18
Als je 18 bent word je ernstig(er) genomen door je omgeving. Je bent volwassen. Je krijgt voortaan zelfs een brief van de nieuwe minister van defensie. Met de vrijblijvende (hoelang?!) kans om een jaar legerdienst te doen. Velen vinden dit een goede beslissing: ‘We moeten een inhaalbeweging doen, willen we strijdvaardig overkomen. Daarenboven leer je in het leger wat discipline is. Om zo een echte man/vrouw te worden en steviger in je schoenen te staan.’
Denk jij daar ook minstens genuanceerder of zelfs helemaal anders over? Omdat je als vrouw of als ‘vrijgesteld van’ nooit legerdienst gedaan hebt? Onbekend onbemind? Alhoewel, dan hoorde je toch ook – naast de mooie verhalen - dé trieste verhalen van verveling en nutteloosheid, vernedering, machtsmisbruik.
Denk je daar ook anders over omdat je meeleeft met je familieleden van 18 jaar? Die morgen misschien verplicht worden omdat er nog steeds mannen met macht zijn die geen andere oplossingen voor ruzies zien dan oorlogje (laten) spelen.
Neen, we maken het leger hier natuurlijk niet belachelijk. We zijn wél bang voor morgen. Worden zwaarden morgen nog omgesmeed tot ploegen? Bouwen we nog aan een wereld van rechtvaardigheid? Is het niet beter dat onze jongeren een brief van de minister van ontwikkelingssamenwerking ontvangen dan van die van defensie?
Pastoor Patrick
