Heilige parochianen
Heilige Rochus
De heilige Rochus is een vereerde heilige in de katholieke kerk en wordt aangeroepen als beschermheilige tegen de pest en andere besmettelijke ziekten. Zijn leven, hoewel gehuld in enkele legendarische elementen, getuigt van een diep geloof en een opmerkelijke toewijding aan de zieken.
Volgens de overlevering werd Rochus in de 13e eeuw geboren in Montpellier, een welvarende stad in Frankrijk. Na de dood van zijn ouders verkocht hij zijn bezittingen en begon hij een pelgrimstocht naar Rome. Tijdens zijn reis werd Italië getroffen door een hevige pestepidemie. Rochus wijdde zich onbaatzuchtig aan de verzorging van de zieken in verschillende steden, waaronder Acquapendente, Rome en Piacenza. Wonderbaarlijk genoeg genas hij vele pestlijders door het maken van het kruisteken.
Uiteindelijk werd Rochus zelf ziek in Piacenza. Om te voorkomen dat hij anderen zou besmetten, trok hij zich terug in een nabijgelegen bos. Volgens de legende werd hij daar gevoed door een hond die hem dagelijks een stuk brood bracht. Nadat hij op wonderbaarlijke wijze genezen was, keerde Rochus terug naar zijn geboortestreek. Daar werd hij echter niet herkend en onterecht gevangengezet als spion. Na vijf jaar in de gevangenis te hebben doorgebracht, stierf Rochus. Pas bij zijn dood werd zijn ware identiteit onthuld door een moedervlek in de vorm van een kruis op zijn borst.
De toewijding tot de heilige Rochus verspreidde zich snel over heel Europa, vooral tijdens perioden van pestepidemieën. Zijn tussenkomst werd gezien als een krachtige bescherming tegen de gevreesde ziekte. Vele kerken en kapellen werden aan hem gewijd, en zijn beeltenis is vaak terug te vinden in processies en gebeden. De feestdag van de heilige Rochus wordt gevierd op 16 augustus. Op deze dag worden er in vele plaatsen speciale missen en processies gehouden ter ere van hem. De heilige Rochus blijft tot op de dag van vandaag een belangrijke heilige, vooral voor mensen die lijden aan ziekten en hun verzorgers. Zijn verhaal van mededogen en geloof inspireert velen om zich in te zetten voor de gezondheid en het welzijn van anderen.
Verschillende symbolen worden geassocieerd met de heilige Rochus: 1) De pestbuil: Dit verwijst naar de ziekte waaraan hij zelf leed en waartegen hij bescherming biedt. 2) De hond met een brood: Dit herinnert aan de legende dat een hond hem voedde tijdens zijn ziekte in het bos. De hond wordt vaak afgebeeld terwijl hij een brood in zijn bek draagt of aan de voeten van Rochus ligt. 3) De pelgrimsstaf en de kalebas: Deze symbolen verwijzen naar zijn pelgrimstocht naar Rome. 4) De engel: Soms wordt Rochus afgebeeld met een engel die zijn wonden verzorgt, wat zijn goddelijke bescherming symboliseert. Er is een standbeeld van hem te vinden in de Sint-Laurentiuskerk.
Paus Franciscus zei: In hoofdstuk 25 van het Evangelie volgens Matteüs (vv. 31-46) gaat Jezus opnieuw in op een van deze zaligsprekingen, namelijk die waarin de barmhartigen zalig worden verklaard. Als wij de heiligheid zoeken die de ogen van God behaagt, vinden we in deze tekst precies een protocol op basis waarvan wij beoordeeld zullen worden: "Want Ik had honger en jullie gaven Mij te eten, Ik had dorst en jullie gaven Mij te drinken, Ik was een vreemdeling en jullie namen Mij op, Ik had kleren nodig en jullie kleedden Mij, Ik was ziek en jullie zorgden voor Mij, Ik zat gevangen en jullie kwamen bij Mij op bezoek" (25,35-36). (Paus Franciscus, Gaudete et exsultate, 95).
Heilige Rochus, bid voor ons.