Begin hier je virtueel bezoek aan de vele kapelletjes in:
Tervuren * Moorsel * Duisburg * Vossem
Sint-Jan, Tervuren
De Mariaverering in de maand mei is gepland op elke woensdagavond, om 19 h. Bij regenweer gaat deze verering door in de Sint-Janskerk.
Kapel in de holle Weg/ Kapel van O.L.Vrouw van Altijddurende Bijstand - Waalsebaan, Tervuren - 3 mei 2023
De bewuste kapel bevindt zich aan de Waalse Baan, een eeuwenoude weg. Nadat Engelbert Van Fraechem op 25 augustus 1876 door een ongeval op deze plek om het leven kwam, liet zijn weduwe in 1882 hier een kapel bouwen ter herinnering aan haar man. Op een verweerde ruitvormige steen in de geveltop lezen we deze inlichting, ook dat een zekere H. Cool de werken uitvoerde.
Binnenin bevindt er zich een altaar waarop een wit gipsen gekroond Mariabeeld met Kind. In 1998 werd het gebouwtje door de gebroeders René en Maurice Dierickx op eigen initiatief gerestaureerd.
De holle weg is een beschermd landschap; Maria is onze schutsvrouwe.
Kapel van O.L.Vrouw op De Kwade Keer - Museumlaan, Tervuren - 10 mei 2023
De oorspronkelijke kapel uit 1899 stond vroeger op een andere plek in de omgeving. Nadat de gronden verkocht werden aan een immobiliënmaatschappij en de kapel afgebroken was, werd ze in 1956 opnieuw opgericht op deze locatie. Deze bevindt zich nu op de oude weg van Tervuren naar Leuven die hier zuidwaarts afdraait. Het gebouw bevindt zich op de eigendom van kasteelheer Braun de ter Meeren uit Sterrebeek. In de kapel hangen rouwblazoenen van zijn familieleden, die tijdens W.O. II overleden. Op het altaar binnenin zien we het veelkleurig gipsen beeld van Maria die op de slang trapt, hier het symbool van haar overwinning op het kwade/de zonde/de duivel.
Er staat ook een ander beeld van Maria met haar kind. Pastoor Davidts wenste de nieuwe kapel aan Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen op te dragen. Het lukte hem niet. Zaventem staat borg voor het behoud, mevrouw Viviane Ceuppens draagt de zorg.
De bocht vóór de kapel was vroeger nogal modderig en was een probleem voor het draaien van de paardenkarren, vandaar de naam “Kwade Keer”.
Kapel op 't Eike / Elisabethkapel - Beukenlaan, Tervuren - 17 mei 2023
Eigenlijk geen echte kapel, wel een eigenaardige combinatie van elektriciteitscabine en kapel. Bij de verkaveling van de omgevende terreinen rond 1960 nam de immobiliënmaatschappij Egimo het initiatief om de elektriciteitscabine een stijlvol uitzicht te geven. Ze kreeg dus vooraan het uitzicht van een kapel, met torentje op de nok van het geknikte dak, die de eigenlijke cabine aan het gezicht onttrekt. Door het smeedijzeren hek zien we het beeld van de H. Elisabeth van Hongarije, in verband te brengen met de naamgenote, koningin Elisabeth van België, de echtgenote van koning Albert I. De “kapel” werd in 1962 ingewijd door pastoor J.E. Davidts.
De heilige Elisabeth stamt uit de Hongaarse adel. Ze bekommerde zich om armen en zieken. Jong werd ze uitgehuwelijkt aan Ludwig IV, graaf van Thuringen. Na diens overlijden (kruistocht, 1227) weigerde ze met haar zwager te huwen. Kinderen en bezit werden haar ontnomen. Ze stierf als lid van de franciscaanse beweging in 1231. Vier jaar later verklaarde de paus haar heilig. Vandaag staat Maria naast haar.
Een klein detail: Ursula von der Leyen, de voorzitter van de Europese Commissie, die tot haar 11 jaar met haar ouders in de Eikenstraat woonde, getuigde onlangs dat ze zich deze “kapel” nog herinnert.
Grot van O.L.Vrouw van Lourdes - Duisburgsesteenweg, Tervuren - 24 mei 2023
Na de verschijning te Lourdes van O.L.Vrouw aan Bernadette Soubirous, ontstond op heel wat plaatsen in West-Europa de trant om zo'n Lourdesgrot in verkleinde vorm na te bouwen, met hierin het beeld van O.L.Vrouw verschijnend aan Bernadette, die in 1879 als zuster Marie-Bernarde zou overlijden. Ongetwijfeld hebben de gestalte van Maria én het verhaal van de verschijningen tussen februari en juli 1858 aan de eenvoudige, haast ongeletterde Bernadette de pastoor sterk aangegrepen. Pastoor Mertens beleefde de mariale vroomheid van onze Lage Landen wellicht tegen de achtergrond van tegenvallende politieke gebeurtenissen. Met zijn Mariagrot gaf hij een teken aan Tervuren: hier kan jij ‘licht’ zoeken.
