Op zaterdag 13 januari jl. vierden we in onze Servaaskerk de uitvaart van onze ere-koster Eugène Vanlangenaeker. Eugène werd geboren in Hasselt op 26 augustus 1925 als zoon van het 10 kinderen tellend gezin Vanlangenaeker-Beeken. Na zijn lagere school in Diepenbeek was Eugène niet zo happy met het verblijf als intern in het St.-Jozefscollege te Hasselt. Hij had een aangeboren gave voor muziek en voelde zich geroepen tot de muziek-academie waar hij piano en later orgel studeerde. Bij mère Cecile in het klooster volgde hij zijn vervolmakingcursus. In 1943 werd Eugène op achttienjarige leeftijd door onze kerkraad aangeworven als koster-organist. Met zijn zangtalent speelde en zong hij dagelijks om 6.30u.- 7u en 8u. de eucharistieviering . Hij bracht het grootste gedeelte van de dag door in de kerk, want hij zorgde ook voor orde en netheid in ons godshuis. De misdienaars vertellen : wij mochten helpen borstelen, de klokken opdraaien en wijn halen uit de kelder van pastoor Mercken. Daar de job van koster geen groot dagloon opleverde(wat pastoor Rik bevestigt) deed Eugène er de job van reiziger in kerkattributen bij. Hij kon toen zijn eerste wagen kopen. Eugène trouwde met Simonne Machiels die van 1949 tot 1962 een specerijwinkel runde in de Stationsstraat. Hun zes kinderen, met verschillende talenten, studeerden af en Eugène creëerde voor hen een toekomst. Hij taxiede reeds met zieken, vroedvrouwen, ouderlingen,...en richtte officieel het taxibedrijf "De Gems" op, naar de naam van de sportclubs die via hem ook meestal de verplaatsingen regelden. Jarenlang reden zijn taxi's ook 's morgens en 's avonds voor de kinderen van ons St.-Gerardusinstituut. Met medewerking van de kinderen groeide het bedrijf uit tot "Reisbureau De Gems". Grote tegenslag toen mama Simonne te jong overleed in 1983. Zij runde niet enkel het gezin, maar was ook vaak betrokken in het bedrijf. Eugène bleef koster-organist in de parochie. Hij bleef zich ook vervolmaken als organist want hij wilde concurreren met de studenten van de intussen opgerichte muziekschool. In zijn vrije tijd hield hij van kaarten. In Terlocht en het Fonteintje bevestigen vrienden zijn kaarttalenten. Toen Eugène de tachtig voorbij was moest hij na 64 jaar stoppen met zijn geliefkoosde job. Tijdens zijn wandeling stapte hij vaak de kerk binnen en drukte tegen vrienden zijn spijt uit dat hij er niet meer kon functioneren. Als dank kocht hij de mooie verzilverde godslamp die nog steeds prijkt midden in het koor. Eugène mocht met zijn tweede vrouw Bertje genieten van een mooie oude dag en ondernam nog meerdere ontspannende reizen. Zoals zo velen vond hij de verhuis naar het rustoord niet aangenaam ondanks het bijzijn van zijn orgel, de uitstapjes die zijn kinderen hem gunden en het biertje in het buurtcafé. In zijn 93ste levensjaar is hij op 8 januari jl. toch nog vrij plots van ons heengegaan. Naast de godslamp in de kerk zal het schilderij, door de familie geschonken, in het Servaashuis een blijvend en dankbaar aandenken zijn aan onze koster. De parochiegemeenschap St.-Servaas is koster Eugène zeer dankbaar voor zijn jarenlange inzet en gunt hem nu rust bij zijn echtgenote Simonne.
