Na de viering van 15 augustus werden in de kerk van Onze Lieve Vrouw Hemelvaart enkele mensen speciaal in de bloemetjes gezet. Ze ontvingen het Sint Romboutskruis, de hoogste kerkelijke onderscheiding in België.
Jean Marie en Jacqueline Verbeken kregen het zilveren St Romboutskruis. Jean Marie herinnert zich niet meer precies wanneer hij lid werd van de Kerkfabriek. Waarschijnlijk in 2002. Een mijlpaal was er in mei 2003 toen hij zwaar ziek werd, en met de hulp van Jacqueline, toch ervoor zorgde dat alles in orde bleef. Boekhouder van beroep, was hij immers ook boekhouder voor de kerkfabriek als opvolger van Mr. Van Bever. Jacqueline stond altijd achter hem en zorgt mee: vervoer, wassen, strijken, naaien, de kerststal, de kruisweg... De kerntaak van de Kerkfabriek is het beheer van de kerk en pastorie, ervoor zorgen dat alles ter beschikking is voor het uitvoeren van de eredienst. Jean Marie herinnert zich de periode toen de binnenbouw vernieuwd werd. De vernieuwde kerk is mooi. Ze moet in orde blijven. De kerkruimte zelf zegt dat iedereen er welkom is. De architect heeft de kerk zo getekend dat je als het ware naar voren getrokken wordt. Jean Marie heeft nog één wens: zonnepanelen op het dak ...
Pierre en Marie De Smedt zijn al veel langer actief en kregen het gouden St Romboutskruis. Marie heeft nog het oude kerkje op de Potaerdenberg gekend. Pierre is sinds 1979 in de wijk maar was voordien al actief in de kerk van St-Jans-Molenbeek. In 1982 werd hij voor het eerst lid in de kerkfabriek. Toen hij aan l’Abbé Van den Eynde voor zijn zoon een ‘privé-doopviering’ vroeg, kreeg hij die op voorwaarde dat hij lid van de kerkfabriek werd! Pierre deed het vanuit zijn gelovig engagement en omdat hij ook wist dat er nood was aan vrijwilligers. Alles samen was hij 35 jaar geëngageerd. Enkele jaren was hij ‘vrij’ ‘omdat er te veel leden waren...
Pierre heeft er geen spijt van. Er werd altijd in een goede sfeer vergadert. Hij heeft een reeks pastoors zien voorbijgaan, elk met zijn eigen stijl. Er zijn veel werken gebeurd in de kerk. Zijn grote wens is dat ze blijft bestaan als kerk en geen cinemazaal of zoiets wordt. Men loopt er gemakkelijk voorbij en aan de buitenkant is er niks te zien maar van binnen is ze mooi.
