Nog een paar dagen scheiden ons van Kerstmis. Eén van de grootste christelijk feesten: de geboorte van Jezus, dé Christus, de Redder, de Messias, de Vorst van de Redder, de Zoon van God. Vele titels om aan te duiden hoe belangrijk Hij wel is.
Belangrijk bezoek
Als zo’n grote gebeurtenis, zo’n groot bezoek voor de deur staat houdt dat in dat we ons daar ook klaar voor maken. Net zoals we dat doen als we thuis bezoek zouden verwachten, we leven er naar toe. We bereiden er ons op voor en willen dat ons bezoek zich warm verwelkomd weet. Zo is het ook met de komst van Jezus. We kregen bijna vier volle weken de tijd om ons voor te bereiden op zijn komst. Elk week ontstaken we meer licht op de adventskrans, elke dag lazen we een inspirerende tekst op de adventskalender van Welzijnszorg. Beetje bij beetje richtten we ons hart op dat groots gebeuren dat er aan komt. Misschien inspireerden de schriftlezingen ons wel met de mooie en bemoedigende teksten van de profeten, die troostende woorden van toekomst spraken. Ja, Zijn geboorte komt eraan en is niet tegen te houden. Zijn we er klaar voor? Nog een paar dagen scheiden ons van het grote feest. God zal op de afspraak zijn, zijn wij het ook? Hij komt naar ons toe in het Kerstekind Jezus.
Menswording
Dat vieren we uit: God wil zo dicht als mogelijk bij ons komen en wordt mens. Ongezien in de geschiedenis, daarom soms zo moeilijk aan te nemen en te geloven. En toch. Hij houdt zo van ons mensen dat Hij ons zo nabij komt. Hij wil op die weg ook geen etappes overslaan en ineens als een volwassen mens, als een heerser of een koning opduiken. Neen, kwetsbaar en weerloos als een pasgeborene komt Hij onze wereld binnen. Vragend naar warmte, liefde en geborgenheid zoals een normaal mensenkind. Maar het was geen warm paleis waar Hij ter wereld kwam maar een stal, een grot buiten de stad. Het ging nagenoeg onopgemerkt voorbij. Maar neen, eenvoudigen van hart vonden Hem: herders, met als enige dak boven hun hoofd de sterrenhemel, kwamen Hem aanbidden en erkenden in Hem de Messias, degene die men al zo lang verwachtte. Hun leven zou nooit meer hetzelfde zijn.
Meer mens worden
Zo vieren we dat God mens wordt onder ons: ‘Immanuël’. We schrijven wel degelijk: ‘wordt’: ook vandaag wil Hij geboren worden in onze wereld, in onze gemeenschap. We vieren niet zijn geboorteverjaardag maar zijn geboorte. Vandaar dat we het met zo’n grote luister willen vieren. Maar er is meer. Zijn geboorte maakt ons ook meer mens. God wil door bij ons te komen, ons ook als mens meer tot ons recht laten komen. De zwaksten en kleinsten het eerst. Ze waren het eerst bij de stal in Betlehem, zij komen nog altijd eerst. In een eenvoudig hart dat wijd genoeg open durft te staan vindt Hij een open deur om te komen wonen. Jezus wil ons ook optillen, liefdevoller maken, meer vertrouwen en hoop geven. Hij doet het als pasgeborene door zijn weerloosheid, zijn kleinheid zodat niemand zich te klein of te onmachtig voelt om zich naar Hem te keren en Hem te omarmen zoals je met een baby zou doen. Zoals we ons over een wieg van een pasgeborene buigen, nodigt Hij ons uit om ons naar Hem te keren. Misschien zegt Hij ons wel: ‘neem me in jouw armen, Ik heb jouw liefde nodig.’ Jezus brengt het beste in ons naar boven. Kerstmis is een moment om meer mens te worden en te groeien in solidariteit, vrede en gerechtigheid. Een boodschap, gericht aan iedereen, aan alle mensen van goede wil.
‘Kom tot de Vader zoals je bent’ Onder dat thema nodigde Jongerenpastoraal jonge mensen uit om hun Advent te beleven: “De pasgeboren Jezus nodigt zo iedereen uit en zegt tegen alle mensen: 'Kom tot de Vader, kom zoals je bent', In de stal wordt geen onderscheid gemaakt tussen de geleerde koningen in hun rijke gewaden en de oplettende herders met hun kudde. Samen vieren ze de geboorte van Jezus. Ongetwijfeld denkt iedereen het zijne ervan en beleven ze dit bijzonder moment op een eigen en persoonlijke manier. Maar één ding is zeker. Ze zijn er, verzameld rond Immanuël, en weten 'Ja, God is met ons' (Mt 1, 23).” Hoe we ook zijn, we zijn welkom. Aan de kribbe is de hele wereld welkom, zijn boodschap is er een voor alle volkeren, alle talen en continenten.
En straks weer verder
Net zoals de herders en straks de koningen, kunnen wij ook niet wij bij de kerststal blijven hangen. Na de kersttijd begint in de liturgie de tijd doorheen het jaar. We zullen de draad van het gewone leven weer opnemen. Maar hopelijk niet zoals voorheen. Ik hoop dat de ontmoeting met het Kerstekind ons straks niet onberoerd laat, maar ons mag veranderen en doen groeien als mens en als christen. Laten we dat ook tonen rondom ons in dat nieuwe jaar dat voor de deur staat
Dat in onze wens bij dit feest: dat het Kerstkind ons mag doen groeien als mensen van hoop, vrede en recht. We wensen u en uw familie een Zalige Kerst toe!
Uw pastores Tite en Guido en de pastorale ploeg.