In 1878 nam pastoor Augustinus Mertens het initiatief om deze grot te plaatsen op de rand van de pastorietuin met de Duisburgsesteenweg. Vóór de kunstmatige grot in nagemaakte rotssteen kwamen er zitbanken en kaarsenhouders. Oorspronkelijk was deze grot zowel bereikbaar via het toenmalige paadje, de Loddershoek, als via de pastorietuin. Na het aanleggen in 1908 van de Duisburgsesteenweg is de toegang enkel nog langs deze steenweg. Een mooi smeedijzeren hek met Mariamonogram sluit alles af. De oorspronkelijke gipsen beelden werden in 2007 door vandalen stukgeslagen. De banken werden eveneens beklad. Onmiddellijk kwamen er nieuwe beelden in de plaats en werd alles opgepoetst.
Bronnen: Vic Motte en Marc Cels
Kapel aan de Meiboom - Kerkplein, Sint-Janskerk, Tervuen - 31 mei 2023
Terug naar het begin
Sint-Jozef, Moorsel
De maand mei is dé Mariamaand bij uitstek. Al wandelend zullen velen van ons wel eens langs een kapelletje komen.
Bij ons in Moorsel kennen we onze 3 buitenkapelletjes waar we halt kunnen houden voor een kort gebed, een weesgegroet, een Onze Vader.
Misschien mag dat dan de kapel zijn waar wij deze week naartoe gaan en ons gebed tot Maria richten.
Vandaag vertrekken we achter de kerk aan de Mariagrot, de grot voor Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes.
Kort na de voltooiing van de kerk in 1906 werd tegen het koor een grot van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes aangelegd voor de som van 900 Bef.
Het monument stelt de grot in het Franse Lourdes voor, waarin Maria op het einde van de 19de eeuw aan Bernadette verscheen.
Hoog in een nis bevindt zich het beeld van Onze-Lieve-Vrouw, met een wit kleed, een witte hoofddoek en een bleekblauwe gordel. Oorspronkelijk stond een polychroom beeld van een geknield meisje dat Bernadette toont in aanbidding aan de voet van de grot. Onder de Maria-nis is een kleine ondiepe nis uitgespaard waar vroeger een houten kruis stond.
Pastoor Julien Lauwers (pastoor 1967-1979) liet de omgeving van de kerk moderniseren.
De afsluiting van de kerk moest plaats maken voor een nieuwe parking en het smeedijzeren toegangshek verhuisde naar de Lourdesgrot. In 1978 kocht hij bij de firma Haenecour in Brussel een nieuw beeldje van Bernadette: het oude was onherstelbaar beschadigd.
Op 18 februari 2001 werd door pastoor Jaak Vandelook een derde beeld van Bernadette ingewijd, nadat het vorige door vandalen was stukgeslagen. Het nieuwe beeldje kwam er door toedoen van de familie Robijns en staat nu in de kerk bij het beeld van Maria.
Rond de grot staat sinds een aantal jaren een hoger hek om de grot beter te beschermen.
Wie graag zingt kan onderstaand lied zingen, een mooi gebed tot Onze-Lieve-Vrouw.
Lief Vrouwke
Lief Vrouwke, ik kom niet om te bidden, maar om een poos bij U te zijn,
ik heb U niets te geven, niets te vragen, deze dag.
Ik bezit alleen de grote vreugde dat ik U bekijken mag.
Lief Vrouwke, ik kom niet om te spreken, maar om een poos bij U te zijn,
ik heb U niets te zeggen, niets te vragen, deze dag.
Bewaar voor mij de grote vreugde dat ik bij U blijven mag. (2x)
Lief Vrouwke, ik kom niet om te zingen, maar om een poos bij U te zijn,
ik heb U niets te zeggen, niets te vragen, deze dag.
Ik denk dan aan de grote vreugde dat'k U Moeder noemen mag.
Deze week gaat onze aandacht naar De kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand.
Ze staat langs de Moorselstraat, op de hoek met de Voskapelstraat (naast het kerkhof).
Misschien mag dat dan de kapel zijn waar wij deze week naartoe gaan en ons gebed tot Maria richten.
De kapel is er gekomen in 1937, door toedoen van pastoor De Cuyper (1891-1984). Er wordt verteld dat hij aan een maagziekte leed waarvoor hij langdurig was gehospitaliseerd, zonder veel hoop op beterschap. Ten einde raad deed hij een belofte aan Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand – haar beeldje zou op het nachtkastje naast het ziekenhuisbed hebben gestaan - en de kapelaan genas snel daarna.
