Op uitnodiging …
Enkele maanden geleden viel de (intussen traditionele) uitnodiging in de parochiale mailbox vanwege de Chiro-leiding om ook dit jaar een kampbezoek te brengen en een avondbezinning te organiseren. Het zomerkamp van Chiro-Wingene, dat doorging van 13 tot 21 juli, ging dit jaar richting Sint-Truiden op de kampplaats “Bautershof”. Uiteraard werden afspraken gemaakt om op deze uitnodiging in te gaan. Op dinsdag 18 en woensdag 19 juli trokken diaken Danny en Els naar Sint-Truiden waar ze hartelijk ontvangen werden door de ganse groep Chiro-kampers. Hier volgt hun relaas …
Een diverse groep
Met 128 kinderen en jongeren, 17 jongvolwassen leiders en 7 kokjes, telde de groep dus 152 deelnemers. Uiteraard is er een onderverdeling qua leeftijd en dat vertaalt zich in 6 groepen van jong naar oud: ribbels, speelclub, rakwi’s, tito’s, keti’s en aspi’s. Bij aankomst op de kampplaats polsten wij meteen even naar enkele reacties, namelijk bij Brianna, Meerte, Wietse, Jérôme, Lennert en Linde van de speelclub-afdeling. Zij vonden het vooral fijn dat er zoveel spelletjes gespeeld werden. Hun leiders Milan, Oona en Lotte zorgden voor de uitwerking daarvan. Ook de busrit richting Sint Truiden vonden ze prettig en de dagtocht die ze met hun leeftijdsgroep hadden ondernomen – met eindbestemming het subtropisch zwembad Lago – genoot hun voorkeur! Ook de andere leeftijdsgroepen beleefden blijkbaar aangename spelmomenten. De leidingploeg was van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat in de weer en de ‘kokjes’ bestonden dit jaar uit hoofdverantwoordelijke Matthy en zijn echtgenote Veerle, Christophe, Caroline en Johan, Mario en Nathalie. Stuk voor stuk mensen die op een bijzonder innemende wijze met de jongeren weten om te gaan, hun vers, gezond en lekker eten voorzetten, een luisterend oor bieden en steunend nabij zijn met praktische hulp waar nodig!
Niet zomaar een bezoekje!
Het bezoekje vanuit de parochie omhelst ook telkens het verzorgen van het bezinningsmoment dat ik samen met de hoofdleidsters Britt Yde en Mirte Bossuyt eind juni reeds mocht voorbereiden. Met zinvolle muziek, een herdenkingsmomentje voor de overleden leden en sympathisanten, een vergevingsmoment waarin naamballonnen werden stuk geprikt, het uitdelen van een quote voor elke deelnemer, enkele zinvolle verhalen met uiteraard een Evangelieverhaal en herkenbare gebeden waaronder het Onze Vader in verbondenheidshouding, het neerschrijven van dromen op grote schrijfbladen (per afdeling), het bivaklied, een stichtend woordje met verwijzing naar de Jezus-figuur en andere ingrediënten, werd de woord- en gebedsviering bij valavond op het mooie natuurdomein een innemende en waardige kampbezinning. Deze eindigde met het nemen van de traditionele groepsfoto.
Enthousiasme en verantwoordelijkheid
Naast de hoofdleiders Britt en Mirte waren er dus nog 15 andere volwaardige leiders aan de slag tijdens dit kampgebeuren. Na de drukte van de dag – en op het moment dat de meeste kinderen en jongeren al een tijdje hun bed hebben opgezocht – wordt bijeen gekomen voor het groepsgesprek met leiding en aspi’s. Sommigen uit deze laatste groep maken immers volgend jaar de overstap van ‘lid’ naar ‘leider’. Daarom is het goed om nu al mee betrokken te zijn in het verantwoordelijkheidsgevoel en bij het maken van afspraken. Volwassen begeleider Matthy en ikzelf zijn telkens aanwezig op deze avondlijke bijeenkomst waarin met respect en vertrouwen, met eerlijkheid en open vizier wordt gesproken en geluisterd. Met grote waardering voor de manier waarop deze jongvolwassenen met elkaar en met hun opdracht omgaan, en opbouwende afspraken maken, in functie van de groep en van elk individueel Chiro-lid. Hier voelde ik duidelijk aan dat er groot potentieel aanwezig is bij deze Wingense jongeren om met een groot hart en een goede ingesteldheid een taak op te nemen in onze gemeenschap. Zij zijn immers onze toekomst!
Traktaat
Naar traditie gaan wij vanuit de parochie nooit met lege handen op bezoek naar dit kampgebeuren. Op de avond waarop het bezinningsmoment doorgaat en de officiële groepsfoto gemaakt wordt, krijgt iedereen als dessert een “ijsje” aangeboden. Het is een blijk van waardering vanuit onze pastorale eenheid naar onze jeugd toe, voor de mooie initiatieven die zij nemen en de samenhorigheid die ze uitstralen, voor hun vriendelijke uitnodiging en de waarde die zij hechten aan de ‘C’ in de naam van hun jeugdbeweging , verwijzende naar Christus. Bij dit traktaat gingen aan alle tafels steevast de ijsjes en duimpjes in de lucht als dank naar de parochie.
