Wij zeggen dank
17. Woord van God
Laten we naar de tafel van het Woord gaan. Zet u, alstublieft. De maaltijd van de eucharistieviering bevat twee hoofdgerechten: het Woord en de Eucharistie. Voorlopig gaan we de eerste proeven en later de tweede. Het eerste voorgerecht omvat: stilte, bijbellezingen, de psalm, acclamatie voor het Evangelie, de homilie, de geloofsbelijdenis en de voorbede. We hebben het al eerder gehad over stilte. Laten we het nu hebben over de Bijbellezingen: de eerste lezing, de psalm, de tweede lezing en het Evangelie. Deze maken elke zondag en op hoogdag deel uit van de maaltijd.
Wat is typerend voor elk van hen?
- De eerste lezing, buiten de paastijd, wordt uit het Oude Testament overgenomen. Tijdens de paastijd horen we de handelingen van de apostelen.
- De psalm is genomen uit het boek Psalmen van de Bijbel. Naar zijn aard kan het gezongen worden. In Vlaanderen is het mogelijk om een passend lied te kiezen dat verband houdt met een van de andere lezingen of met het liturgische feest van de dag. Omdat we zien dat het zich rondom het Woord van God bevindt, mag het op de juiste manier gekozen worden en niet zomaar vervangen worden door een ander lied, hoe mooi ook.
- De tweede lezing is overgenomen uit het Nieuwe Testament.
- In het Evangelie horen we een deel van het leven van Jezus volgens de evangelisten Mattheüs, Marcus, Lucas en Johannes.
Deze lezingen worden verkondigd vanuit een plaats die we 'ambo' noemen. In de Kerk wordt deze plaats zo genoemd, en niet alleen maar 'lezenaar', om te benadrukken dat wat wordt gelezen niet zomaar een gewone tekst is die wordt verkondigd, maar dat het Woord van God is. En omdat dit moment voor het Woord van God is, dat wil zeggen voor de teksten die we in de Wereld Kerk erkennen als officieel geopenbaard door God, kunnen ze niet worden vervangen door andere teksten buiten de Bijbel.
Bijbellezingen zijn voor sommigen moeilijk om er smaak in te vinden. De moeilijkheid wordt groter als we het hebben over het taalgebruik van de tekst. Misschien zoeken sommigen daarom naar vrije of moderne vertalingen. Anderen zouden hier graag meer uitleg over willen. Die moeilijkheid doet mij denken aan toen ik klein was. Ik herinner me dat mijn ouders mij in mijn kindertijd niet altijd voedden met wat het lekkerst was, maar met wat gezond was. Soms begreep ik het niet, er waren zelfs verschillende groenten die ik afkeurde. In de loop van de tijd heb ik geleerd dat gezond eten niet altijd lekker is.
Persoonlijk zie ik het zo in het Woord van God. Het Woord dat we in de lezingen horen is soms moeilijk, af en toe spreekt het ons niet aan. We kunnen echter groeien in het besef dat het God is degene zijn voedsel met ons deelt, dat we het niet over gewone voedsel hebben, maar over zijn Woord. Wie heeft het Woord van God niet nodig? Zijn kracht, wijsheid, perspectief en veel meer? Inderdaad, we nemen niet deel aan de lekkerste maaltijd, maar wel aan de meest verrijkende en gezonde. En om beetje bij beetje de rijkdom ervan te ontdekken, mogen we gewoon luisteren naar het Woord, er keer op keer naar luisteren. Aan het begin luisteren zonder het te begrijpen, maar op zijn tijd de kracht ervan zien.
Pr. Orlando