Bij zijn terugkeer ontvingen de Moorselaars, als aandenken aan zijn mirakuleuze genezing, een prent met de afbeelding van Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand. In sommige Moorselse huizen wordt deze prent nu nog gekoesterd.
Pastoor De Cuyper hield woord en ging op zoek naar vrijgevige sponsors voor het bouwen van een kapel. De grond, gelegen op het Putgatveld nabij het kerkhof, kreeg hij van de familie Stroobants. Constant Stroobants, gehuwd met een Coosemans, trad op als bouwheer. Zijn dochter Marie-Louise ° in 1915, laatste erfgenaam van de Moorselse Coosemansen, schonk de grond voor de kapel formeel aan de kerkfabriek in de akte van 28 juni 1989 verleden voor notaris Lenaerts.
Het plan voor de kapel kwam van pater Theofiel van het klooster van de paters Passionisten van Oppem (Wezembeek). De familie Braun de ter Meren, de kasteelheren van Sterrebeek, zorgde voor de deur. Voor het metselwerk staken de Moorselaars zelf de handen uit de mouwen.
De kapel is een rechthoekig vrijstaand gebouwtje, opgetrokken in ruwe grijze natuursteen en afgedekt met een zadeldak. Het binnenparament is in rode baksteen. In het metselwerk lezen we AVE MARIA en het bouwjaar 1937. Op een sierlijk gesculpteerd houten voetstuk staat een polychroom Mariabeeld met Kind op de arm. Oorspronkelijk stonden 4 lindebomen rond de kapel. Eén van hen scheurde tijdens een zware storm in 1990 en kwam gedeeltelijk bovenop de kapel terecht. Inmiddels zijn de oude lindebomen vervangen door 4 nieuwe bomen. In 2003 werd de kapel met behulp van het gemeentebestuur grondig opgeknapt.
Wie graag zingt kan onderstaand lied zingen, een mooi gebed tot Onze-Lieve-Vrouw.
De veldkapel
Het wemelt in de Mei van blonde kleinen, nabij de veldkapel;
De takken van de grote linde deinen, rondom de veldkapel;
Maria hoort de zoete litanieën
Der boerenkind’ren en der honingbieën. Ave Maria, Ave Maria!
Een paradijs van bloemen ziet men spruiten, nabij de veldkapel;
Terwijl de vogels in de takken fluiten, rondom de veldkapel.
Maria hoort in ’t heilig avondzwijgen
Een jubelpsalm van nachtegalen stijgen. Ave Maria, Ave Maria!
Het koele dorpke ademt niets dan vrede, nabij de veldkapel;
Zijn sluimer is ’n enk’le reine bede, rondom de veldkapel.
Maria hoort, terwijl de sterren glanzen,
de naklank van de laatste rozenkransen. Ave Maria, Ave Maria!
Nu gaan we terug naar boven in de Moorselstraat en stoppen aan De kapel van het Heilig Hart. Ze werd 102 jaar geleden gebouwd.
Langs de Moorselstraat, nabij het hof van Hertoginnedal (Moorselstraat 151) tegenover de Oudergemse Weg, staat de kapel van het Heilig Hart.
De geschiedenis van de kapel is verbonden met de familiegeschiedenis van de Van Roeys, pachters en nu eigenaars van het voormalige hof van Hertoginendal.
De kapel werd in 1919 gebouwd door Gustaaf Van Roey (1857-1922) rentmeester van de Prins de Merode in Everberg, burgemeester van deze gemeente van 1903 tot 1916 en vanaf 1910 pachter op het hof van Hertoginnedal aan de Moorselstraat. Hij was gehuwd met Elisabeth Virginia De Backer (1858-1935).
De aanleiding voor de bouw van de kapel dient gezocht in de Eerse Wereldoorlog (1914-1918). Een tiental Moorselse families hadden een zoon aan het IJzerfront; ook Frans Van Roey, de zoon van Gustaaf, werd in augustus 1914 gemobiliseerd. Minstens één Moorselaar sneuvelde: Jan-Baptist Sommeville. Frans daarentegen keerde behouden naar Moorsel terug.
De kapel is er gekomen onmiddellijk na de oorlog, hetzij om een eerder gedane belofte in te lossen, hetzij als dankbetuiging voor de voorspoedige terugkeer.
Gustaaf Van Roey liet de stenen voor de bouw van de kapel uit de Ardennen aanvoeren. Hij koos voor een 2,5 meter hoge muur op een sokkel, waarin een boogvormige nis is uitgespaard. De nis is afgesloten met glas en zwart ijzeren traliewerk.
Binnenin bevindt zich een eenvoudig kalkstenen Christusbeeld van het ‘Heilig-Hart’type.
Wie graag zingt kan onderstaand lied zingen, een mooi gebed tot Onze-Lieve-Vrouw.
Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen
Liefde gaf u duizend namen, Groot en edel, schoon en zoet,
Maar geen een die ’t hart der Vlamen Even hoog verblijden doet
Als de naam, o Moedermaagd, Die gij in ons landje draagt.
Schoner klinkt hij dan al d’and’ren: Onze Lieve Vrouw van Vlaand’ren (bis)
Waar men gaat langs Vlaamse wegen, Oude hoeve, huis of tronk,
Komt men u , Maria tegen, Staat uw beeltenis te pronk,
Lacht ons toe uit lindengroen, Bloemenkrans of blij festoen.
Moge ’t nimmer hier verand’ren, O gij, Lieve Vrouw van Vlaand’ren (bis)
Blijf in ’t Vlaamse harte tronen Als de hoogste koningin,
Als de beste moeder wonen In elk Vlaamse huisgezin.
Sta ons bij in alle nood, Nu en in het uur der dood,
Ons, uw kind’ren, en ook d’and’ren, Liefste Lieve Vrouw van Vlaand’ren (bis)
Terug naar het begin
Sint-Katharina, Duisburg
Dit jaar bidden we elke dinsdag van 18.30-18.45 u het rozenhoedje voorafgaand aan de misviering van 18.45 u in de Sint-Katharinakerk. Je bent welkom!
De Kapellekeswandeling René Sterckx revisited
Waar men ga langs Vlaamse wegen
Oude hoeve, huis of tronk,
Komt men U, Maria, tegen,
Staat Uw beeltenis te pronk
In Vlaanderen wordt Maria geëerd en bezongen in het bekende lied “Liefde gaf u duizend namen”. “Er zijn in Vlaanderen ontelbare kapellekes opgedragen aan Onze Lieve Vrouw, ook in Duisburg staan er vele.
De kapellekeswandeling kwam er op initiatief van de parochieploeg van Duisburg direct bij het begin van de coronacrisis in 2020. De parochiale activiteiten en het verenigingsleven vielen grotendeels stil. In een poging om het contact met de gemeenschap te behouden werd door enkele vrijwilligers van de parochieploeg een kapellekswandeling in mekaar gestoken. Duisburg telt 14 kapellekes (bij uitbreiding tot Eizer-Duisburg zelfs 16) langs een route waarop je alle hoekjes van Duisburg kunt ontdekken. Negen hiervan zijn opgedragen aan Onze Lieve Vrouw. Kapellekes behoren tot het erfgoed en vaak ook tot de volkscultuur. Ze nodigen uit tot een mooie wandeling, en zijn gezond en ontspannend, zeker in coronatijden. Je bent buiten, individueel of in groep, en bij elk kapelletje, groot of klein, in volle glorie of beetje vergaan, kan je even stilstaan en tot rust en bezinning komen.
Onze 'Kapellekeswandeling' draagt de naam van onze inspirator, René Sterckx die in 2019 overleed. René had een grote interesse in en inzet voor de geschiedenis en tradities van Duisburg. Eigenhandig zorgde hij voor het voortbestaan van de kapellekes aan de Lancier en de Schonenboom.
We starten onze wandeling in het centrum, op het marktplein van Duisburg, meer bepaald aan de bakoven. We steken het marktplein over en gaan naar de Pastoriestraat, een kasseiweg gelegen tussen de plaatselijke slager en de Mechelsestraat. Recht tegenover de oude pastorie staat ons eerste kapelleke. Een overdekt 19e eeuws wegkruis, zoals het als erfgoedobject geïnventariseerd staat.
We stappen de Pastoriestraat verder af en helemaal op het eind wanneer de kassei een veldweg wordt, lopen we recht op ons tweede kapelleke (foto rechtsboven). Het is het kapelleke van O.L.V.-Heil van de Zieken. Zoals de naam het weeral duidelijk maakt, wordt in deze kapel Onze Lieve Vrouw aanbeden ter genezing van de zieken. Volgens Onroerend erfgoed Vlaanderen dateert deze veldkapel uit 1807 en wordt ze ook het “Kapelletje van Stapper Noor” genoemd. De kapel bevindt zich inderdaad op de kruising van de Pastoriestraat en het links gelegen Stappernoordstraatje. Vervolgens wandelen we het Stappernoordstraatje af. Op het eind van deze weg komen we op de Heidestraat en slaan we links af naar de kerk. Aan de achterkant van de kerk bevindt zich onze volgende bezienswaardigheid. Opnieuw een overdekt Christusbeeld of Jezuskapel.
