Heilige parochianen
Jozef De Veuster, beter bekend als Pater Damiaan, werd geboren op 3 januari 1840 in het Belgische dorpje Tremelo. Als jonge man voelde hij een roeping om priester te worden en trad toe tot de Congregatie van de Heilige Harten… Is het puur toeval dat er in de Heilig-Hartkerk te Heiende een afbeelding van hem staat?... In 1873 werd hij naar het Hawaïaanse eiland Molokaï gestuurd, waar de melaatsen waren verbannen.
Op Molokaï leefden de melaatsen in erbarmelijke omstandigheden, verstoten door de maatschappij. Pater Damiaan zag hun lijden en besloot zijn leven in dienst te stellen van deze uitgestotenen. Hij bouwde een kerk, een school en een ziekenhuis, en zorgde voor voedsel en kleding. Daarnaast verzorgde hij de zieken, troostte de stervenden en begroef de doden.
Pater Damiaan werd al snel geliefd bij de melaatsen, die hem zagen als een vaderfiguur. Hij behandelde ze met respect en waardigheid, ondanks de gruwelijke ziekte die ze hadden. Ondanks het risico om zelf besmet te raken, bleef hij bij hen tot aan zijn dood in 1889.
Het lichaam van pater Damiaan rust in Leuven, België. Na zijn overlijden op het Hawaïaanse eiland Molokaï in 1889, werd zijn stoffelijk overschot in 1936 teruggebracht naar zijn geboorteland en bijgezet in de Sint-Antoniuskapel in Leuven.
Zijn werk trok de aandacht van de wereld en maakte van hem een symbool van naastenliefde en zelfopoffering. Na zijn dood werd hij een soort heilige voor de melaatsen. In 1995 werd Pater Damiaan zalig verklaard door paus Johannes Paulus II en in 2009 werd hij heilig verklaard door paus Benedictus XVI.
Zijn feestdag is 10 mei, hoewel hij op 15 april stierf. Deze datum werd gekozen omdat het de dag is waarop hij aankwam op Molokaï. Zijn voorbeeld inspireert nog steeds mensen over de hele wereld om zich in te zetten voor de meest kwetsbaren in onze samenleving.
Pater Damiaan wordt als een heilige beschouwd vanwege zijn uitzonderlijke toewijding aan de melaatsen. Hij leefde en stierf voor zijn geloof en voor zijn medemensen. Zijn leven is een inspiratie voor velen, omdat het laat zien wat één persoon kan bereiken als hij of zij bereid is om alles te geven voor anderen.
Heilig zijn betekent dus niet dat men zijn ogen wit maakt in een veronderstelde extase. De heilige Johannes Paulus II zei dat ‘als we werkelijk zijn begonnen vanuit de beschouwing van Christus, we Hem vooral moeten leren ontdekken in de gezichten van hen met wie Hij zich wilde identificeren’. De tekst van Matteüs 25,35-36 is geen simpele uitnodiging tot liefdadigheid: het is een bladzijde uit de christologie, die het mysterie van Christus belicht. In deze oproep om het hart van Christus in de armen en de lijdenden te herkennen, worden zijn diepste gevoelens en keuzes onthuld, evenals die waarmee elke heilige probeert te worden gevormd. (Paus Franciscus, Gaudete et exsultate, n. 96)
Heilige Pater Damiaan, bid voor ons.
Pr. Orlando
