Je zou het haar niet geven, maar Madeleine (83) is dit jaar voor de 36ste keer met de Vrienden van Lourdes meegegaan als verpleegkundige.
“Als ik ooit een reis naar Lourdes win, wil ik wel eens gaan.”: zei ze. En in 1971 was het zo ver! Met haar tante en/of schoonmoeder trok ze vier keer naar Frankrijk. Tot ze in 1983 door Maria Knuts werd aangesproken. Of ze niet mee naar Lourdes wilde gaan om te helpen, want als oudste van 11 kinderen had ze waarschijnlijk wel ‘werkende’ handen. En vanaf toen heeft ze geen enkel jaar overgeslagen, ook niet het jaar dat haar man, Isidoor (Doorke) verongelukte. Het was een zeer moeilijke beslissing, maar ze mocht Onze Lieve Vrouw niet in de steek laten.
6 dagen duurt de reis (waarvan 4 dagen in Lourdes zelf) en er wordt elke dag om 5.30u opgestaan. Eerst wordt er voor een lekker ontbijt voor de verpleegsters (en verplegers) gezorgd, daarna komen de zieken (dit jaar, het Bernadettenjaar, waren ze met 34) en daarna kunnen de medewerkers zelf eten. De eerste misviering is in de voormiddag en dan gaat Madeleine ook altijd mee. Dan volgt het middageten. In de namiddag rust ze eventjes ’s Avonds moet ze weer paraat zijn voor het opdienen van de avondmaaltijd. (foto) Maar na het werk is er ook een gezellige babbel met de andere medewerkers.
De mooiste herinneringen heeft ze aan de eerste jaren. Ze reisden toen nog met de oude treinen en waren een hele dag onderweg. Als ‘melkvrouwtje’ voorzag ze iedereen van koffie met melk, botermelk, water, suiker en lepeltjes. Er werd de hele dag veel gebabbeld, gezongen, veel gezelligheid. De laatste dag van de vakantie moesten ze wel om 01.00u ‘s nachts opstaan om de lunchpakketten voor onderweg klaar te maken. De laatste jaren reizen ze met de TGV en dat is een stuk sneller.
Hoelang ze nog zal meegaan, weet ze niet. Dit jaar wilde ze thuisblijven, maar toen hadden andere medewerkers haar al ingeschreven: iemand die graag werkt en altijd klaarstaat met lol en leute is goed gezelschap!
“Als ik volgend jaar nog goed kan, misschien …..”