We verlaten het kerkhof via het trapje in de muur en begeven ons naar de Begijnhofstraat. Op het eind van de straat verandert de naam in Zuerbergstraat. Op de hoek van de Begijnhofstraat en de Lancierstraat ligt ingebouwd in de nis van een muur een kapelleke ter ere van O.L.V. van Altijddurende Bijstand. De oorspronkelijke kapel was een apart gebouw dat zich aan de overkant van de straat bevond en dateert van 1851. In 1977 werd ze gesloopt om de weg te verbreden. De koninklijke fanfare St.-Cecilia nam in 1981 het initiatief om een nieuwe kapel op te richten tegen de zijgevel van het estaminet “In den Lancier”. Wanneer de estaminet in 1996 werd afgebroken, verdween ook deze kapel weer. Het Mariabeeld met open armen en Heilig Hart werd er uit genomen en ingemetseld in de zijgevel van de elektriciteitscabine die in de plaats kwam.
We hebben nu al 4 kapellekes bezocht. De volgende 2 weken zetten we onze wandeling verder. De mensen die nieuwsgierig zijn of net nu de tijd hebben, kunnen hun tocht echter direct vervolledigen met behulp van een plannetje en foto’s die je kan raadplegen op https://www.visittervuren.be/sites/default/files/public/wandelen/Kapellekeswandeling%20Ren%C3%A9%20Sterckx%20Duisburg.pdf en/of een filmpje op youtube via volgende link https://www.duisburg.be/Pages/page/kapellekeswandeling
De Kapellekeswandeling René Sterckx – deel 2
Vorige week stopten we onze wandeling achter de kerk van Duisburg bij de kapel van O.L.V. van Altijddurende Bijstand. We stappen nu de Zuerbergstraat naar beneden en nemen de 3e straat links. We volgen de Oude Vrijheidsstraat en slaan op het einde rechts af naar de Rootstraat. Tussen de huisnummers 49 en 51 komen we aan de kapel van O.L.V. van Alsemberg zoals ze op onderstaande foto’s is afgebeeld. De huidige kapel werd door Paul Decoster gebouwd ter vervanging van een oudere kapel uit 1863. Maar zelfs voor 1863 bestond deze kapel al. Maar dan op een andere plaats. Toen die oorspronkelijke kapel verouderd was, besloot de toenmalige eigenaar een nieuwe kapel te bouwen indien zijn vrouw zou genezen. Hij bouwde ze op de plaats waar het huidige kapelleke staat.
We wandelen verder en nemen rechts de Veeweidestraat. Na een lange bergaf komen we op een pleintje aan de Oliestraat. Hier staat het beeld van pater René, dat gebeiteld werd door Gilbert Van Rossum, alias de Jakke, een schrijnwerker-kunstenaar uit ons dorp. Dit beeld is geen kapelleke, maar staat symbool voor alle religieuzen die Duisburg heeft gekend en voortgebracht. Pater René was een echte dorpsfiguur, vandaar de keuze. Het beeld werd ingehuldigd op de Duisburgse feesten tijdens de halfoogstviering in 2018.
We stappen verder de Veeweidestraat af en nemen de eerste straat rechts, het Glazenmakersstraatje. Net voor deze straat in een veldweg overgaat, staat rechts de kapel van Onze Lieve Vrouw in de Reedelle. Deze kapel heeft een merkwaardige geschiedenis. Het verhaal werd opgetekend door Maurits Wynants in zijn boek “Duisburg, oude vrijheid op nieuwe wegen” (uitgave Heemkundige Kring Sint-Hubertus Tervuren) en gaat als volgt. In 1871 ondernam Jefke Spreutels, een man uit de Veeweide een bedevaartstocht naar O. L. Vrouw van de Kapellekerk in Brussel nadat zijn pleegdochter op 2-jarige leeftijd was blind geworden. Dokters en geneesmiddelen hielpen niet en Jefke stelde zijn vertrouwen in Onze Lieve Vrouw. Hij nam zijn kruiwagen, legde er wat stro in, zette het kind erop en vertrok op zijn klompen naar Brussel, 20 km ver. Hij deed de belofte bij een genezing van het kind een kapelleke te bouwen voor O.L.V. Het wonder geschiedde en het kind genas. Onze Veeweidenaar hield zijn belofte. Hij bakte eigenhandig de stenen en bouwde de kapel in 1872. Bij het herschilderen van de kapel werd vermoedelijk het jaartal 1872 verkeerdelijk gereproduceerd in 1876.
Het bankje voor de kapel nodigt uit tot een korte rustpauze voor we aan de flinke klim beginnen richting de lindenboom (rechterfoto hierboven). De zomerlinde die we nu te zien krijgen, werd vermoedelijk aangeplant in de eerste helft van de 18e eeuw en vormt een mooie eenheid met de veldkapel en de 5 landelijke wegen die aan de voet van de boom samenkomen. Volgens Onroerend Erfgoed Vlaanderen is deze boom de hoogste, dikste en oudste zomerlinde in de regio. Deze boom mag zeker niet verward worden met de Schonenboom, waar we straks langskomen. Deze linde werd in 2022 uitgeroepen toe 'Boom van het jaar' voor Vlaams-Brabant.
