Velen onder ons hebben vast het bekende gezegde “er is op Lichtmis geen vrouwke zo arm of ze maakt haar panneke warm” al eens gehoord. De volkstraditie wil dat op Maria Lichtmis, 2 februari, in vele huisgezinnen pannenkoeken worden gebakken. Volgens de volksdevotie leerde immers dat dit gebruik een jaar lang zegen en geluk zou brengen. De oorsprong van het eten van pannenkoeken op deze dag gaat terug op het gebruik dat in vroeger jaren nieuw aangeworven knechten zich bij Lichtmis naar hun werk begaven. Van thuis uit kregen ze dan koeken mee die het heimwee ‘verteerbaar’ moesten maken. Een ander bekend gebruik op lichtmis is dat van een kaarsenwijding (of kaarsenprocessie). Naast het geloof dat deze gewijde kaarsen bescherming brachten voor de eigenaar, werd er ook bescherming afgesmeekt over de huisdieren en het huis: in de hoeken van de kamers en de stallen en tussen het oogstgoed werd kaarsvet gedruppeld. De gewijde kaars werd ook ontstoken wanneer iemand werd berecht.
Vandaag zijn deze gebruiken – zoals zovelen – wat in onbruik geraakt. Maar toch sijpelt hier of daar er toch nog iets van door. Het liturgische feest van 2 februari is eigenlijk “Opdracht van de Heer”. Jezus wordt door Maria en Jozef in de tempel aan de Heer opgedragen. De oude Simeon en de wijze Hanna herkennen in het pasgeboren kind de Redder wat Simeon doet uitroepen: “Heer, mijn ogen hebben uw Licht aanschouwd. Ik kan in vrede rusten.”
Net zoals Jozef en Maria hun kindje bij God willen brengen om het aan zijn Vaderlijke zorgen toe te vertrouwen, zo willen ook wij onze dopelingen van het voorbije jaar, maar eigenlijk al onze kinderen bij God brengen. We willen voor hen bidden en Gods zegen vragen. In ons gebed zal er zeker heel wat dankbaarheid zijn voor de kinderen in ons midden. In zich dragen zij immers de toekomst. Ongetwijfeld zal er hier en daar ook verdriet zijn: om een overleden kind, om het niet kunnen krijgen van een kind. Maar ook dat mogen en kunnen we bij God brengen. We denken ook aan de kinderen die voor een belangrijke geloofsstap staan: hun eerste communie of het vormsel. Zeker zij verdienen ons gebed en Gods zegen in deze belangrijke maanden voor dat grote feest.
Alle gezinnen zijn dus van harte uitgenodigd in de weekendvieringen van zaterdag 4 en zondag 5 februari waar we met de gemeenschap tijd willen maken voor het mooie ritueel van de kinderzegening. Welkom in deze vieringen!
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.