We zijn inderdaad de veertigdagentijd opnieuw ingestapt en dit gebeurt altijd met Aswoensdag. In deze viering ontvingen we een askruisje, een mooi en zinvol symbool.
Ons laten tekenen met een kruisje en de woorden te horen: ‘gedenk o mens dat je van stof en as bent en tot stof en as zal wederkeren.’ Bij het begin van de vasten buigen we ons hoofd om dit kruisje te ontvangen, teken dat we ons klein maken en stil staan bij ons leven. Waar kan ik mij weer keren tot God en de mensen. Durf ik weer even stil zijn om te bidden en mijn hart te openen voor Gods genade. Het geven van aalmoezen blijft belangrijk, maar het geven van iets van onszelf, zoals aandacht en inzet naar anderen is ook heel belangrijk.
Vooral in onze soms zo koude en harde wereld van ieder voor zich. Het doet toch altijd deugd als er andere mensen zijn die om je geven en die je willen nabij zijn, niet alleen in de mooie momenten van het leven, maar ook in de moeilijke momenten.
Na deze mooie Eucharistieviering waren we welkom in de Sint-Lutgartschool waar de tafels mooi gedekt ons opwachtten, voor het sobermaal, met lekkere soep, brood, smeerkaas, peperkoek en nog een tasje koffie.
Een dankwoordje aan allen die dit hebben klaar gezet, de bediening met de soep, en nadien de afwas en alles weer de juiste plaats geven.
Ook een woordje van dank voor de mensen die van Wingene aanwezig waren en ons zo het gevoel gaven: we zijn inderdaad een Pastorale Eenheid over de grenzen van de gemeenten heen.
zuster Rita