De veldkapel die in de grachtkant staat is toegewijd aan de heilige Barbara. Ze werd opgericht in 1863 en door de gemeente gerestaureerd op initiatief van Peter Troberg in 1984, naar aanleiding van zijn vaders belofte om in Oberbayern (Duitsland) een kapel op te richten indien zijn familie de Tweede Wereldoorlog zou overleven. Zijn vader kwam zijn belofte niet na en dus liet zijn zoon Peter ze uitvoeren. Onderaan verwijst een inscriptie naar de restauratie zoals je op onderstaande foto kan zien.
De heilige Barbara woonde rond de jaren 300 in Nicomedië in Klein-Azië. Haar vader was een rijke heiden. Om haar te beschermen tegen opdringerige jongemannen sloot hij zijn dochter op in een toren met 2 vensters. Toen Barbara in de toren een 3e raam liet bouwen ter ere van de Heilige Drie-Eenheid merkte haar vader dat Barbara zich in het geheim tot het Christendom had bekeerd. Daarop liet hij haar folteren, maar ’s nachts genazen haar wonden op miraculeuze wijze. Uiteindelijk onthoofdde haar vader haar eigenhandig. Meteen daarna werd hij gestraft: een bliksemschicht doodde hem. De belangrijkste reden om de heilige Barbara te aanbidden is haar bescherming tegen een plotse dood. Als beschermheilige is de heilige Barbara behoorlijk multifunctioneel. Maar zij is vooral de patrones van de brandweerlui, de bouwvakkers en de mijnwerkers.
We stappen rechtdoor en gaan via het Keermakersstraatje naar de Overijsesteenweg. Op het einde slaan we links af en op de grasvlakte voor de voetbalkantine van VK Eizer staat ons volgende kapelleke. Deze wegkapel is nog maar eens toegewijd aan Onze Lieve Vrouw. Ze is gelegen tegenover het Hof van Reynegom en wordt geflankeerd door 2 nieuw aangeplante lindebomen zoals je op onderstaande foto kan zien. De huidige kapel werd gebouwd ter vervanging van een kapel uit 1724 en is een beschermd monument sedert 1950. Aangezien de kapel ten gevolge van de straatverbreding haast op straat kwam te liggen, werd in 1994 beslist de kapel een paar meter naar achter te plaatsen.
Vervolgens moeten we kiezen of we voor de lange of de gewone tocht gaan. De wandelaars die nog geen vermoeidheid voelen, kunnen doorstappen naar beneden om dan weer te klimmen richting hoog Eizer en 2 bijkomende kapellekes bezoeken: de St. Rochuskapel (rechtse foto hierboven) en de kapel van de Roelandsheide. Hun tocht wordt wel zo’n 2 km langer.
Wij stappen richting de watertoren en komen zo op een van de hoogste punten van Duisburg, 102 m boven de zeespiegel! Hier moet vroeger een majestueuze lindeboom gestaan hebben die van heel ver al een mooie aanblik gaf. Een schone boom dus met daarnaast een kapelleke. In 1911, de boom moet toen minstens 600 jaar oud geweest zijn, verkeerde de linde in zo’n slechte staat dat hij werd omgehakt. Bij vele Duisburgenaren groeide doorheen de jaren de hoop om ooit nog eens een nieuwe linde te planten en een nieuw kapelelletje te bouwen. Het Comité dat de Duisburgse feesten organiseert realiseerde beide wensen. Op de dorpsfeesten van 1989 werd een nieuwe linde geplant op de plaats waar ooit de echte Schonenboom stond en tijdens de processie van 5 augustus 1990 werd naast de vorig jaar gezette lindeboom een veldkapelletje ingewijd. De houten kapel en de Mariafiguur zijn opnieuw het werk van onze plaatselijke beeldhouwer Gilbert Van Rossum, of de Jakke (zie foto linksonder).
We lopen de Schonenboomstraat helemaal af tot op het eind en op het kruispunt van de Tervuursesteenweg, de Terschuerenstraat, de Molenweg en de Heidestraat staat er al een volgende kapel van onze Lieve Vrouw (rechtse foto hierboven). Opnieuw een klassieke vrijstaande, niet betreedbare kapel met daarin een Maria met blauwe mantel. De oorspronkelijke kapel dateert uit 1868 en stond in de Heidestraat op de plaats waar Eugène Koekelbergh woonde. Hij heeft destijds de gevel van de oude kapel bewaard en deze naar zijn woning op de hoek van de Molenweg verplaatst.
Genoeg voor vandaag. Hier pauzeren we even en volgende week stappen we het laatste deel van onze kapellekeswandeling.
