Bloemisten kunnen wondermooie ruikers maken. Ze zoeken een assortiment aan kleuren en tinten. Ze kiezen zorgvuldig gekweekte variëteiten uit en brengen ze bij elkaar, verrijkt met wat groen of enkele bladeren. Bloemen, knoppen, bloesems worden verzameld tot een mooi geheel. Nog een creatieve verpakking en een fleurig lint. ‘Is het goed zo?’, luidt de vraag steevast. Ik sta te kijken van het vakmanschap.
Maar een vaasje met bloemen uit de eigen tuin die weelderig hun geur afgeven en hun kelken openen om hun diepe hart te tonen, kunnen me bekoren en tot verwondering brengen. Deze dagen staat echt veel weelderig te groeien en te bloeien. Het kan echt veel geoogst worden; een zalige tijd.
Dat wisten en weten de Joden ook. Daarom vieren zij in deze weelderige tijd van groei en bloei het Wekenfeest of Pinksterfeest (Shavoeot). En de eerste Kerk vierde op dit feest dat de stukgeslagen dromen van de eerste leerlingen, die stil geworden waren, overmand door moedeloosheid en angst, zich omkeerde. De spirit die ontbrak wordt aangevuurd door de Geest. In de Oosterse kerken wordt daarom tussen Pasen en Pinksteren niet geknield: er is enkel de verrijzenis, maar wat moet er gebeuren; dus knielt men niet.
Op die dag van het Joodse Pinksterfeest treden ze naar buiten, onvervaard, geen blad meer voor de mond, geen steen van angst meer op het hart. De Heer Jezus had zijn Helper over hen gestuurd. Hij gaf moed en kracht en bracht alles in herinnering wat de Heer Jezus hen had geleerd.
Door de Geest aangevuurd zetten ze het werk van de Heer Jezus verder. Ook zij zeggen tot hun toehoorders, en tot U en mij:
Bekeer U en ieder van U laat zich dopen in de naam van Jezus Christus tot vergeving van uw zonden.
En het wonder gebeurt. Het woord draagt. De vonk springt over. Velen bekeren zich door de kracht van de Geest en laten zich dopen. Het nieuwe Godsvolk is geboren! De oogst is groot door de kracht van de Geest. In de Oosterse kerken draagt men op dit eerste oogfeest van de Kerk dan ook geen rode gewaden, maar groene: als teken van die onvoorziene wonderbare en overvloedige oogst.
En wat toen begonnen is: de weg van bekering door het doopsel, de overvloedige oogst die wij als gelovigen zijn in de Kerk tot op vandaag. De geschiedenis van het Godsvolk wordt verder geschreven. Ook wij ontvangen de gaven van de Geest, maar we moeten ons er wel voor openstellen, de kelk van ons hart openen zodat de Geest erin werkzaam kan zijn. Want En we doen dat ieder op zijn eigen manier, ieder naar eigen godsvrucht en vermogen. God blijft bezig met ons, zijn gedoopten en wil ook ons het boeket van de vruchten van de Geest aanbieden, tot steun en sterkte, tot vreugde en vrede. Zo vormen wij samen dat veelkleurige bloemenboeket dat de Kerk is.
In één van de mooiste Pinksterliederen bezingen wij de gaven van de Geest:
Wat zijn de goede vruchten die groeien aan de Geest?
De liefde en de vreugde, de vreugde allermeest,
Geduld om te verdragen en goedertierenheid,
Geloof om veel te vragen, te vragen honderduit.
(Z.J. 431)
Van deze goede vruchten is de liefde de voornaamste en schoonste. Alle andere zijn ermee verwant. Vooreerst de liefde van God voor ons, en van ons voor Hem. Zoals de heilige Augustinus schrijft in zijn Belijdenissen:
O zalige goedheid van God de mens zo te willen zoeken;
O gelukkige natuur van de mens door Hem zo te worden gezocht.
En vanuit ons doopsel wordt wij ook telkens opgeroepen onze medemens lief te hebben. De liefde maakt dat wij niet alleen aan onszelf denken, dat wij onze eigen belangen overstijgen, dat wij de anderen waarderen, de noden van anderen willen zien en bijdragen om die te lenigen. Wie zijn hart opent voor de anderen, zal de gave krijgen van vrede en geluk.
Hoe ziet uw boeket eruit? Veelkleurig, met aandacht en attentie voor God en de medemens? Of hebt U het moeilijk uw boeket samen te stellen? Zijn de bloemen eerder paars en donkergrijs, gekleurd door tegenslag of stil verdriet… hopelijk is er toch ergens een geel viooltje. Koester het en bied het Maria aan. Zij was er ook op die Pinksterdag als steun voor apostelen. Zij zal het je terugschenken, samen met haar moederlijke zegen
Aan u allen een zalige Hoogdag
en dat uw boeket van de Geest veelkleurig mag zijn.
Gunter Maes.
