Koor Sint-Anna Heirbrug

Het Sint-Annakoor anno 2016 bestaat uit een veertigtal leden, vooral dames, maar toch ook een tiental heren. Weliswaar is de groep ooit een stuk groter geweest, maar net als heel wat andere verenigingen heeft het Sint-Annakoor het vandaag de dag moeilijk om nieuwe en vooral jonge mensen aan te trekken. Het aanbod aan hobby’s en ontspanningsmogelijkheden is immers immens en een engagement op langere termijn is voor velen een probleem. Dat geldt wellicht nog in sterkere mate voor een koor dat in eerste instantie een kerkkoor is.

We mogen alvast fier zijn dat we na 75 jaar nog steeds een mooie groep hebben die elke dinsdagavond vrij houdt om samen te zingen en om voor vieringen en concerten te repeteren, en zelfs er niet voor terugschrikt winterse omstandigheden te trotseren om toch op post te zijn. Van samenhorigheidsgevoel en doorzettingsvermogen gesproken! Al decennia lang!

Nochtans, vanzelfsprekend is dat niet. Het leven van een koor loopt niet altijd over rozen. Heel veel toffe en gelukkige momenten wisselen wel eens af met momenten van spanning. Net als in een gezin of een organisatie is het immers stil waar het nooit waait.

En er is de gemiddelde leeftijd van het Sint-Annakoor die al vrij hoog is waardoor de voorbereiding van een concert of een nieuwe mis heel wat extra inspanning vergt. Het gebeurt dan ook wel eens dat koorleden een beetje moedeloos worden en aan het welslagen van een muzikale onderneming twijfelen, maar door de bemoediging van de koorleidster, het bestuur en de leden onderling vindt iedereen wel de kracht terug om door te zetten en het project tot een waardevol en geslaagd resultaat te brengen. Dit mochten de concerten, kerstconcerten en zeker het aperitiefconcert van de voorbije jaren aantonen. Hopelijk is dat ook het geval met de jubileumviering van 13 november waarin o.a. de Preis-Messe Salve Regina van Johann Gustav Eduard Stehle uit 1871 uitgevoerd wordt.

Een kroniek van het Sint-Annakoor
Eigenlijk is het Sint-Annakoor ouder dan zijn thuishaven, de Sint-Annakerk in de Veerstraat van Lokeren. De huidige kerk werd inderdaad helemaal in het begin van de jaren 50 van vorige eeuw ingewijd, maar zij was pas de tweede kerk op onze parochie: haar voorgangster was wat nu de feestzaal van het parochiale domein is. Die eerste kerk was opgericht een tiental jaren voordien, nl. in 1941 toen de Sint-Annaparochie boven de doopvont werd gehouden en ons toenmalige dekenaat er een nieuwe parochie bijkreeg. Met het oog op het opluisteren van de kerkelijke diensten werd toen een knapenkoor gevormd dat geleidelijk uitgroeide tot een  zowat 50 leden tellend knapen- en mannenkoor. De leiding berustte bij pastoor Weyn, dirigent Armand Ponnet, René Saey, René en Remi Audenaerd. Deze Remi Audenaerd zou meer dan 70 jaar met onze parochie en met het Sint-Annakoor verbonden blijven: hij was niet alleen op zeer jonge leeftijd koster-organist geworden in opvolging van zijn neef René, maar hij heeft heel wat jaren het koor geleid en was tot kort voor zijn dood in oktober 2014 de vaste begeleider van het Sint-Annakoor. Voor zijn Sint-Annakoor heeft hij zelfs een groot aantal missen en liederen gecomponeerd, o.a. een Jubileummis (1991) en een Weesgegroet. Helaas heeft hij het 75-jarige bestaan van zijn levenswerk niet meer mogen meemaken.

Geleidelijk aan werd het koor een uitsluitend mannenkoor dat in 1954 met Gabriël Van Damme een nieuwe dirigent kreeg. Gabriël was reeds in 1944 koorlid geworden en zou 12 jaar lang het koor leiden. Hij was het die als eerste kinder- en meisjesstemmen in het koor binnenbracht. Hij leidde immers sinds 1957 een koor van meisjes en jonge dames verbonden aan de plaatselijke parochiale school. Samen met het mannenkoor luisterde dit schoolkoor belangrijke vieringen op. Uitzonderlijk werd ook wel eens de profane toer opgegaan.

In 1966 werd Gabriël gedurende een jaar opgevolgd door de toenmalige voorzitter van het koor, Albert Saey. Daarna berustte de muzikale leiding van het mannenkoor bij Remi Audenaerd. Hij stichtte in 1970, samen met Mariette Beyst, die sinds 1965 leerkracht aan onze parochiale school was, een jeugdkoor voor meisjes. Voortaan zouden beide koren samen de kerkdiensten in de Sint-Annakerk muzikaal verzorgen met Remi als organist-begeleider en Mariette als dirigente.

Een jaar later kreeg het koor dan versterking onder de vorm van een nieuwe dirigente: E.Z. Philomène, directrice van de parochiale school. Onder haar bezielende leiding en met Mariette als rechterhand bereikte het jeugdkoor een zeldzaam hoogtepunt: het kaapte in 1977 de eerste prijs weg op het Europees Muziekfestival in Neerpelt.

