Samen op weg. Het eerste-communie-traject.

Niet alleen een taak van de school: betrokken parochie
In onze streken is het de gewoonte dat aan het einde van het eerste studiejaar, door de viering van de “eerste communie”, kinderen ook een volgende stap zetten in hun groei van christen zijn. Na het doopsel zijn deze kinderen nu oud en wijs genoeg voor de deelname aan het sacrament van de eucharistie. Hiervoor is echter een voorbereiding nodig en we zijn de scholen dankbaar dat zij een groot deel van deze taak op zich nemen. Toch zijn wij als geloofsgemeenschap in Lokeren-Moerbeke ook deelgenoot in die voorbereiding en dat heugelijke moment! Het vieren van de eucharistie gebeurt immers op die plekken waar gelovige mensen samenkomen op zaterdagavond of zondagmorgen: onze parochie. Wij willen graag een goede gastvrouw en gastheer zijn die dag, en eigenlijk elke keer als we deze kinderen met hun ouders mogen verwelkomen in onze Kerk.

En vooreerst: betrokken ouders
De keuze voor de eerste communie is een vrije keuze die de ouders maken, hopelijk in samenspraak met uw kind. Deze keuze is echter niet vrijblijvend en vraagt ook een engagement. Vanaf dit jaar willen we de eerste communie en de voorbereiding daarop niet meer enkel via de school laten gebeuren. Naast de betrokkenheid van de parochie geloven we dat het gezin de eerste en beste plaats is waarin de geloofsopvoeding een plaats krijgt. Door de ouders te engageren om samen een weg af te leggen, door samen ons voor te bereiden op die mooie dag hopen we de betrokkenheid van de ouders te verhogen.

Hoe gaat het in zijn werk?
17, 18 en 19 oktober zijn er inschrijfavonden. Op die avond krijgen de ouders alle praktische informatie voor het komende jaar. De jaarkalender wordt toegelicht alsook het engagement dat van hen wordt gevraagd. Als ze beslissen om in te stappen, gaan we er van uit dat ze akkoord gaan met het traject en zich betrokken weten op het hele gebeuren.
Het traject zelf bestaat uit drie componenten. Er zijn de instapvieringen, er is een catechesemoment en er is een ‘communietocht’. Bij elk van deze ontmoetingen gebeurt er ook een terugkoppeling naar het gezin. Ze krijgen een opdracht of voorwerp mee naar huis – in hun rugzak – om er in het gezin mee aan de slag te gaan.

Een rugzakje dat gevuld wordt
Bij de startvieringen krijgen alle eerste communicanten een rugzak. Hierin zit een tochtboekje met de afspraken en de route die we volgen. Bij de volgende ontmoetingen nemen ze hun rugzakje mee want elke ontmoeting komt er iets in dat ze mogen meedragen (letterlijk en figuurlijk). Zo wordt bijvoorbeeld een houten kruisje meegegeven. De opdracht is dat dit kruisje ergens in huis een plaats krijgt in de woonkamer of eigen slaapkamer. Wanneer ze wat later een mooie gebedskaart meekrijgen kan bij het kruisje met broer of zus, mama en papa, … samen een het Onzevader gebeden worden. Op die manier proberen we dus steeds een link te leggen tussen wat gebeurt “in en rond de kerktoren”, “in de klas” en “in het gezin”. Door de eerste communie open te trekken naar de gemeenschap toe en naar de gezinnen waarin het kind mag opgroeien, hopen we vooral dat het een dragende ervaring mag zijn die vroeg of laat vruchten mag opleveren. Het is nu zaaien voor een oogst die volgen zal!