Wie is Marguerite?
Marguerite werd geboren in 1914 in een arbeidersgezin in het Luikse. Zij werd niet gedoopt en kreeg geen godsdienstonderricht. Op school en in haar omgeving leerde men de catechismus. Haarvriendinnetjes deden hun eerste communie. Dit alles wekte bij Marguerite spijt en heimwee op.
Het kleine meisje wist heel goed dat zij aan geen enkel godsdienstig feest mocht deelnemen omdat zij niet gedooptwas. Maar wat haar het meest kwelde was het besef dat zij niet naar de hemel zou gaan, omdat zij nog altijd een kleine heiden was. Uiteindelijk werd zij dan toch gedoopt op 17 maart 1927, op 13-jarige leeftijd.
Ondanks haar overgrote vreugde op die dag, veranderde er niets in haar leven. Zij wist niets af van de godsdienst, omdat zij in het lager onderwijs vrijgesteld was van de lessen godsdienst. Marguérite was een spontaan, lief en vrijgevig kind. Toen zij opgroeide werd zij koket, en stelde de wereldse ijdelheden erg op prijs.Zij zei zelf dat zij vreselijk verwend werd door haar ouders.
Rond haar 19de ontmoette zij haar toekomstige echtgenoot. Er werden drie kinderen geboren, twee jongens en een meisje. Er kwamen vele moeilijkheden op hun weg. Bovendien werd haar moeder ongeneeslijk ziek.Gedreven door haar enorme kinderliefde, en omdat zij niet meer kon rekenen op de hulp van de dokters, had de jonge vrouw, alhoewel er bij haar van christelijk leven vrijwel geen sprake was, toch de reactie om haar toevlucht te nemen tot de Maagd Maria. Zij vertelt in haar biografie dat zij op bedevaart ging naar Chèvremont, naar een piepklein Mariabeeldje in een kapel op die plaats, niet ver van haar woonplaats. En zie, bij haar thuiskomst deed een lichte verbetering in de gezondheid van de stervende haar inzien dat Maria haar verhoord had.Haar moeder heeft dan nog 15 jaar geleefd. Dit werd het begin van Marguérite’s bekering en christelijk leven. Maar het was een lange en moeizame weg: haar eerste biecht, haar ontmoeting met E.P. Lambert in 1947, haar langzame vooruitgang, haar ontdekkingen in het geestelijk leven, haar veelvoudige verwondering, …
De Boodschap van de Barmhartige Liefde aan de Kleine Zielen.
Dank zij de goede begeleiding van E.P. Lambert maakte Marguérite goede vooruitgang in haar geestelijk leven, ondanks de tegenkantingen van haar omgeving. Op aanraden van haar geestelijke leider bad Marguérite elke dag. En vanaf toen begon Jezus zich in haar te openbaren. Zij hoorde zijn Stem niet met haar lichamelijk oren, maar in haar hart. Na het overlijden van E.P. Lambert kwam er een periode van drie jaar waarin zij de Stem van Jezus niet meer vernam. Jezus verklaarde haar vele jaren later in de Boodschap dat dit de zuivering was van heel haar wezen om haar tedoen ontluiken in de liefde tot Hem en tot de naaste. Na veel en lang zoeken ontmoette zij haar nieuwe geestelijke leidsman, E.P. Maes.
In 1964, Marguérite was toen net 50 jaar oud, kwam zij naar de spreekkamer van het huis waar E.P. Maes woonde, voor een biechtgesprek, en om hem te vragen haar geestelijke leidsman te worden. Marguérite lichtte hem in over haar gesprekken met Jezus, en alhoewel de Pater aanvankelijk sceptisch was, kon hij, na enkele doelgerichte strikvragen, niet anders dan geloven in wat Marguérite hem zei. Na enkele ontmoetingen heeft Pater Maes dan gevraagd aan Marguérite om alles op te schrijven, wat zij onmiddellijk deed. De Pater nam daarop het besluit om alles te publiceren na het verkrijgen van het imprimatur.
En zo werd de “Boodschap van de Barmhartige Liefde aan de Kleine Zielen” geboren.
