Ann Cools (GMH) kijkt tevreden terug op het verloop van de werkzaamheden: “We hadden graag een groot afscheidsviering voor het parochiehuis willen organiseren, maar omwille van corona is dit niet kunnen doorgaan en ook een eerstesteenlegging is er niet van gekomen. Het gigantisch glasraam van glaskunstenaar Staf Pijl uit de traphal van het parochiehuis is bewaard gebleven en we integreren het kunstwerk in de nieuwbouw. Nu de bouw half klaar is, onthullen we met fierheid een gedenksteen. De Gewestelijke Maatschappij bestaat dit jaar 100 jaar en we zijn fier dat we dit mooie project voor Melsele mee kunnen realiseren.
Emilie Smets van het architectenbureau A33 sprak over twee doorsteken tussen de Grote Baan en de Hazaarddam: ”Eén dient als inrit naar de ondergrondse parking en een andere doorsteek voor voetgangers en fietsers. Er komt een binnengebied met veel groen wat een gezellige ontmoetingsplaats wordt voor bewoners en voorbijgangers. De buitenmuren worden in roodbruine steen afgewerkt in harmonie met de buurt.
Burgemeester Marc Van de Vijver: “Het was pastoor Emiel Ivens die het parochiehuis opende in april 1957. Hij bouwde het parochiehuis met o.m. giften van de Melseelse gelovigen. Toen pastoor Sabot enkele jaren later in Melsele kwam gaf hij het verenigingsleven een nieuwe boost: jeugdbeweging Chiro, volwassen organisaties, hobbyclubs, kunstverenigingen, sportgroepen, en heel veel andere verenigingen kregen in het parochiehuis hun vaste stek. Het sociale leven speelde zich grotendeels af in en rond het parochiehuis. Het is omwille van de vele initiatieven die Sabot nam dat het Melseelse verenigingsleven een felle bloeit kende. Om wat hij in beweging heeft gezet krijgt dit nieuwe project ook zijn naam. De gemeente wil binnen deze muren ook ruimte scheppen voor het verenigingsleven, aangepast aan de noden van vandaag en morgen. Samen met de vernieuwing van de gemeenteschool De Toren, op een boogscheut hier vandaan, wordt het centrum van Melsele weer het kloppend hart.”
Wie was pastoor Sabot?
Het past om naar aanleiding van de onthulling van de gedenksteen, de figuur van deze pastoor toe te lichten. Antoon Sabot werd geboren in Meerdonk op 8 juli 1908. Hij overleed op 11 juni 1984. Hij was pastoor in Melsele van 1961 tot 1981. Daarna was hij nog twee jaar aalmoezenier in WZC Briels. Hij wist zijn periode in Melsele op een eigen manier in te vullen. Die kans kreeg hij dankzij het concilie van de Rooms Katholieke Kerk. Dit concilie (1962-1965), het hoogste kerkelijk beleidsorgaan, zorgde voor een tijd van verandering, openheid, debat en verwachting. De mis moest niet meer in het Latijn. Pastoor Sabot maakte van zijn kerk een zingende kerk, steunend op zijn zangkoren van kinderen, mannen en vrouwen. De volkse pastoor was erg gewonnen voor de volkstaal maar ook het gregoriaans werd niet verwaarloosd. Zijn zangkoren brachten de volkszang volop in de belangstelling en dit samen met het bespelen van de blokfluit, een eerder, in die tijd, verwaarloosd Orff-instrument.
De inwoners van de Es kregen een eigen ‘kerkje’ waar ze wekelijks de mis konden volgen. De wijkbewoners organiseerden zelf het onderhoud van het gebouw en de tuin. Hij voltooide de nieuwe beeweg op Gaverland met 15 beelden in een prachtige groene omgeving. Hij richtte het orgelcomité (1968) op en zorgde mee voor de restauratie van het historisch en prachtig kerkorgel in de O.-L.-Vrouw parochiekerk van Melsele (1969). Het Spaans orgel in de kapel van Gaverland is te danken aan pastoor Sabot (1976). Voor de kleuters van de wijk Poenjaard bouwde hij ter plaatse een schooltje waar de kleinsten in een eigen omgeving, dicht bij huis, naar de kleuterschool konden. Zijn veelzijdige interesses gaven aan het hele verenigingsleven in Melsele een nieuwe boost. Veel is aan hem te danken. Hij stichtte de jeugdbeweging Chiro en bouwde nadien jeugdhuis Djem(1969). Antoon Sabot gaf veel vertrouwen aan de jeugd. Uit de werking van Chiro en Jeugdhuis Djem ontsproten heel wat sportclubs: tafeltennis Melsele, Volleybalclub Apollo’s, basketbalclub Melsele en de schaakclub. In de Chiro leerde hij de kinderen blokfluiten, liederen zingen, schaken en dammen.
Tijdens wandelingen in de natuur werd met de kinderen gezocht naar planten, vlinders en kevers. Pastoor Sabot was daarbij een gepassioneerd fotograaf. Honderden foto’s zijn door hem gemaakt. Hij ontwikkelde en vergrootte zijn foto’s zelf. Hij richtte fotoclub Lichtkunst op en zorgde destijds voor een archief dat behoort tot het kunsthistorisch en cultureel erfgoed van Melsele. Zijn verzameling van maar liefst 40 000 fotonegatieven wordt bewaard bij fotoclub Lichtkunst. Pastoor Sabot was met zijn initiatieven heel vooruitziende op de tijd die op komst was. Men mag zeggen dat voor Melsele een nieuw tijdperk was aangebroken. Daarin legde Pastoor Sabot zijn klemtonen, die tot op de dag van vandaag nog altijd nazinderen en verder leven. Het is terecht dat pastoor Antoon Sabot in het dorp ook een straatnaam kreeg. En nu is er dit nieuw project met zijn naam: Sabot. Dit eresaluut is hem zeker gegund!
(c) Sidon De Coninck
