RUIMTE VOOR HET ONVERWACHTE
HOE DE IGNATIAANSE SPIRITUALITEIT JE UITNODIGT OM MET OPEN HANDEN TE LEVEN
"Gods wegen zijn niet onze wegen." We horen het wel vaker, maar het blijft een zin die moeilijk binnenkomt. Want wij willen plannen, begrijpen, controleren. We houden ervan als het leven voorspelbaar en beheersbaar is. Maar het leven houdt zich zelden aan ons draaiboek. Soms worden we abrupt uit onze comfortzone gehaald. Door veranderingen in ons werk, onze relaties, onze gezondheid of onze omgeving. Dat zijn momenten die onzekerheid met zich meebrengen, soms zelfs angst. Maar het zijn ook momenten die ons kunnen openstellen voor iets groters. Als we ons hart durven openen, kunnen we juist dan ervaren dat God dichtbij komt.
Hoewel de Geestelijke Oefeningen van Ignatius van Loyola een sterk gestructureerde tekst is, is het onverwachte op meerdere niveaus aanwezig en zelfs wezenlijk voor de weg die de oefeningen gaan. Ze leren je ruimte maken voor het onverwachte: Gods Geest spreekt vaak juist daar waar je Hem niet verwacht. De Ignatiaanse spiritualiteit nodigt je uit om met open handen te leven en verrassingen te verwelkomen als kansen tot groei.
In deze inleiding verkennen we het thema van het onverwachte: een leven dat openstaat voor het onbekende, het ongeplande, en zo de ruimte schept om te leven van de hoop. Die houding vinden we niet alleen in de Geestelijke Oefeningen, maar ook in het evangelie zelf – in het leven van Jezus, die telkens weer het onverwachte toelaat en omarmt.
