Voor Kerstmis sturen we heel veel wensen naar familie en vrienden. Overal klinkt het: ‘Zalige Kerst, Prettige Kerst’. Voor Pasen gaan onze wensen al wat minder ver maar ze klinken spontaan ‘’n vrolijk Pasen’. Voor Pinksteren is er wat aarzeling: hoe moet je dat nu zeggen? Dan maar een zalige Hoogdag toegewenst onder insiders. En nochtans is Pinksteren allesbehalve een ‘derderangsfeest’…
Wat gebeurt er?
We kennen het Pinksterverhaal uit de Handelingen van de Apostelen. De leerlingen die angstig opgesloten zitten worden verrast en overweldigd door ‘Iets’ met het geruis van een harde wind en vuurtongen die zich verdelen en op hen blijven rusten. Dat ‘Iets’ dat we nooit helemaal zullen kunnen benoemen is Gods Geest. Maar wat we wel kunnen benoemen zonder twijfel is het effect van Gods Geest. Van bange mensen worden ze vrijmoedige getuigen van hun vriendschap met Jezus. Ze nemen de opdracht aan die hij hun gaf en gaan verder in zijn voetspoor. Ze zijn als herboren door een innerlijke Levenskracht.
Omwille van het Joodse Pinksterfeest waren er in Jeruzalem Joden uit alle hoeken van de toenmalige wereld samen. De leerlingen beginnen hen toe te spreken. En het wonder gebeurt: iedereen begrijpt hen in zijn eigen taal…
Twee verborgen verhalen
Vandaag weten we dat in de woordkeuze en de gebruikte beelden verhalen uit het Oude Testament verborgen liggen. In het geruis, de wind en het vuur ligt het Joodse Pinksterfeest verborgen. Het is een feest uit dankbaarheid voor de gave van de Wet van Mozes, ons beter gekend als de tien geboden. Die tien leefregels zijn de grondwet en het geboortefeest van het Joodse volk, bevrijd uit de slavernij. Na lange tijd neemt dit verbond opnieuw de draad op van het oude verbond van de stamvader Abraham en God. ‘Ik heb jullie uitgekozen en de taak gegeven mijn Naam te eren.’ Het is het geboortefeest van het Volk van God.
Het tweede verhaal dat verborgen zit is echter het verhaal van de Toren van Babel. Een verhaal dat ons leert dat verbondenheid verkeerd kan aflopen. Alle mensen spraken dezelfde taal en werden hoogmoedig. Ze bouwden een toren die tot in de hemel zou komen, of anders gezegd: zij willen in Gods domein binnendringen, zelf god worden. Daarom verwart God de talen en is de samenwerking verbroken. De mensen verspreiden zich. Gedaan met de verbondenheid…
Pinksteren herstelt de verwarring: dankzij de gave van Gods Geest ontstaat er begrip. Je hoeft daarvoor elkaars taal zelfs niet te spreken. ‘Verstaan’ is iets anders dan ‘begrijpen’. Hoe vaak heb ik niet deelgenomen aan momenten die mij deugd deden terwijl ik de gesproken taal helemaal niet machtig was. Er zijn zovele ‘talen’: lichaamstaal, stiltes, de taal van de schoonheid en die van de goedheid… Wie er open voor staat, vangt dit op. Begrip vraagt niet altijd veel woorden.
En is het trouwens ook niet op die manier dat we met God zelf ‘babelen’ en ‘babbelen’. Dat we hem soms niet en soms wel begrijpen. Het heeft iets te maken met onze openheid van hart. Diep in ons begrijpen we Hem wel, dankzij zijn Geest die in ons leeft.
Zo ontstaat een nieuw Godsvolk, universeel. Ons Pinksterfeest zou één groot wereldwijd familiefeest moeten zijn omdat God ons opnieuw een geest van éénheid schenkt.
Leven in Gods Geest
De gave van Gods Geest is het begin van een nieuwe levensstijl voor de leerlingen. Ze nemen hun taak op zich om te gaan verkondigen. Ze weten en willen dat wat Jezus deed en zei de moeite waard is om aan iedereen door te geven. Hoe riskant het ook zal zijn voor hun eigen leven. Ze zijn ‘enthousiast’, een woord dat letterlijk wil zeggen: door God bewoond. Ze erkennen ook die gave en zijn zich er bewust van.
Leven in Gods Geest is een hele uitdaging. We ontvingen Gods Geest bij ons doopsel en vormsel. Maar hebben we geleerd hem te herkennen? Spreken we Hem aan en luisteren we naar Hem? Mag Hij onze keuzes beïnvloeden? Bij de leerlingen kon het wonder gebeuren: na Jezus kruisdood bleven ze samen en waren trouw aan het gebed… Als geloofsgenoten samen blijven en openstaan voor God. Het zijn zeker twee houdingen om van het Pinksterfeest een écht feest te maken. Zo kan Gods Geest ons hart en onze wereld vernieuwen.
We wensen jullie van harte een zalig Pinksterfeest !
Guido, Tite en de pastorale ploeg