De Kapellekeswandeling René Sterckx – deel 3
Vorige week eindigden we onze tocht aan de O. L. V. kapel gelegen aan het kruispunt van de Tervuursesteenweg, de Terschuerenstraat en de Heidestraat. We stappen nu de Tervuursesteenweg naar beneden tot aan de Beeldekensgatstraat. Op de hoek van beide straten staat ons volgend kapelleke. Vroeger stond er een grotere kapel, maar die moest wijken, zoals bijna altijd, voor de verbreding van de steenweg.
De oude “Beekdekensgatkapel” dateert van 1711 en was toegewijd aan O.-L.-Vrouw “Toevlucht der Zondaren”. Een legende vertelt dat de bouw ervan in verband moet gebracht worden met een oneerlijke pater die er met een schat zou vandoor gegaan zijn, tot inkeer kwam en na zijn dood onder de kapel begraven werd. In 1936 werd deze kapel afgebroken om de Tervuursesteenweg te verbreden.
Zoals je op onderstaande foto (links) kan zien, heeft de nieuw opgebouwde kapel een totaal andere look.
We volgen heel even de Beeldekensgatstraat en slaan direct rechtsaf het Ruysveld in. We draaien mee, eerst rechts, dan links en komen op de Achterstraat. We nemen weer links en zien vrij snel onze volgende kapel. Een kapel uit de jaren ’80 in witte breuksteen toegewijd aan O.L.V. van Lourdes met in de nok een ijzeren kruis (rechterfoto hierboven). Volgens het boek “Versteende geloften, Kapellen in Tervuren en Bertem” vervangt deze kapel het vroegere kapelletje van “Pa van Jeppe Koekel” dat bij de verbouwing van de Achterstraat wellicht werd afgebroken..
We stappen de Achterstraat verder af en draaien rechts af. Op het eind van de Herstwegenstraat en het begin van de Mechelsestraat ligt ons laatste kapelleke. Deze kapel is net zoals de kapel aan de Lindenboom, toegewijd aan de heilige Barbara. Binnenin zien we de heilige Barbara afgebeeld met een toren. Waarom dit zo is, weet je wellicht nog aan de hand van haar levensverhaal dat werd geschetst aan de Lindeboom. Het kapelleke werd opgericht in 1850 en 100 jaar later herbouwd aan de andere kant van de straat. Voor 1950 zag het kapelleke er wel helemaal anders uit zoals je op de oude foto hieronder kan zien. Vaak wordt de heilige Barbara afgebeeld in het gezelschap van St. Catharina, de patroonheilige van onze kerk en onze parochie. Beide heiligen staan symbool voor het kloosterleven. Maar Catharina staat voor het contemplatieve of beschouwende en Barbara voor het actieve of apostolische.
We kunnen nu de Mechelsestraat op stappen en komen weer in het centrum van Duisburg.
Hopelijk hebben jullie genoten van onze kapellekeswandeling en heeft ze gezorgd voor rust, plezier en ontspanning. Je mag de tocht gerust een 2e, 3e of zelfs 4e keer maken. Onze pastoor zou zeggen tot 7 maal 70 maal! De bedoeling kan voor iedereen en naargelang de omstandigheden erg verschillend zijn. Sportief, al lopend of fietsend, sociaal en dus in groep of als activiteit van de vereniging, maar ook als pelgrim-bedevaarder om te bezinnen en te mediteren. Succes en geniet ervan!
Je kan plannetje en foto’s nog eens raadplegen op https://www.visittervuren.be/sites/default/files/public/wandelen/Kapellekeswandeling%20Ren%C3%A9%20Sterckx%20Duisburg.pdf en filmpje op youtube: https://www.duisburg.be/Pages/page/kapellekeswandeling
Terug naar het begin
Sint-Paulus, Vossem
2023:
Traditiegetrouw maken wij in Sint-Paulusparochie van Vossem tijdens de maand mei speciaal tijd vrij om Maria te eren.
Dat doen we door elke maandag van de maand mei te bidden en te zingen aan één van de Mariakapelletjes in onze gemeente.
We hopen op goed weer, maar spijtig genoeg hebben we dat niet in de hand.
We behouden onze afspraak van vorig jaar: ”Indien de klokken om 19.15 u luiden, gaat het gebed door in de kerk; zonder klokkengelui: afspraak aan het desbetreffende kapelletje om 19.30 u”.
We jullie allen te mogen weerzien aan één van onze kapelletjes! De volgende maandagen komen we om 19.30 u samen aan:
• Kapelletje van de Lindenberg (1 mei 2023)
• Kapelletje van de O.L.Vrouwstraat (8 mei 2023)
• Kapelletje van de Varenberg (15 mei 2023)
• Kapelletje van de Vier Winden (22 mei 2023)
• Kapelletje van de Dorpsstraat (29 mei 2023)
2022:
Traditiegetrouw maken wij in onze parochie Vossem tijdens de maand mei speciaal tijd vrij om Maria te eren. Maar het is van 2019 geleden dat wij in de maand mei in groep samen hebben gebeden en gezongen aan één van de Mariakapelletjes in onze gemeente.
