BEWUSTE EN PERSOONLIJKE KEUZE VOOR HET VORMSEL EN HET LEVEN ALS EEN PRAKTIZERENDE KATHOLIEKE CHRISTEN
Op zondag 21 september ontving Philip Vlummens, na zijn persoonlijke en bewuste keuze, en een doorleefde en doordachte voorbereiding (als volwassene het sacrament van het Vormsel).
Philip is afkomstig van Leuven, maar woont nu met zijn echtgenote en hun drie kinderen in het centrum van Deinze. Hij is hematoloog, arts in het ziekenhuis te Aalst.
Tijdens de zondagsviering gaf Philip een aansprekend getuigenis van zijn groei en zijn keuze voor het bewuste en belevende christelijk leven en het sacrament van het Vormsel.
U kan hieronder zijn getuigenis lezen.
Goede morgen iedereen,
In alle eerlijkheid; ik ben toch redelijk zenuwachtig om hier in de OLV-kerk het sacrament van het Vormsel te mogen ontvangen. Mijn weg hiernaartoe is een reis geweest van vreugde, soms twijfel, en soms zelfs zorgen. Maar uiteindelijk heb ik vrede gevonden.
Als kind werd ik gedoopt, maar daarna ben ik niet verder volgens de christelijke traditie opgevoed. Mijn geloof is dus niet van thuis uit opgebouwd, maar op latere leeftijd tot uiting gekomen.
Tijdens mijn studies en opleiding was er weinig tijd ruimte om mijn geloof te herontdekken. Maar er was altijd een soort latente onrust aanwezig; een gemis van binnenuit.
De laatste jaren merkte ik dat ik steeds vaker nadacht over God, het geloof en de christelijke tradities. Na een tijdje besloot ik mezelf hiervoor ook open te stellen. Deze eerste stappen hadden op zich al een grote impact en in de maanden daarna groeide mijn geloof verder. Na een bezoek aan de Sint-Niklaaskerk – tijdens een uitstap naar Brussel – in de week voor Pasen, voelde ik me geroepen mijn geloof niet alleen te koesteren, maar ook actief te voeden. Het gebed werd toen heel belangrijk voor mij, naast het lezen in de Bijbel.
In het begin durfde ik hier niet over te praten omdat ik bang was voor de reacties van anderen; zoals mijn gezin, familie en kennissen. Dit bleek echter totaal onnodig en ik ben mijn gezin enorm dankbaar dat ze me steunen in mijn stap richting het geloof.
Het eerste moment dat ik concreet begon na te denken over het ontvangen van het Vormsel was na mijn eerste gesprek met pastoor Rudy. Ik kwam toen bij hem met vragen over mijn terugkeer naar de Rooms-Katholieke traditie. Tijdens het gesprek kwam ook het onderwerp van het Vormsel ter sprake. En hoewel het voor mij toen nog niet echt concreet was, voelde ik al dat ik dit ooit wilde doen.
Zoals velen hier aanwezig hebben gemerkt, ben ik ook actiever gaan deelnemen aan de zondagsvieringen. Wekelijks word ik gesterkt door het sacrament van de eucharistie, door Jezus' liefde, en door onze geloofsgemeenschap. Dit geeft mij vrede en evenwicht. En hoewel er ook momenten van onrust of stress zijn, weet ik en voel ik dat ik gesteund ben door de Heer. Het gevoel dat er iets ontbrak is verdwenen en ik voel me nu meer compleet — gesterkt en gesteund.
Dit moment, mijn Vormsel, is voor mij persoonlijk een moment waarop ik vol overtuiging ja wil zeggen tegen Jezus en de christelijke traditie. De weg hiernaartoe is al onvergetelijk geweest en ik wil iedereen danken die mij hierbij hebben bijgestaan.
Philip Vlummens
GELOOFSTOCHT VORMELINGEN
Op maandag 6, donderdag 9 en vrijdag 10 oktober vonden de geloofstochten plaats voor vormelingen en/of hun ouders en geloofsvrienden. Dit waren 8 haltes over het leven van Jezus, wat we ook in ons leven meemaken. Gaande van verwachten (advent) over de geboorte van Jezus, naar het doopsel en verder als gelovige de veertigdagentijd in, om met Hem mee te gaan naar het laatste avondmaal (eucharistie) naar Goede Vrijdag, Pasen en Pinksteren. De vormelingen gingen hierin met hun ouders in gesprek. Het waren intense en boeiende gesprekken. Zo gaan de vormelingen verder hun weg naar het Heilig Vormsel. Dank voor jullie talrijke aanwezigheid.
