Hoe zullen we gestalte geven aan deze menselijkheid ?
De Nederlandse dichter Bertus Aafjes zei ooit eens:
Gelukkig zijn is de meest verwaarloosde plicht.
Geluk als een plicht zien is misschien wat ongewoon.
We verwarren geluk zo vaak met ‘chance’: met wat ons toevallig overkomt.
En toch kunnen we aan ons geluk proberen bouwen.
De voorwaarden liggen voor de ene mens wel gunstiger dan voor de andere.
De tegenslagen zijn duidelijk niet gelijk verdeeld.
Maar denken we toch maar niet dat ‘geluksvogels’ nooit moeilijkheden zouden hebben.
Onze Vlaamse spreuk zegt het zo schoon:
Ieder huisje heeft zijn kruisje.
We kunnen inderdaad iets doen aan ons geluk door positief in het leven te staan,
door onze levenstaak naar best vermogen te vervullen.
We kunnen nog veel meer doen voor elkaars geluk:
Mensen hebben andere mensen nodig
om gelukkig te worden
mensen met een groot hart die het beste willen voor de ander en er zich voor inzetten,
mensen die vergiffenis kunnen schenken want ook dat behoort tot gelukkig maken en gelukkig zijn.
Hierin ligt ongetwijfeld de grootste toegang tot het geluk:
anderen gelukkig maken.
Het ligt trouwens in de lijn van dat grote gebod dat ons gegeven werd:
Heb elkander lief.
Aan U allen,
een zalige en vredevolle Kersttijd,
en een voorspoedig en gezegend gelukkig Nieuw Jaar 2026
Van harte, mede in naam van de parochieploeg,
Geert Cattrysse, pastoor-deken
