75 jaar Heilig-Bloedprocessie Meigem
De Heilig Bloedprocessie is niet zo maar een processie, het is een begrip, een begrip in Deinze, in het land van Nevele. Ze is een onmisbaar erfgoedstuk geworden in de streek en ver daarbuiten.
Als kleine jongen, ergens begin de jaren 70, zat ik op de arm van mijn vader zaliger vol bewondering te kijken naar de processie, mijn moeder stond naast ons. Ik groeide op, excuses om er niet bij te zijn, waren er niet. Een verplichte gezinsuitstap, maar wel eentje waar mijn ouders en mijn kleine zus naar uitkeken.
We hadden een vaste stek, in de Wildonkenstraat, niet ver van de Berg. Ma en zus zaten buiten in klapzetels, pa en ik zaten in de auto te luisteren naar de Tour de France. De radio ging uit, de processie kondigde zich aan door een dof tromgeroffel. Ieder jaar herhaalde mijn zorgzame moeder haar woorden: “Niet te dicht, jongen”. “Niet te dicht, meisje”, zei ze tegen mijn zus.
We zijn nu vele jaren later. Het tromgeroffel en het gekletter van de paardenhoeven bezorgen me nog altijd kippenvel en doen me nostalgisch denken aan de arm van mijn vader zalig, met een krop in de keel.
Mijn zoon is opgeklommen tot Romeins soldaat en staat trots op wacht naast het kruis van Christus. Mijn vrouw behoort tot het gewone volk. Beiden kijken er ieder jaar weer naar uit om te figureren tijdens deze hoogdag. Zelf sta ik aan de zijkant, ik bekijk de processie door de fotografische lens.
Wat me telkenjare opvalt, is de ingetogenheid van publiek en figuranten, een wederzijds respect. Het is als het ware een oorverdovende stilte die nederdaalt al over het dorp Meigem. Mensen knielen, buigen het hoofd in alle sereniteit wanneer het relikwie als slot van de processie voorbij schrijdt.
Laat ons nu even stilstaan bij de oorsprong en de geschiedenis van de Heilig Bloedprocessie. Al in 1724 is er sprake dat de kerk van Meigem in het bezit kwam van de relikwie van de bebloede geselkolom. Meigem werd een bedevaartsoord waar mensen genezing wilden bekomen voor allerlei bloedziekten.
De verering van het relikwie kende hoogtes en laagtes. In de Tweede Wereldoorlog, tijdens de beruchte meidagen 1940, kreeg Meigem het hard te verduren. Tientallen burgerslachtoffers vielen. De bloedige, gruwelijke gebeurtenissen grepen de bevolking enorm aan, zodanig dat toenmalig pastoor van Zandycke de verering van het relikwie nieuw leven inblies. In 1945 trok de eerste Heilig Bloedprocessie door het dorp.
De Heilig Bloedprocessie heeft nog niets aan authenticiteit ingeboet. Het blijft het sterke punt van de processie. Met een beperkt budget slaagt het comité er met een grote bezieling er in om genoeg vrijwilligers op te trommelen om te figureren, dat siert hen. Daarom is dit het moment om het comité, alle vrijwilligers, figuranten en iedereen die ook maar iets te maken heeft met de organisatie van de processie te bedanken voor de vele inspanningen die ze leveren om de Heilig Bloedprocessie telkenjare te laten uitgaan.
(met dank aan Ives Steyaert)
