WIJ ZEGGEN DANK
4. Misdienaars en diakens
Laten we doorgaan met ons Kerktochtje. Wij zeiden: Wij zijn allemaal kerk. Ieder van ons heeft daarin een plaats, net als de lichaamsdelen. Omdat we een plaats hebben, hebben we ook een functie. Een hand heeft zijn plaats in het lichaam en tegelijkertijd heeft hij zijn functie. Kan de hand doen wat de voet doet? Waarschijnlijk wel, maar niet helemaal. Ieder heeft zijn identiteit, zijn roeping.
Binnen de identiteiten zijn er niet-gewijde mensen, leken in het algemeen, en gewijde mensen. We hebben ook gezegd: de een is niet belangrijker dan de ander. Ik zal van elk twee specifieke voorbeelden noemen, zonder de bedoeling te hebben de rest van de gemeenschap, die ook heel belangrijk is, uit te sluiten. Laten we het hebben over misdienaars als voorbeeld van leken, niet van gewijde mensen, en van diakens, als gewijde mensen.
Misdienaars en diakens dienen bij de eucharistieviering. Wat heeft het voor zin dat er zoveel mensen rond het altaar staan? Kan de priester alleen niet alles uitvoeren wat nodig is voor de eucharistieviering?…
Misdienaars en diakens herinneren ons aan verschillende plaatsen in de Kerk, zoals de plaatsen van de lichaamsdelen. Meestal zijn de misdienaars kinderen, jongens en meisjes; er zijn ook volwassenen. Sommigen braver dan anderen, sommigen gedoucht, anderen kamden hun haar niet. Allemaal deugeniet (niet waar). De eenvoud van hun kleding, de witte albe en het koord van de liturgische kleur, geven ons de toon van de viering: we vieren feest als kinderen van God op een bepaald moment in de geschiedenis. Het is niet nodig om nog andere accessoires toe te voegen. Daarin zien we een representatie van een deel van de christelijke gemeenschap.
Hun identiteit als misdienaar vertelt ons over hun taak: dienen aan het altaar, aan de tafel van de Heer. Het is geen voorrecht of erkenning, het speelt niet de rol van een of andere versiering. Ieder heeft zijn plaats. En wat een prachtige manier om als jonge mensen de liefde van God te leren kennen in de eucharistieviering. Maar tegelijkertijd wat een verantwoordelijkheid, omdat zij de gelovigen helpen eucharistie te vieren met hun getuigenis. In elke misdienaar kan je elk van de gelovigen zien. Wanneer ze bijvoorbeeld in processie binnenkomen, is het de hele gemeenschap die onderweg is naar de ontmoeting met God.
Aan de andere kant heeft de diaken ook zijn plaats in de eucharistieviering. Hij is een getuige van dienstbaarheid en naastenliefde. Zijn wijding herinnert ons aan de roeping die de Kerk heeft, dezelfde roeping van Jezus, die niet gekomen is om gediend te worden, maar om te dienen. De diaken laat ons een band zien: een band tussen geloof en liefde, tussen Woord en dienstbaarheid, tussen liefde voor God en liefde voor de naasten.
De misdienaar en de diaken. Ieder neemt een andere plaats in, maar beiden delen de verantwoordelijkheid om de deelname van de gemeenschap aan de liturgische viering te vergemakkelijken. Door hun acties wordt de gemeenschap geleid naar actieve deelname en een diepere verbinding met de liefde van God die in de Eucharistie tot uiting komt. Op het moment dat de misdienaar en de diaken samen komen komt de rijkdom aan diversiteit in de Kerk tot uiting, waar elk lid, ongeacht zijn specifieke rol, bijdraagt aan het Lichaam van Christus.
…Denk nog eens aan de vraag: wat betekent het om leek te zijn? Zegt dit je iets? Welke plaats heb jij in de Kerk?
Pr. Orlando
