Heilige parochianen
Heilige Theresia van Lisieux
Heilige Theresia van Lisieux is een geliefd en inspirerend persoon voor velen. Haar "kleine weg" van eenvoud en vertrouwen in God heeft de harten van ontelbare gelovigen veroverd. Het is een vreugde om stil te staan bij het leven van deze Kerklerares, die ons leert dat heiligheid niet gereserveerd is voor de groten, maar voor iedereen die met liefde de kleine, alledaagse dingen doet.
Thérèse Martin werd geboren in 1873 in het Franse Alençon. Ze groeide op in een diepgelovig gezin. Haar moeder stierf toen ze nog maar vier jaar oud was, wat een diepe impact op haar had. Ze had een vurig verlangen naar God en droomde er al op jonge leeftijd van om in te treden in het klooster, iets waar ze eigenlijk te jong voor was. Maar haar vastberadenheid was zo groot dat ze zelfs tijdens een audiëntie met paus Leo XIII toestemming vroeg om al op 15-jarige leeftijd in te treden bij de Karmelietessen in Lisieux. Na een moeizame weg werd haar wens vervuld en trad ze in op 9 april 1888.
In het klooster leefde Thérèse onder de naam "Zuster Theresia van het Kind Jezus en van het Heilig Aangezicht." Ze besefte al snel dat haar roeping niet lag in grootse daden, maar in de kleinste opofferingen en gebaren van liefde. Ze ontwikkelde de spiritualiteit van de "kleine weg," gebaseerd op een kinderlijk vertrouwen in Gods barmhartigheid. Dit was haar antwoord op haar verlangen naar heiligheid: niet door heroïsche, maar door de meest eenvoudige en onopvallende handelingen. Het was een weg die toegankelijk was voor iedereen.
Op de afbeeldingen van de heilige Theresia van Lisieux is ze vaak te zien als karmelietes, met in haar handen rozen. Deze rozen symboliseren haar belofte, die ze op haar sterfbed deed, dat ze na haar dood rozen zou laten regenen op aarde. Daarmee bedoelde ze dat ze vanuit de hemel genaden zou sturen naar de mensen. Men vindt standbeelden in de Sint-Laurentiuskerk en in de OLV-Hemelvaartkerk.
Theresia is de patrones van Frankrijk en van het missiewerk. Het is opmerkelijk dat zij, die haar leven lang binnen de muren van haar klooster bleef, de patrones werd van de missie. Dit kwam door haar onuitputtelijke gebed voor de missionarissen. Ze bad vurig voor de bekering van zielen en haar missie was om door gebed en offer de missionarissen in hun werk te steunen. Ze is ook patrones van bloemisten en van tuberculosepatiënten, een ziekte waaraan ze zelf overleed op 24-jarige leeftijd.
In 1997 werd Theresia door paus Johannes Paulus II uitgeroepen tot Kerklerares, een zeldzame eer die slechts aan drie vrouwen is toegekend. Haar geschriften, vooral haar autobiografie Verhaal van een ziel, zijn een spirituele gids voor velen. Haar woorden blijven inspireren: "Alles is waardeloos zonder liefde." en "Ik heb mijn roeping gevonden: mijn roeping is de liefde!" Haar leven toont aan dat liefde de grootste deugd is en dat de weg naar God is geplaveid met eenvoud, vertrouwen en een diepe overgave aan Zijn barmhartigheid.
Paus Franciscus zei: “Jezus zei: "Leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart, en u zult rust vinden voor uw ziel" (Mattheüs 11,29). Als we gespannen leven en opscheppen over anderen, raken we uiteindelijk moe en uitgeput. Maar wanneer we met tederheid en zachtheid naar hun beperkingen en tekortkomingen kijken, zonder ons superieur te voelen, kunnen we een helpende hand bieden en voorkomen dat we energie verspillen aan nutteloze klachten. Voor de heilige Theresia van Lisieux bestaat "volmaakte naastenliefde erin de tekortkomingen van anderen te verdragen, niet geschokt te zijn door hun zwakheden." (Paus Franciscus, Gaudete et exsultate, n. 72)
Heilige Theresia van Lisieux, bid voor ons.