Hou deze vrome gewoonte in ere en bezoek tijdens de maand mei één van onze vijf kapelletjes maar … hou rekening met de veiligheidsmaatregelen: geen samenscholing en zeker afstand houden!
Maria, wij weten het: bij u kunnen wij steeds terecht. Daarom nemen we ook in deze barre tijden onze toevlucht tot u. Wees onze bescherming, heilige Moeder van God. Wijs onze gebeden niet af als wij in nood zijn, maar verlos ons uit alle gevaren.
De “Onze-Lieve-Vrouwekapel” , gelegen aan de Lindenberg, is ten zuiden van de Uilekothoeve ingeplant (vermoedelijk gebouwd in 1946).
Witgeschilderde bakstenen kapel op rechthoekige plattegrond onder geknikt zadeldak, gedekt met Vlaamse pannen en de nok min of meer loodrecht op de straat.
Puntgevel met houten vleugeldeur, deels beglaasd en voorzien van houten roedeverdeling, in een kwarthol geprofileerde omlijsting van witte natuursteen.
Bekronend kruis van witte natuursteen.
Interieur met tegelvloer en een rondboognis waarin zich een gepolychromeerd Mariabeeld bevindt.
Kapel Onze-Lieve-Vrouw van Goede Gezondheid - Puttebos
Vierkant gebouwtje uitlopend op een semi-hexagonale apsis, opgetrokken uit bak- en zandsteen en behorend tot de overgangsperiode van barokstijl naar classicisme.
Jaartal 1727 op de inzwenkende gevel met frontonbekroning.
Houten altaar met régence-inslag
Onze-Lieve-Vrouwebeeld uit de 18de eeuw.
Kapel van de Varenberg
De kapel “Onze-Lieve-Vrouw van Vlaanderen” heeft een beeldbepalende en verheven ligging op de berm langs de gekasseide Varenberg en bovendien geflankeerd door een paardenkastanje.
De kapel werd kadastraal geregistreerd in 1887 in opdracht van Franciscus Schollaert en Julia 'Vandenschrieck.
Het betreft een vrij eenvoudige kapel op vierkante plattegrond onder een kunstleien tentdak met bekronend ijzeren kruis.
De gevels zijn gecementeerd en beschilderd.
De ruimte is toegankelijk via een rechthoekige, deels beglaasde deur en omvat een Onze-Lieve-Vrouwebeeld en opschrift 'Moeder bescherm ons Vlaanderen'.
Kapel van O.L. Vrouw van Altijddurende Bijstand
De bewuste kapel bevindt zich aan de Waalse Baan, een eeuwenoude weg. Nadat Engelbert Van Fraechem op 25 augustus 1876 door een ongeval op deze plek om het leven kwam, liet zijn weduwe in 1882 hier een kapel bouwen ter herinnering aan haar man. Op een verweerde ruitvormige steen in de geveltop lezen we deze inlichting, ook dat een zekere H. Cool de werken uitvoerde.
Binnenin bevindt er zich een altaar waarop een wit gipsen gekroond Mariabeeld met Kind. In 1998 werd het gebouwtje door de gebroeders René en Maurice Dierickx op eigen initiatief gerestaureerd.
De holle weg is een beschermd landschap; Maria is onze schutsvrouwe.
Kapel aan het Pastorieplein - Onze-Lieve-Vrouwkapel
Deze kapel werd opgericht in 1819 door pastoor Vander Velpen en was oorspronkelijk toegewijd aan Sint-Hubertus.
Later werd het een Onze-Lieve-Vrouwkapel.
Ze is gelegen aan de Stationsstraat op de hoek van het Pastorieplein.
De kapel, opgetrokken uit witgeschilderde baksteen heeft een rechthoekige plattegrond met driezijdige sluiting onder een leien zadeldak.
De segmentboogdeur, deels beglaasd en getralied, geeft toegang tot een bepleisterd en beschilderd interieur met mijterbooggewelf, een eenvoudige tegelvloer, een altaar en een gepolychromeerd beeld van Onze-Lieve-Vrouw.
Bronnen: Agentschap Onroerend Erfgoed, Hilde Kennis, 2015 / EVERAERT L. 1988: Een Sint-Hubertuskapel in Vossem, De Horen 15.4, 155-160 / Inventaris van het cultuurbezit in Vlaanderen, Architectuur, Provincie Brabant, Arrondissement Leuven, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 1 (1971)
Terug naar het begin
