Plandag met de parochieploeg in de abdij van Roosenberg.
Deel 1
Ontvangst
Op zaterdag 7 september trokken we ons, ondertussen voor de derde keer, een dagje weg van alle drukte en beslommeringen om met de ploeg te bidden, te bezinnen en te plann(t)en.
Waar dat vorige jaren doorging in de abdij van Petrus en Paulus, hartje Dendermonde, waren we dit jaar te gast in de Abdij van Roosenberg, een bloem in het veld, midden de stilte van de Waasmunsterse heide. Deze site wordt sinds kort beheerd en ontsloten door Herita vzw, een organisatie die waardevolle historische plekken en monumenten in Vlaanderen beheert en restaureert. We mogen het getuigen, ze hebben een hart voor het gebouw, het was er kraaknet en goed verzorgd.
Wie daartoe de mogelijkheid heeft kan gerust een kijkje nemen op hun website via https://www.herita.be/nl/monumenten/abdij-roosenberg. Naast hun visie voor de toekomst en mogelijkheden van de abdij, kan je daar ook informatie terugvinden over haar geschiedenis en over de architecturale waarde van het gebouw en zijn geestelijk vader dom Hans Van der Laan.
Eerst was er natuurlijk koffie en dankzij diaken Chris ook een boterkoek, zodat we gezellig konden thuiskomen in het gebouw en, na twee maanden vakantie, vooral ook weer bij elkaar. Het was fijn dat we direct weer zo veel bij te praten hadden. Iedereen voelde zich onmiddellijk heel welkom.
Deel 2
Gebed
We hebben samen gezongen “Zolang er mensen zijn op aarde, zolang de aarde vruchten geeft, zolang zijt gij ons aller Vader, wij danken u voor al wat leeft.” En gebeden, dat wij in navolging van Jezus zouden mogen leven als getuigende leerlingen, vredestichters en bewerkers van verzoening.
Hierna hielden we een lectio divina, dat is het geestelijk lezen van een fragment uit de Bijbel. Het is een methode, die we geërfd hebben van de woestijnvaders, om tot spirituele verdieping te komen. Deze methode omvat vier stappen:
De plaats waar elk gebed gebeurt, is het hart dom a Louf.
De lectio, het lezen of luisteren naar Gods woord. Je langzaam en liefdevol laten inspireren of bezielen door een woord of een zin die tot jou spreekt. In de volgende stap,
De meditatio, gaat het erom dat je met je gevoel en je verstand verbinding maakt met datgene waar het in de tekstwoorden over gaat. Hier wordt het persoonlijk gemaakt.
Bij de derde stap, de oratio vormen de woorden waarop je mediteerde een gebed, waarin God geloofd en gedankt wordt voor zijn aanwezigheid, die we verder verdiepen in de contemplatio waarbij je wordt uitgenodigd tot rust te komen in Gods genadige aanwezigheid, die gekleurd wordt door wat er net is gebeurd in lezing, overdenking en gebed. Dit is de tijd om je te verwonderen, de Geest zelf te laten zorgen voor je ziel en dankbaar te zijn voor het wonder van Zijn aanwezigheid. De Heer kijkt ons liefdevol aan en wij mogen werken en rusten in zijn vrede.
Deel 3
Van planten en ploegen
Mijn plan met jullie staat vast, spreekt de Heer:
Ik heb jullie geluk voor ogen, niet jullie ongeluk;
Ik zal je een hoopvolle toekomst geven
Jeremia 29:11
Nadien hadden we ruim de tijd om goed luisterend naar elkaar, samen plannen te maken voor het nieuwe werkjaar.
Want het belooft een bijzonder jaar te worden, op dinsdag 24 december worden de dichtgemetselde ‘heilige deuren’ van de 4 pauselijke basilica plechtig geopend en kondigt Franciscus de start van het jubeljaar aan met als thema: “Pelgrims van de hoop”. Centraal staat de verzoening tussen mensen onderling en van de mens met God. Wat een jubeljaar kenmerkt is de oproep om op bedevaart te trekken naar Rome en daar de 4 pauselijke basilica met de graven van de apostelen aan te doen. We worden er aan herinnerd dat we deel zijn van een wereldkerk en komen samen rond de bisschop van Rome. Met onze parochie willen wij initiatief nemen om mee aan te sluiten met de “pelgrimstocht” naar Rome. Over het hoe en wat en wanneer hoort u later meer.