Naar aanleiding van het toetreden van het koor tot de Culturele Raad van Lokeren in 1975 werd het uitgebreid met vrouwenstemmen. Op die manier groeide het koor uit tot een volwaardig gemengd koor; het Parochiaal Gemengd Sint-Annakoor was geboren. Het koor bleef weliswaar bijna uitsluitend een kerkkoor, maar het trad sindsdien geregeld buiten de parochiegrenzen op.

E.Z. Philomène werd in 1981 als koorleidster opgevolgd door Jenny Melkebeek. Vijfentwintig jaar lang heeft Jenny het beste van zichzelf gegeven om het koor hogerop te brengen en het ook enigszins los te maken van zijn kerkelijke functie. Samen met jeugdkoor Sajek, het Sint-Anna Jeugdkoor,  vormde het Sint-Annakoor jarenlang een groep van ruim 60 geestdriftige jonge en al wat oudere zangers, die echter niet alleen musiceerden maar ook samen op uitstap gingen, fietstochten maakten en onvergetelijke Ceciliafeesten vierden.

Bekroning voor zijn inzet kreeg het koor in 1991 toen het zich ‘koninklijk’ mocht noemen. Hier past ook een eresaluut aan onze oud-voorzitter Emiel ‘Miel’ De Weese die bijna 30 jaar voorzitter van het Sint-Annakoor geweest is.

Na 25 jaar vond Jenny dat het moment gekomen was om het dirigeerstokje door te geven. Zij werd opgevolgd door Phil Peeters die na goed twee en een half jaar het koor verliet. De zoektocht naar een nieuwe koorleid(st)er bleek echt niet eenvoudig. Gelukkig was Katrijn De Witte bereid om gedurende een aantal maanden de koorleiding op zich te nemen en de continuïteit te verzekeren. In de zomer van 2009 hadden we uiteindelijk een nieuwe dirigente: Christine Vaerendonck. Met haar hebben we sindsdien een heel intensieve periode mogen meemaken, waarin onze koorleidster ons steeds opnieuw motiveerde om de muzikale lat nog een stuk hoger te leggen. De prettige en vlotte samenwerking heeft sindsdien geleid tot heel wat interessante optredens in en buiten onze kerk en resulteerde in 2011 uiteindelijk in de twee hoogtepunten waarmee we ons zeventigjarige bestaan dankbaar mochten vieren: een  jubelmis in mei en een vierde kerstconcert. In 2013 volgde dan een vijfde kerstconcert, dat een bevestiging was van de samenwerking tussen ons Sint-Annakoor en het Sint-Gregoriuskoor uit Belsele.

Sindsdien is die band  tussen de beide koren steeds intenser geworden. Het feit dat Christine Vaerendonck de twee koren onder haar hoede had, was daar natuurlijk niet vreemd aan. Maar ook de nood aan meer sopraan- en basstemmen heeft daarbij een belangrijke rol gespeeld. De nauwere samenwerking heeft uiteindelijk geleid tot een eerste aperitiefconcert waarmee we wilden bewijzen dat we naast ons religieuze repertoire ook nog andere pijlen op onze muzikale boog hadden. Dit aperitiefconcert was bedoeld als eerste aanzet voor de feestelijke viering van 75 jaar Sint-Annakoor in de loop van 2016. Bijzonder aan dit concert was de plaats van uitvoering, het Cultureel Centrum van Lokeren. Weliswaar vonden onze concerten traditioneel in de Sint-Annakerk plaats, maar voor deze speciale gelegenheid en omdat het om een uitgesproken profaan concert ging, hebben we toen even onze thuisbasis verlaten.

Met een dergelijk concert probeerden we nog meer geïnteresseerden te bereiken en ons koor in de belangstelling van een nieuw publiek te brengen. Bovendien hoopten we op deze manier ook nieuwe leden aan te trekken, wat ons ook gelukt is.

Jubileumweekend
Op 12 en 13 november vieren we ons 75-jarige bestaan. De jubelviering is er wel een met een lach en een traan. We nemen immers in deze viering afscheid van onze dirigente die ons om persoonlijke redenen verlaat. Voor ons hoefde dat zeker niet, ze had gerust nog een aantal jaren bij ons mogen blijven. Zij heeft daar anders over beslist. In elk geval zijn we blij dat we zeven jaar met haar hebben mogen samenwerken en we zijn daar ook zeer dankbaar voor. Gelukkig staat er ondertussen iemand klaar om haar werk verder te zetten. Na 13 november wordt Tin Campo onze nieuwe koorleidster die ons dan weer voor nieuwe uitdagingen zal plaatsen. We heten haar alvast van harte welkom en zijn er zeker van dat er met haar een nieuwe samenwerking begint die even warm en enthousiasmerend zal zijn als de lange koorweg die achter ons ligt.

Hopelijk ligt nog heel veel muzikaal genoegen voor ons en mogen we nog vele jaren zingen om niet alleen onszelf maar ook vele anderen te verrassen en te verblijden.

François De Bock