Dag van de Arbeid, Wereldvluchtelingendag, Erfgoeddag … Zo is er een groot aantal speciale dagen in het jaar waarop onze aandacht gevraagd wordt voor een zeker maatschappelijk probleem of de herdenking van een historisch feit. Maar voor aandacht voor de schepping en vernieuwing van ons ecologisch engagement trekken we jaarlijks een hele periode uit: van 1 september (Wereldgebedsdag voor de Zorg voor de Schepping) tot 4 oktober (Sint-Franciscus). De Scheppingsperiode duurt een goede maand! Een periode die we niet onopgemerkt aan ons voorbij kunnen laten gaan. Een tijd voor bezinning, reflectie, studie en actie.
Steeds meer mensen, hier bij ons en wereldwijd, ondervinden de ecologische crisis en de klimaatveranderingen aan den lijve. Overstromingen enerzijds en watertekort anderzijds, hittegolven en onbeheersbare bosbranden, het verlies van biodiversiteit, plasticsoep in zee en giftige stoffen in de bodem en de lucht, de rush naar zeldzame metalen … Het valt niet meer te loochenen dat we anders moeten omgaan met de aarde. Uit respect voor Moeder Aarde, uit dankbaarheid aan de Schepper, uit solidariteit met de andere levende wezens en met de zwaksten onder ons. De meest kwetsbare mensen worden namelijk het hardst getroffen door de klimaatcrisis.
Dus, wat kunnen we doen? Om te beginnen, met vernieuwde inzet werken aan een soberder levensstijl, want misschien zijn sommige van onze ecologische goede voornemens gaandeweg wat verwaterd. Ons tijdens de liturgische vieringen van deze periode laten raken door de ecospiritualiteit die ons leert de schreeuw van de aarde te horen en in actie te komen. Het is dit jaar overigens tien jaar geleden dat paus Franciscus zijn baanbrekende encycliek Laudato Si’ uitbracht. Misschien de gelegenheid om stukken eruit eens opnieuw te lezen? Of je kunt een ander boek ter hand nemen, er zijn er genoeg die een hoopvolle kijk op ecologie geven en je met verwondering naar de schepping laten kijken. Of mediteren op het Zonnelied van Franciscus. Dit middeleeuwse lied is dit jaar 800 jaar oud en inspireert nog steeds!
Ook een fijn idee: maak eens een meditatief wandelingetje naar of rond de Laudato Si’-boom van Anderlecht. De Paulusgemeenschap van Anderlecht plantte deze perenboom vijf jaar geleden in de tuin bij de kerk Onze-Lieve-Vrouw van Vreugde. Hij is een van de vele Laudato Si’-bomen die geloofsgemeenschappen in Vlaanderen en Nederland sinds 2020 geplant hebben. “Wanneer we deze boom planten, dan drukken we onze christelijke, gewortelde hoop uit voor een leefbare toekomst en ons engagement voor een ecologische bekering,” zei bisschop Lode Van Hecke bij de eerste Laudato Si’-boomplanting in Oostakker. “Die hoop is niet naïef. Wetenschappers bevestigen dat een hoopvol perspectief mogelijk is als we armoede bannen, de aarde eerlijk delen, de economie hervormen, de natuur beschermen en met z’n allen gaan leven binnen de ecologische grenzen van een gezonde planeet.”
En last but not least: laat niet na om, ter afsluiting van de Scheppingsperiode, op 5 oktober mee op te stappen in de grote klimaatmars door Brussel!
Mag Scheppingsperiode 2025 een boeiende tijd zijn waarin wij wegen vinden om actief mee te werken aan een hoopvolle toekomst voor de aarde, ons gemeenschappelijk huis.
Hilde Baccarne
Een paar leestips:
Een vlecht van heilig gras. Hoe de natuur, wetenschap en traditionele kennis ons leren respectvol met de aarde om te gaan, Robin Wall Kimmerer
Met zen de planeet redden, Thich Nhat Hanh
Actieve hoop. Hoe de chaos onder ogen zien zonder gek te worden, Joanna Macy en Chris Johnstone
