De talloze kappelletjes en kerken die aan Maria zijn toegewijd worden in de meimaand wat vaker bezocht en versierd. De devotie tot Maria is in deze maand wat groter dan gebruikelijk en ook in onze parochie sluiten we de meimaand af met een “bedevaart” naar de Kopkapel waar we samen eucharistie vieren en elkaar ontmoeten.
Een heidens feest gekerstend
Zoals dat wel vaker gebeurde, is ook de Mariamaand eigenlijk een gekerstend (“verchristelijkt”) heidens feest. Al in de tijd van de Romeinen vierden men in deze periode van het jaar bloemenfeesten, de zogenaamde Floralia. De Romeinen aanbaden dan in het bijzonder Maia, de oudste en mooiste dochter van Atlas en Pleione. Maia betekent oorspronkelijk moeder en mei stamt hiervan af. Ook de Kelten kenden een voorjaarscultus: het feest voor de godin Beltane stond in het teken van de vruchtbaarheid. Overal werden jonge gesierde bomen opgericht als teken van de ontluikende natuur: de meibomen die vroeger in de dorpsstraten een plaats kregen verwezen hier onbewust nog naar.
In de middeleeuwen
Het is pas in de vroege middeleeuwen dat al deze heidense feesten (of wat daarvan overbleef) door een Mariale bril bekeken werden. Binnen het christendom is zij dé oermoeder want de Moeder Gods. Zij was letterlijk en figuurlijk vruchtbaar. Niet alleen droeg zij Gods Zoon, door de vrucht van haar schoot kent ook de mensheid een ongekende kans en glans. Zo groeide langzaam maar zeker in de dertiende eeuw het gebruik om de hele maand mei toe te wijden aan Maria. Ondersteund door de jezuïeten en kapucijnen maar vooral door veel volksdevotie en volksgeloof bleef Maria terecht een vaste plaats krijgen in het gebedsleven van vele mensen en dat van de kerk.
De encycliek Mense Maio
Paulus VI, die onterecht enkel gekend is door de encycliek Humanae Vitae, schreef in een andere encycliek Mense Maio (‘In de maand mei’) over de Mariamaand. “Tegen de achtergrond van de Koude Oorlog en de Vietnamoorlog beval hij daarin het vieren van de Mariamaand aan als een krachtig middel ter verkrijging van vrede en gerechtigheid. Ook riep hij de gelovigen op in de meimaand veelvuldig tot Maria te bidden voor het welslagen van het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965) en de doorwerking van haar besluiten.”
Rozenkransmaand
Naast de meimaand kennen we in onze Kerk ook de rozenkransmaand. Op 7 oktober vieren we Onze-Lieve-Vrouw van de Rozenkrans. “Pius VI bepaalde dat deze gedachtenis gevierd moest worden op de verjaardag van de slag bij Lepanto, die plaats vond op 7 oktober 1571. Bij deze slag versloegen christelijke troepen de Turkse Ottomanen. Pius schreef deze overwinning toe aan de hulp van de Maagd Maria, verkregen door het bidden van de Rozenkrans.” Gelukkig is het een mooi gebruik om niet enkel in oktober dit gebed te bidden maar ook op zovele andere momenten kennen velen onder ons het gebruik een tientje of een rozenhoedje te bidden.
Maria is herkenbaar
De Mariale verering is een verering die maar weinig last lijkt te hebben van de ontkerkelijking: wie naar een bedevaartsoord gaat of naar de devotiekaarsjes kijkt die bij haar branden in een kerk weet genoeg. Vele tijdsgenoten, kerkelijk of niet, vinden in haar een bron van hoop en tonen doorheen hun devotie tot Maria hun affectie voor haar. Dit komt niet omdat ze in een of ander opzicht speciaal of spectaculair – buitengewoon was. Ze is heel gewoon en daardoor voor ons ook heel herkenbaar. In het evangelie wordt ze sober besproken, geen franjes of tierelantijntjes. Ze is klein, eenvoudig en kwetsbaar. Een onbeduidend meisje uit Nazareth dat geluk en ongeluk kent – zoals zovele moeders. Een vrouw die de wil van haar Zoon niet altijd begrijpt – zoals zovele moeders.
Maria is een voorbeeld
Naast die herkenning die we in Maria vinden, vinden we in haar ook een groot voorbeeld, een voorbeeld van geloof, een voorbeeld van vertrouwen. Een voorbeeld van een sterke vrouw die moedig de weg gaat, ook al brengt dit haar aan de voet van het kruis waarop haar Zoon hangt. Ze is daarnaast ook een voorbeeld van wat God vermag wanneer de mens zich openstelt voor zijn Woord. Wanneer wij bereid zijn mee te werken aan Gods droom voor deze wereld: een hemel op aarde zoals Hij ze heeft geschapen, wanneer wij tegen de Heer zeggen: “mij geschiede naar uw Woord” zijn grootse dingen mogelijk. Maar om dat te kunnen doen moeten we eerst, net zoals Maria, klein durven worden en nederig zijn: onszelf ten dienste stellen, zoals de dienstmaagd voor de Heer.
Maria zet ons op weg
“Doe maar wat Hij u zeggen zal”, zegt Maria tijdens de bruiloft in Kana tot de bedienden. Zo is Maria. Een eenvoudige ‘heenwijzing’ naar Jezus. Maar wie haar opdracht ter harte neemt en volgt mag, zoals in Kana, drinken van de vreugdewijn die haar Zoon schenken zal. In de meimaand worden we daartoe weer in het bijzonder uitgenodigd. Daarom is iedereen van harte welkom én verwacht op de Mariabedevaart van onze parochie.
Wij komen samen op de laatste vrijdag van mei in de Kopkapel.
Vrijdag 25 mei om 19:30 uur is er een eucharistieviering met aansluitend een kans tot ontmoeten.
Wij hopen dat die avond uit vele hoeken van de parochie mensen Maria komen groeten!
