met m€€r omdat het ging over een vraag dat België meer zou investeren in initiatieven voor vrede. Ik heb dat zinnetje toen maar gelaten voor wat het was.. Maar nu nog eens…
Iedereen in Vlaanderen kent dit zinnetje van bij de beenhouwer of de groenteboer. Het was een uitnodiging om iets meer te kopen dan dat je strikt gevraagd had. Want dan kwam het mooi uit: een schelletje kaas extra, dat kan toch alleen maar lekker zijn? De campagneaffiche toont een vreemd beeld: een winkel van Kerk en leven met een hoop parochiebladen op de weegschaal en de toog. Wat nog in de blauw-witte pakjes verborgen zit, kan ik niet raden. Een vreemd beeld: goed nieuws per kilo te koop?
Wat doet nieuws met mij?
De échte vraag is waarschijnlijk ‘mag het iets méér zijn van goed nieuws?’ De kranten, het televisiejournaal en onze dagelijkse portie gebabbel zijn niet altijd hoopgevend. We worden overspoeld door informatie maar misschien moeten we ons afvragen wat die informatie met ons doet. Jongeren worden overspoeld door social media. Het maakt hen onrustig want de sociale druk vraagt dat ze ‘alles volgen’. Iemand sprak me van een hoofd vol prikkels en een leeg hart. Kranten en televisie houden ons op de hoogte. Enerzijds worden we meer alert voor alles wat in onze wereld dichtbij en veraf gebeurt. Anderzijds hebben we ook de neiging om alles te beginnen relativeren. Een gezonde beschermingsreactie, als we niet onverschillig worden. Media doen méér met ons dan we zouden willen. En soms denk ik wel eens: ‘Mag het iets minder zijn?’
‘Ons parochieblad’
Ons parochieblad staat dichter bij ons. Het heeft weinig opdringerig: je leest het of je leest enkel de titels of je consulteert enkel de activiteitenkalender. Sommige aandachtige lezers halen er alle tikfouten en andere vergissingen uit. Maar wekelijks krijg je een vlot leesbare krant, niet te dun en niet te dik, in de bus. En met een overwicht aan goed nieuws en hoopvolle berichten of interessante interviews. Vaak lees ik over solidariteitsinitiatieven. Meestal gaat het over acties die dicht bij ons bed plaatsvinden. Soms geeft het me een gevoel van trots: die mensen doen het toch maar, eenvoudigweg. Ze komen niet in de schijnwerpers van de ‘grote’ pers. Maar wel in het parochieblad en dit geeft een familiegevoel. Want het kon ook iets van bij ons in Anderlecht zijn.
Kerk en leven heeft ook oog voor zingeving en laat ons doorheen interviews meegenieten van wat er leeft aan spiritualiteit in onze katholieke Kerk. En dit begon ‘omstreeks 1940…’ De nieuwe naam kwam er in 1963.
Typisch voor ons parochieblad zijn de eerste drie bladzijden. Heel wat buitenlandse katholieke tijdschriften benijden ons hierom. Elke pastorale eenheid heeft immers zijn eigen bladzijden, zijn lokaal nieuws. Die worden wekelijks geschreven door duizenden vrijwilligers. Dat is een ‘méér’ dat ongelooflijk sympathiek is. Voor Anderlecht zijn het nog veel te vaak de pastores die schrijven, om de beurt en om heel eerlijk te zijn: we beginnen er vaak te laat aan om nog iemand te vragen voor een interessant interview. Ons blad zou nog zoveel boeiender kunnen worden moest ‘Jan en alleman’ eens achter de pc gaan zitten en een A4-tje volschrijven met wat hij/zij de moeite waard vindt. Of iemand die ons uitnodigt om zijn verhaal op te schrijven. Dan zou ons parochieblad écht van ons zijn… Alle ideeën zijn welkom!
Geen Kerk en leven?
Er zijn minder en minder goeie nederlandstalige religieuze tijdschriften (en hetzelfde geldt voor de boeken). Dat maakt ook het ‘iets méér’ van Kerk en leven. Tijdschriften verdwijnen, zoals Overhoop; anderen komen: de laatste nieuwe rond zingeving en spiritualiteit in een modern kleedje die ik ontdekte is ‘Still’. Een mooi tijdschrift dat echter maar enkele keren per jaar verschijnt. Anderen zijn wat ‘zwaardere’ lectuur: Pastoralia of Tertio, … Geen Kerk en leven? Er zou echt iets mankeren in Vlaanderen…
Er is nog iets ‘méér’… De prijs gaat iets naar omhoog, zoals voor zovele dingen. Voor een jaar lang het parochieblad in je brievenbus betaal je 39 €. Ik rekende het uit: dat is nog geen 75 cent per nummer! Abonneren kan door 39 € te storten op de rekening van de pastorale eenheid Anderlecht: BE42 0017 1161 8954 van AOP BXL-O PE670 Anderlecht. Wie snel een nieuw abonnement vraagt, krijgt er de laatste weken van dit jaar gratis bij!
pastor Tite
