Wij zeggen dank
10. Stilte
Als we wandelen, bevinden we ons midden verschillende geluiden. Sommigen kiezen ervoor om een koptelefoon te gebruiken en naar muziek te luisteren; anderen niet. Sommigen wandelen liever alleen zodat ze niet hoeven te praten, anderen willen niet wandelen zonder met iemand anders te praten. Maar ik denk dat we allemaal tijdens de wandeling of in de loop van de dag behoefte hebben aan een moment van stilte.
Wij hebben stilte nodig.
Zeker als het gaat om luisteren, aanschouwen en bewonderen. In een discotheek kunnen we horen wat een ander in een gesprek zegt, maar om echt naar iemand te luisteren, om een dialoog aan te gaan, heb je een beetje stilte nodig, zelfs een aparte plek. Niet? Om in een museum een kunstwerk te aanschouwen, is een moment van stilte nodig. Zijn er musea waar stilte niet wordt bevorderd? Ik denk dat ze je in sommige ervan kunnen uitnodigen om daar weg te gaan als je lawaai maakt. Om de schoonheid van de natuur te bewonderen, of deze nu een mens, een dier of een plant is, is externe en vooral interne stilte nodig. Interne stilte? Ja. Want stilte gaat verder dan geen lawaai maken. Ik denk dat leren stilte maken, zowel extern als intern, voor velen een grote uitdaging is.
Sommigen zijn misschien zelfs 'bang' voor stilte.
Stilte is iets dat we ook nodig hebben in onze eucharistievieringen.
Is het je opgevallen dat er momenten van stilte zijn tijdens de Eucharistieviering?
We worden uitgenodigd om stil te zijn om in de Eucharistieviering te luisteren, te aanschouwen en te bewonderen, vooral vóór en na de Eucharistieviering. Voordat we met de mis beginnen, nadat we de mensen om ons heen kort en eenvoudig hebben gegroet, hebben we de gelegenheid om stil te zijn. We maken stilte om ons hart te openen, om aanwezig te zijn zoals we zijn en tegen de Heer te zeggen: 'Heer, hier ben ik'. Tijdens de mis maken we stilte om het Brood te ontvangen en te ‘verteren’: het Brood dat we ontvangen bij elke lezing van het Woord en in de Communie. Dat Brood is Degene die ons voedt. En het voedsel wordt beter ontvangen als er ruimte wordt gecreëerd, als er stilte ontstaat.
'Je mag niet praten terwijl je eet’', zei mijn moeder.
En jij: hoe ga je om met stilte?
Kan je van de eucharistieviering genieten zonder te veel aandacht te besteden aan verwachtingen?
Kan jij in stilte bidden nadat je naar het Woord van God of de preek hebt geluisterd?
Lukt het jou om een ruimte te creëren om met God te praten, met dat Brood dat je in de communie ontvangt, of ben je bang voor dat moment van stilte?
Daar in de stilte gaan we Degene die ons Zijn liefde wil laten zien, kunnen luisteren,aanschouwen en bewonderen.
Laten we onszelf durven ontwapenen
