De mooiste kerkelijke viering van het jaar is de nachtmis… zeggen velen.
Maar –zegt bisschop Augustinus- ‘de paaswake is de moeder van alle vieringen’ zeg maar de mooiste en belangrijkste viering van het jaar. Op de eerste zondag na de eerste lente-vollemaan horen we Pasen te vieren. Dat doen we dan ook.
Erg overtuigend is de lente nog niet, een koud windje, een mager zonnetje: het komt, goed beste mensen, het einde van de macht van koning winter is in zicht!
Maar koning winter is niet zo gevaarlijk. Er zijn andere machten die veel bedreigender zijn! Het kwade geweld lijkt oppermachtig en de wanhoop omdat wij dat niet kunnen overwinnen maakt mensen bang en droevig.
Is daar nu niets tegen te doen? Ja, samenkomen in protest tegen de wanhoop deze nacht.
een klein vuurtje ontbrandde waaraan een grote kaars werd aangestoken:
De eerste bladzijde van de Bijbel: 'God sprak: er moet licht zijn!' En het kwam.
Jezus wil de voorganger zijn van een nieuw soort mensen die alles niet bij het oude laten. Nieuwe initiatieven worden gevraagd en... volharding tegen alles in.
Mensen mogen worden verlost uit hun angst, uit hun onzekerheid, mensen zo bang en verlamd van angst; dat kan niet hoor!
die zich niet neerleggen bij alles dat is zoals het is.
Dit geloof brengt ons op de zondag bij elkaar. Het bijwonen van die bijeenkomst op de zondagmorgen is meer dan het vervullen van een verplichting die ons is opgelegd.
Dat wij zondag de Eucharistie, onze dankbaarheid kunnen vieren is een geschenk van God en tegelijkertijd een protest. Een protest tegen gedachten als 'wij zijn op weg naar het einde'. Neen, wij geloven altijd in een nieuw begin. Wij vieren dat begin rond de bevrijding van Jezus uit de dood. Hij is onze gids en voorganger naar een goede toekomst .
De God die Jezus hielp zal ook ons helpen. Dat betekent: verlossen uit lusteloosheid, opwekken tot actie met alle mensen van goede wil:
We horen Jezus zeggen: IK BEN MET JULLIE ALLE DAGEN.
