Naar jaarlijkse gewoonte werden de Bruegelfeesten ingezet met een openluchtmis op de kermis met koor Cantando. De kermisdagen wakkeren de verbondenheid aan tussen de inwoners van de gemeente. Dat we daarin ook een eucharistieviering een plaats willen geven, sieren het Bruegelcomité dat initiatiefnemer is en de talrijke aanwezigen. In de homilie riep ik op om op deze feestelijke dagen ook te denken aan hen die het moeilijk hebben, om ons verbonden te voelen met zieke, bejaarde en rouwende mensen, mensen die alleen zijn, hulpbehoevend of met zorgen. Want kermis kunnen we maar echt vieren als licht en duisternis naast elkaar kunnen bestaan. Als blijheid, maar ook verdriet kunnen gedeeld worden. Zo bad Katrien Delodder voor wijlen Edwin Blanchard, de duizendpoot die er altijd met veel enthousiasme bij was op de kermis.
Het hoogtepunt van de kermis was wellicht de doop van reus Hendrik. Nadat Hendrik Verkest meer dan 30 jaar burgemeester is geweest van Wingene wou men een reus van hem maken. “En hij mag gezien zijn” zei ondermeer Christiane Dewit, “en je ziet dat niet veel: een beweeglijke reus met een broek aan.” Het is een eerbetoon aan de ereburgemeester en hij is er dankbaar en trots om. In het bijzijn van zijn familie en vele Wingenaren werd de reus gedoopt, zoals de geplogendheden het willen: met water, met veel water voor een reus, en met een dooppeter en een doopmeter. Een zonovergoten dag met water … het werd een echt feest. En met doopsuiker en twee vaten gratis bier kon het feest verder gaan.
