Wie de voorbije maand de pastorie te Beveren passeerde of bezocht, stelde vast dat de ramen afgeplakt waren en dat er binnenin ongewone beweging te bemerken viel. Alles heeft te maken met de opknapbeurt van enkele ruimtes én met de verhuis van het parochiesecretariaat.
Eerste blik
Als nieuwe inwoner kon je er niet naast kijken: de eerste benedenruimte in de pastorie op de Grote Markt te Beveren mag er zijn. Ze oogt ‘chique’ en is niet klein, en voert ons langs de statige trap naar een bruikbare kelderruimte. Velen herinneren zich dat deze grote ruimte als winkel werd verhuurd door de kerkfabriek. Om daarna gebruikt te worden door Rachamim, zeg maar het wekelijks ontmoetingsmoment op de marktdag. In schril contrast die andere ruimte, het eigenlijk parochiaal secretariaat. Op zich niet mis, maar achteraan in het gebouw weggestoken, klein, en half ondergronds en vooral de helft in duisternis gehuld. Vergaderd werd er op de tweede verdieping. In een bevangen en donkere ruimte. Lang en smal, niet praktisch. Het zou beter kunnen als indeling.
Puzzelen
Vanop de eerste verdieping, in de wél zeer gezellige en praktische woonvertrekken begint de nieuwe inwoner dan maar te fantaseren. Om de fantasie - eerst voorzichtig, daarna overtuigd - voor te leggen aan de medewerkers, en vooral aan de kerkraad, als eigenaar van het gebouw. Op de tweede verdieping blijven vergaderen is geen optie. Met de nieuwe medewerkers erbij is het secretariaat te klein geworden. De grote ruimte aan de straatkant wordt te weinig gebruikt en zou het kloppend hart van de pastorie moeten worden. Maar waarheen met het zinvolle initiatief van Rachamim?! Onderhandelen achter de schermen. Wachten en hopen. Tot de witte rook vanuit een andere denkpiste komt: elkaar ontmoeten bij een koffie achteraan in de kerk. Verwondering over het voorstel, maar toch doorgezet. Met als resultaat dat Rachamim nu al een tijdje haar nieuwe thuis gevonden heeft onder de mantel van Sint-Martinus. Aanpassen voor de medewerkers, die hun draai wat moeten vinden. Maar de goede wil is er. En de ‘klanten’ zijn content.
Opkuis en verhuis
Niet zomaar in één twee drie verhuizen om het leven niet te makkelijk te maken. De ruimte echt helemaal leeghalen om dan duidelijk vast te stellen dat vloer en muren wel een grondige beurt mogen krijgen. Een klus voor stielmannen. En als je dan toch bezig bent, waarom niet vloer en muren van de spreekplaats meenemen? En de grote inkom herschilderen? Aan dat laatste zijn we nu nog bezig. Achter de schermen zorgde de kerkraad ondertussen voor de aanpassing van de verlichting en het verleggen van kabels voor telefonie en internet. Gordijnen werden gewassen en gestreken, verhuisdozen bovengehaald, …
Vanuit Zwijndrecht kwam net voor de hoogdag een godsgeschenk: gratis meubilair. Het resultaat mag na de verhuis gezien zijn: een ruim parochiesecretariaat vooraan in de pastorie en een kleine gezellige vergaderzaal waar voorheen het secretariaat z’n stek had. Medewerkers én bezoekers zullen ongetwijfeld smakelijk proeven en blijvend genieten van de verbetering.
Bedankt
De nieuwe inwoner begon met fantaseren. Vele anderen (waaronder niet in het minst de kerkraad) luisterden, dachten mee na, staken de handen uit de mouwen, zorgden voor de betaling van de stielmannen en het materiaal. Ondergetekende is ze allen heel dankbaar. De Grote Markt te Beveren oogt nog een stukje mooier, met de opwaardering van de pastorie. Je moet maar eens komen kijken. En op dinsdagmorgen zin in een kopje koffie en vooral in een klapke? Welkom in de kerk van 10 tot 12 uur.
Pastoor Patrick
