Heilige parochianen
Heilige Hendrik II
Heilige Hendrik II was een opmerkelijke figuur in de geschiedenis van het Heilige Roomse Rijk. Hij was niet alleen een machtige keizer, maar ook een diep gelovig man die in 1146 door paus Eugenius III heilig werd verklaard.
Hendrik II werd geboren op 6 mei 973 in Bad Abbach, Beieren. Zijn vroege leven werd gekenmerkt door een diepe religieuze opvoeding, onder meer door de heilige Wolfgang van Regensburg. In 1002 werd hij gekroond tot koning van Duitsland en in 1014 ontving hij de keizerskroon van paus Benedictus VIII in Rome.
Hendrik II stond bekend om zijn sterke leiderschap en zijn toewijding aan de kerk. Hij werkte nauw samen met de paus en zette zich in voor de hervorming van de kerk. Hij stichtte het bisdom Bamberg en liet er de beroemde domkerk bouwen, waar hij later ook werd begraven.
Hij was getrouwd met Cunegonde van Luxemburg. Hun huwelijk bleef kinderloos, wat leidde tot speculaties over een mogelijke gelofte van maagdelijkheid. Hendrik II stierf in 1024 te Grone. Zijn feestdag van wordt gevierd op 13 juli, de dag van zijn overlijden.
Zijn symbolen zijn onder meer: de keizerskroon als symbool van zijn keizerschap; de rijksappel als symbool van zijn macht; een model van de dom van Bamberg als symbool van zijn toewijding aan de kerk; een keizersgewaad. In Sint-Laurentiuskerk kan je het in een glas-in-loodraam zien.
Zijn inzet voor de kerk en zijn vrome levensstijl maakten hem tot een voorbeeld voor velen. Tot op de dag van vandaag wordt hij vereerd als een heilige die zowel een krachtige leider als een toegewijd dienaar van God was.
Paus Franciscus zegt: Ook schadelijk en ideologisch is de dwaling van hen die in wantrouwen leven tegenover de maatschappelijke betrokkenheid van anderen, die zij beschouwen als iets oppervlakkigs, wereldlijks, seculier, immanentistisch, communistisch, populistisch. Of ze relativeren het, alsof er andere, belangrijkere zaken zijn of alsof alleen een bepaalde ethiek of reden die zij verdedigen van belang is. De verdediging van het onschuldige ongeboren kind moet bijvoorbeeld duidelijk, vastberaden en hartstochtelijk zijn, omdat de waardigheid van het menselijk leven, dat altijd heilig is, op het spel staat en door de liefde voor ieder mens, ook na zijn ontwikkeling, wordt geëist. Maar even heilig is het leven van de armen die al geboren zijn, die worstelen met armoede, verlating, verwaarlozing, mensenhandel, verborgen euthanasie bij zieken en ouderen die van zorg verstoken zijn, nieuwe vormen van slavernij en alle vormen van verwerping. Wij kunnen geen ideaal van heiligheid nastreven dat de onrechtvaardigheid van deze wereld negeert, waarin sommigen feestvieren, vreugdevol geld uitgeven en hun leven beperken tot de nieuwigheden van consumptie, terwijl anderen alleen van buitenaf toekijken en zien hoe hun leven voorbijgaat en ellendig eindigt. (Paus Franciscus, Gaudete et exsultate, n. 101)
Heilig Hendrik II, bid voor ons.