Iets dichter bij huis vieren wij volgend jaar ook dat onze geliefde Laurentiuskerk er nu al 300 jaar staat in zijn huidige vorm. De parochieploeg wil voor deze gelegenheid goed samenwerken met de mensen van de kerkfabriek om deze feestelijke gebeurtenis samen met heel de parochie te helpen opluisteren.
Een grote verandering voor het komende werkjaar is de wissel van de wacht in onze ploeg.
Vorig werkjaar namen wij afscheid van Carine Claeys die na zes jaar trouwe inzet een stapje opzijzet. Zij krijgt nu wat meer tijd en ruimte om zorg te dragen voor haar vele diensttaken en voor wat meest belangrijk is voor haar, aanwezig zijn en liefdevol zorg dragen voor haar mama. Een mens met een dankbaar hart kan je zomaar niet vervangen. Is het daarom dat de Heer ons in zijn genade niet één maar twee nieuwe leden schonk?
Wij verwelkomen als eerste Jos Van Heghe, die met zijn echtgenote Leen in onze parochie al een tijd verdienstelijk is. Zo organiseerden zij vorig jaar de vormingsavond over muziek in de liturgie.
Dankzij hun spontane talent mensen samen te brengen is de Alphacursus van een eenmalig gebeuren tot een vaste waarde geworden in onze parochie om mensen kennis te laten maken met de warmte van een gemeenschap rond de Heer.
Die Geest van spontaan welkom zijn bij elkaar heeft ook het gelegenheidsorkest doen ontstaan dat nu elke derde zondag van de maand de viering in Heirbrug opluistert.
Ook priester Orlando komt terug naar Lokeren en zal onze parochieploeg mee versterken. Hij zal het grootste deel van zijn tijd en energie besteden aan de uitbouw en ondersteuning van onze parochie. En ik denk dat ik werkelijk voor iedereen spreek als ik zeg dat wij hem daar allemaal heel dankbaar voor zijn.
Wij hopen vooral dat zij zich alle twee welkom en goed gesteund voelen in onze parochie. Dat is een hoop die wij trouwens voor iedereen koesteren en waar wij zorg voor willen dragen.
Daarom werd er afgesproken dat we in de parochie dit jaar gaan uitkijken naar een communicatieverantwoordelijke. In ons verstaan is dat iemand die mee helpt zorgen voor een gepaste en uitnodigende aanwezigheid op sociale media, de website, het YouTubekanaal en de Facebookpagina van de parochie. Iemand die zorgt dat de juiste informatie op het gepaste moment bij de juiste mensen raakt, maar vooral iemand die goed kan luisteren naar ieders verhaal en zienswijze, zodat iedereen het gevoel heeft er bij te horen.
Want wij hebben allemaal wel goede bedoelingen, maar toch raken we onbedoeld soms verstrikt in misverstanden en onbegrip. Dat is eigenlijk zonde. Die verstrooiing komt niet van de Heer die wil ons samenbrengen rond zijn tafel als broeders uit hetzelfde huis.
Tot slot...
Kan ik nog meegeven dat onze plandag dit jaar naast een vruchtbare dag ook een hele mooie dag was. En dat we diaken Chris Geerts allemaal dankbaar zijn voor al zijn werk en goede zorgen om de plandag tot in de puntjes voor te bereiden.
Zo hebben wij onze plandag uiteindelijk beëindigd, zoals wij begonnen waren, door te bidden, voor elkaar, voor onze parochie en voor de wereld. Ik hoop dat de woorden van dit gebed u ook mogen inspireren:
God onze Vader,
zoals Gij van ons houdt,
zo dienen wij te houden van elkaar.
Maak onze ogen open,
dan zien wij al het moois
en al die mensen waarlangs
Gij ons uw liefde geeft.
Open onze oren,
dan horen wij wat Jezus ons vertelt
over de liefde voor mensen.
Schenk ons uw liefde
en laat ons leven als hoopvolle mensen,
door Jezus Christus, onze Heer.
Amen.
Bert Schelfaut
