Wilt u een afspraak in het ziekenhuis?
Surf dat naar de website….
En vul het online formulier in.
Wenst u dit document aangepast te zien?
Dat kan eenvoudig via de website van de gemeente.
U kunt uw bestelling makkelijk online doen…
Maar gelieve daarna uw e-mailadres na te laten;
dan kunnen wij u contacteren in geval van twijfel…
Beroep doen op onze e-service is zo eenvoudig:
u hoeft enkel even aan te melden via Its-me…
Je kunt de resultaten van zoon/dochter raadplegen via Smartschool of Teams…
De uren van het oudercontact worden vrijgegeven op de website…
U krijgt van ons nog een mailtje om uw telefonische afspraak te bevestigen.
We kunnen online verder deze onderwerpen bespreken via Zoom…
Het is vandaag zo vanzelfsprekend dat iedereen online zit… maar is dat wel zo?
Voor mensen met een beperkt inkomen is dit niet evident om meerdere redenen:
- slechts 7/10 van de gezinnen met een beperkt inkomen (<€ 1400/maand) heeft een internetverbinding
- 21% van de mensen met een beperkt inkomen beschikt enkel over een smartphone – dus geen laptop, tablet of vaste computer.
- 50% van hen heeft slechts beperkte digitale vaardigheden omdat ze de programma’s niet begrijpen, er niet via het werk mee leren werken of te weinig taalvaardig zijn om de instructies te begrijpen.
Van de mensen met een beperkt inkomen gebruikt slechts 33% de e-administratie (gemeente – mutualiteit e.d.), slechts 43% doet e-aankopen en 20 % vindt zijn weg in het e-gezondheidsloket (toch essentieel in corona tijden…). Internet banking is nog het beste ingeburgerd bij de mensen met een laag inkomen. Niet verwonderlijk, want voor bankdiensten moet je anders flink bijbetalen…
De oorzaken van het niet-gebruik zijn meestal: de hoge kostprijs van toestellen en verbindingen (internet of GSM abonnement), gebrek aan digitale vaardigheden, de schrik voor misbruik (gehackt worden – fraude via internet), constante nood aan bijscholing omdat de programma’s voortdurend veranderen (geüpdatet worden – nieuwe versies uitkomen).
Daarbij is het voor mensen met een beperkt inkomen vaak moeilijk om nieuwe programma’s onder de knie te krijgen; vaak hebben zij niet de collega’s die hen kunnen helpen, niet de zelfzekerheid om zelf op verkenning te gaan, niet de tijd om elke week naar de cursus te gaan of niet de mogelijkheid om zich te verplaatsen op een later tijdstip.
Als je met pensioen bent, verlies je vaak ook je sociaal netwerk waarop je vroeger kon terugvallen om je wegwijs te maken in de nieuwste versie van je programma’s en apps.
Eigenlijk zouden alle openbare bibliotheken digipunten kunnen zijn waar zowel jongeren, senioren als laaggeschoolden en mensen met een laag inkomen terecht kunnen met hun digitale vragen.
En dat zou zowel praktisch (hoe maak ik die reservatie…) als algemeen (waar vind ik …, hoe doe ik…) moeten kunnen zijn. Maar daarvoor zijn er mensen nodig die zich op deze plaatsen beschikbaar stellen om te helpen.
Want er zijn veel voordelen aan de digitalisering:
- Het wordt mogelijk automatisch rechten toe te kennen
(groeipakket, sociaal tarief voor energie, belastingvermindering, gratis abonnement openbaar vervoer…)
- je kan er veel tijdswinst uit halen – je hoeft je niet te verplaatsen naar gemeentehuis, mutualiteit of vakbondskantoor…
- het bevordert je zelfstandigheid: gebruik van gps – vertaalsoftware …
- het maakt bij diensten mensen vrij voor persoonlijke dienstverlening waar dat nu blijkbaar niet meer mogelijk is.
Allemaal digitaal!
Daarvoor vraagt Welzijnszorg aan alle dienstverleners het charter Click – Call – Connect te ondertekenen: hierin beloven ze dat ze naast digitaal ook nog telefonisch of tenslotte persoonlijk bereikbaar blijven.
Welzijnszorg vraagt aandacht voor digitale ongelijkheid en de belofte daaraan te werken: zorgen dat iedereen mee is!
Er moet ook vorming beschikbaar zijn voor mensen die dit niet via hun werk, hun kennissenkring of hun sociaal netwerk krijgen. Ook mensen van de groendienst, het onderhoudspersoneel of de bandwerkers moeten vaak gebruik maken van digitale middelen om hun dagelijks leven op orde te krijgen.
De politieke eisen zijn dan ook:
- Internet als basisrecht voor iedereen
(sociaal tarief – voldoende ondersteuning – automatische toekenning)
- Duurzame ondersteuning:
niet eenmalige mogelijkheid tot opleiding,
maar het recht op voortdurende bijscholing,
toegang tot programma’s en toestellen.
- Gegarandeerde niet-digitale toegang tot openbare dienstverlening.
Wat kunnen wij doen?
Dit ter sprake brengen in onze omgeving, op ons werk, in onze verenigingen… en kijken hoe ook wij deze digitale sprong haalbaar kunnen maken voor iedereen. Daarvoor heeft welzijnszorg een praatkaart ontwikkeld om het onderwerp bespreekbaar te maken.
We kunnen onze eigen ervaringen met de digitale kloof in de maatschappij op postkaarten schrijven en die in de bussen van welzijnszorg deponeren. Die verzamelen de ervaringen en stappen ermee naar de dienst of het bedrijf waarover de ervaring gaat. Hopelijk kunnen zij stappen zetten naar een bereikbare maatschappij en het charter van de C.C.C. ondertekenen.
In de advent zullen er postkaarten en bussen in de verschillende kerken beschikbaar zijn.
De bussen worden op de vierde zondag opgehaald en de postkaarten worden aan Welzijnszorg bezorgd. Als er postkaarten gericht zijn aan lokale organisaties, dan zullen wij proberen met deze organisaties in dialoog te gaan om de pijnpunten bespreekbaar te maken en helpen oplossingen te zoeken.
Bob Van Lancker
Info te vinden in het campagnedossier van Welzijnszorg (Dossier Allemaal digitaal?! | Welzijnszorg) en in de campagnetekst Campagnetekst Allemaal Digitaal?! | Welzijnszorg
