Vrijwilligers en teamleden van Welzijnsschakels en pastorale eenheden in het Bisdom Brugge verzamelden op dinsdag 7 november in Roeselare voor een ontmoetingsavond met als thema ‘Wie omarmt de omarmers?’. Deze avond werd georganiseerd door de Stuurgroep Omarmers, bestaande uit Welzijnsschakels West-Vlaanderen, Caritas International, ORBIT vzw, beweging.net en de Dienst Diaconie.
De avond werd ingeleid door pr. Dominique Ballegeer die stilstond bij wat ons drijft in ons engagement voor mensen in een armoedesituatie. Hij wist ons te inspireren met het levensverhaal van priester Joseph Wresinski (de oprichter van ATD Vierde Wereld) en enkele citaten van de vermoorde bisschop Oscar Romero. Beide geestelijken gingen ons voor in het geven van een stem aan de stemlozen.
Onze stemmen werden alvast enthousiast aangewend toen priester Dominique het ‘Vierde Wereldlied’ inzette.
(de tekst gaat verder onder de afbeelding)
Na deze muzikale ouverture nam Veerle Steppe van Caritas International het woord. Op basis van haar rijke ervaring – o.a. in het kader van het Community Sponsorship Programma – stond Veerle stil bij het welzijn van vrijwilligers. Het is belangrijk dat we nadenken over wat we doen en waarom we ons engageren. In de drukte van onze dagdagelijkse activiteiten moeten we tijd maken voor intervisie, zelfreflectie en feedback. Stel jezelf eens de vraag: ‘hoe voel ik mij eigenlijk bij wat ik doe?’, ‘put ik voldoening uit mijn vrijwilligerswerk?’ en ‘welke engagementen hebben een negatieve impact op mijn gemoed?’. Hou de antwoorden op die vragen ook niet voor jezelf. Communiceer met teamgenoten, ga met elkaar in gesprek, zoek steun bij elkaar en geef elkaar blijken van erkenning en appreciatie. Zo waken we over ons eigen welzijn. En daar is niets mis mee. Veerle riep de aanwezige omarmers op om ook zichzelf te omarmen. Alleen zo kunnen we ons blijvend inzetten voor onze naasten. Diaken Wilfried van Harelbeke sloot zich aan bij die oproep en vulde aan dat we ons engagement niet volledig mogen laten samenvallen met onze eigen persoon.
Engageer je, maar laat ook ruimte voor een leven daarbuiten: familie, een hobby, een vriendengroep
(de tekst gaat verder onder de afbeelding)
Vervolgens trok Valentine De Lannoy – educatief medewerkster van Welzijnsschakels – het thema van onze ontmoetingsavond verder open. Niet alleen het welzijn van de individuele vrijwilliger is belangrijk; ook de gezonde werking van ons team is cruciaal. Hoe staat het met onze organisatie? Bevorderen de bestaande structuren ons engagement of bemoeilijken ze het? Het is noodzakelijk voor de duurzaamheid van onze werking dat de organisatie goed draait, dat de communicatie oprecht verloopt en dat iedereen zich goed voelt.
Om jouw team te helpen bij het evalueren van de werking van de organisatie, reikte Valentine ‘het organisatiewiel’ aan.
Dat wiel omvat categorieën zoals ‘vrijwilligersbeleid’, ‘missie en visie’, ‘financiën’, ‘netwerk’ en ‘communicatie’. Aan elke categorie worden punten toegekend. Zo kan men beter achterhalen wat goed loopt en waar de uitdagingen schuilen. Een bijzonder nuttig instrument om aandacht te blijven hebben voor het welbehagen van onze vrijwilligers. Wie meer wil vernemen over 'het organisatiewiel' of er mee aan de slag wil gaan, kan contact opnemen met Valentine.
Het welbehagen van de deelnemers aan de ontmoetingsavond werd ook niet vergeten. Tijdens de pauze werd er drank voorzien en ook versnaperingen in de vorm van cakejes en koekjes mochten niet ontbreken. Het tweede deel van onze ontmoetingsavond bestond uit vrije uitwisseling aan drie gesprekstafels. Het was de ideale gelegenheid om ervaringen te delen en naar elkaar te luisteren.
Het waren bemoedigende gesprekken waaruit veel engagement, toewijding, medemenselijkheid en doorzettingsvermogen bleek.
Maar uitdagingen zijn er zeker ook. De coronacrisis heeft diepe sporen nagelaten op de werking van veel organisaties. Bovendien wordt ons engagement ook vaak bemoeilijkt door bureaucratie en administratieve procedures. De moed zinkt ons soms in de schoenen als we bijvoorbeeld nauw betrokken zijn bij vluchtelingen die een verblijfsvergunning willen aanvragen en geconfronteerd worden met de onvoorspelbaarheid en onrechtvaardigheid van de bestaande regularisatieprocedures. Of wanneer wijzigingen in het aanbod van het openbaar vervoer plots mensen afsnijden van noodzakelijke hulp. Het zijn klappen die we helaas soms moeten incasseren.
Maar bij de deelnemers aan onze ontmoetingsavond klonk toch vooral veel strijdvaardigheid en onwrikbare hoop.
En dankzij onze ontmoetingsavond zijn we opnieuw een beetje beter ‘gewapend’ tegen de onvermijdelijke uitdagingen waar we in onze werking mee geconfronteerd zullen worden.
De veerkracht van vrijwilligers valt niet te onderschatten!
