Onbeholpen. Als ik wil spreken met U, dan moet is alsmaar zinnen schrappen, steeds weer worden achterwege laten. Het voelt of ik op weg ben naar een bron en tijdens de klim inzie dat ik veel te veel bagage met me meesleur. Woorden zijn totaal onbeholpen verpakkingen om U mee te nemen. Het voelt of ik water in papier wil opbergen, U tot stilstand wil brengen om als voorraad te kunnen meenemen voor onderweg. Voortaligheid is de plaats waar U woont. Ik ontdek daar een laadpaal waardoor ik verder kan. Terugkeren is mijn lot. Mijn actieradius los van de voortaligheid is niet groot.
Uit ‘Voorbij het beeld’, aanzetten om God te bevrijden, Erik Galle, Halewijn 2023 – www.halewijn.info Bij elk gebed vind je op www.erikgalle.be telkens een kort filmpje.